تالار مرکزی و یا Central Hall در قلب لندن روز چهارشنبۀ گذشته، اول فوریه، شاهد برگزاری یکی از بزرگترین گردهمایی‌های ایرانیان مقیم این شهر بود.
هدف از این گردهمایی نه کنسرت بود و نه تماشای نمایش. حاضرین در این جلسه می‌خواستند برای اولین بار به طور جدی به مشکلات و مسائل خود به عنوان مهاجرین ایرانی ساکن لندن بپردازند. در حدود ۱۲۰ نفر از نمایندگانِ سازمان‌ها و گروه‌هایِ ایرانیِ فعال در زمینه‌های اجتماعی، آموزشی، فرهنگی و هنری در لندن و نیز شماری از انگلیسی‌زبانان در این گردهمایی حضور داشتند.
برگزارکنندۀ این برنامه، سازمان نسبتأ جوان «بیکدو » بود. بیکدو اختصارِ نام این سازمان به انگلیسی است: British-Iranian Community Development Organisation سازمان گسترش جامعه‌ی ایرانی – بریتانیایی.
جلسه با خوشآمدگویی و ارائۀ مقدمه‌ای کوتاه دربارۀ اهداف بیکدو توسط پروفسور علی حسامی، رئیس هیئت امناء این سازمان آغاز شد. وی گفت که بیکدو یک سازمان مردم‌نهاد است که هدف اصلی آن ارتقای جایگاه ایرانیان مقیم بریتانیا در کشور میزبان و رساندن صدای این جامعه به گوش مقامات تصمیم‌گیرنده است. وی در ادامه افزود که بیکدو بر آن است در فضایی سالم، قابل اعتماد، و همراه با احترام متقابل، به تحقیق و بررسی مسائل ایرانیان مهاجر در بریتانیا بپردازد و با همکاری سازمان‌های دیگر، در راه بالندگی آن بکوشد.
در همین زمینه بیکدو دست به تحقیقی زده است تا نیازهای ایرانیان مقیم لندن را بررسی کرده و سپس نتایج این تحقیق را با دست اندر کاران سازمان‌های ایرانی و همچنین مقامات برنامه‌ریز بریتانیا در میان بگذارد، تا هر یک به نوبۀ خود به بر طرف کردن بخشی از این نیازها بپردازند.
او سپس از صهبا لاجوردی، مدیر پروژه دعوت کرد تا دربارۀ این تحقیق توضیحاتی بدهد.
خانم لاجوردی گفت که این تحقیق به دنبال پروژۀ «صدای ایرانیان» شکل گرفت. او و همکارانش در سازمان بیکدو می‌دانستند که نخواهند توانست صدای ایرانیان را به گوش مقامات تصمیم‌گیرندۀ بریتانیایی برسانند، مگر اینکه بدانند نیازهای این جامعه چیست. برای این کار تنها حدس و گمان کافی نبود. لازم بود تا تحقیقی انجام گیرد تا برنامه‌ریزی‌ها بر پایه‌ای علمی‌استوار باشد.
برای این کار پرسشنامه‌ای تنظیم شد با ۲۴ سوال از اساسی‌ترین مشکلات چون مسائل مالی، بهداشتی و مسکن و همچنین خواسته‌های پیچیده‌تری چون مسائل فرهنگی و همگنی اجتماعی.
این پرسشنامه، سپس با همکاری دو همیار (مریم روحی و بهمن چهاردهی) و با همکاری سازمان‌های اجتماعی- فرهنگی ایرانیان لندن در بین ایرانیان پخش گردید و از آنان تقاضا شد که آن را پُر نمایند. بدین ترتیب ۴۷۸ تن از هموطنان ما توانستند نیازهای خود را با ما در میان بگذارند. این بزرگترین تحقیق در این زمینه توسط یک سازمان ایرانی است.
خانم لاجوردی افزود: از آنجا که ما نمی‌خواستیم در یافته‌ها دخل و تصرف کنیم، از خانم دکتر معصومه طرفه، محقق در دانشکده‌های «مطالعات شرق شناسی و آفریقایی» و «اقتصاد» دانشگاه لندن خواستیم تا این داده‌ها را به صورت علمی مورد تجزیه و تحلیل قرار دهند تا نتیجه را به صورت کتابچه‌ای در اختیار همگان بگذاریم.
سپس نوبت به آقای محمود نوروزی، معاون رئیس هیئت امناء بیکدو رسید تا گوشه‌هایی از یافته‌ها را با حاضرین در میان بگذارد. او مختصرأ اشاره کرد که گرچه درک عمیق و دقیق نیازهای ایرانیان بریتانیا نیازمند تحقیقات گسترده‌تری است، اما در همین مرحلۀ اول، تحقیقتات نشان می‌دهد که این نیازها ترکیبی از مسائل زیر هستند:
عدم همگنی اجتماعی ناشی از تفاوت‌های فرهنگی با جامعۀ میزبان، تنهایی، ندانستن زبان انگلیسی به اندازۀ کافی برای درگیر شدن در حیات اجتماعی بریتانیا، و بالاخره نبود نمایندگی در نهادهای تصمیم‌گیرندۀ بریتانیا.
نوروزی اشاره کرد که نتایج تحقیق نشان می‌دهد که مجموعۀ این مشکلات، خود به مسائل دیگری از قبیل مشکلات مالی، مسکن و بهداشت منجر می‌شوند.
او گفت: از آنجا که هدف سازمان بیکدو ارائۀ مستقیم خدمات نیست، امیدوار است که سازمان‌های مربوطه بتوانند از این یافته‌ها به عنوان ابزاری برای توسعۀ پروژه‌های خدماتی استفاده کنند.
در بخش بعدی این برنامه، دو جوان از سازمان بیکدو، به نام‌های الناز امیری و فرزاد مرند، به مشکلات جوانان ایرانی در بریتانیا پرداختند و گفتند که نداشتن راهنمایی لازم، راه این جوانان برای انتخاب رشتۀ تحصیلی و راهیابی به شغل‌های مناسب را دشوار می‌کند. این دو جوان پیشنهاد کردند که با همکاری حاضرین، پروژۀ «راهنمایی و حمایت جوانان» شکل گیرد تا طی آن، تجربه‌های افرادی که بیشتر با سیستم آموزشی و کاری این کشور آشنا هستند به جوانان تازه‌وارد منتقل شود.
یکی دیگر از مسائل ایرانیان بریتانیا در سال‌های اخیر، مسئلۀ زبان فارسی بوده است. در این زمینه، سازمان بیکدو لازم دانست از «انجمن مدارس فارسی» دعوت کند تا این مشکل را با دست اندرکاران در میان بگذارد.
برای این منظور، خانم شهلا طاهری- وایت از سوی این انجمن خطاب به حاضرین گفت که طی سه دهۀ گذشته، زبان فارسی با خطر حذف از امتحانات نهایی دبیرستانی روبرو بوده است. او گفت که مهم‌ترین دلیلی که سازمان‌های امتحان گیرنده برای این حذف ارائه داده‌اند، کمبود متقاضی است، و این وظیفۀ یک یک ما ایرانیان است که با تشویق جوانان‌مان به خواندن زبان فارسی، به استمرار زبان فارسی به عنوان یکی از مدارک دیپلم متوسطه در انگلستان کمک کنیم.
پایان‌بخش سخنرانی‌ها آقای ریچارد بیکن، نمایندۀ مجلس بریتانیا و رئیس گروه پارلمانی مربوط به ایران بود. پس از معرفی سخنران توسط آقای ناصر مرند، از اعضای هیئت امنای بیکدو، آقای بیکن پشت میکروفن قرار گرفت. او سخنانش را از آنجا شروع کرد که ایرانیان یکی از موفق‌ترینِ مهاجرین ساکن بریتانیا هستند. او به جنبه‌های قوی فرهنگ و ادب ایرانی اشاره کرده و شور و شوق ایرانیان برای درگیر شدن در زندگی کاری و اجتماعی بریتانیا را تحسین کرد.
زینت‌بخش این گردهمایی سودمند، موسیقی دلپذیر سنتی ایرانی بود با هنرمندی خانم ویدا عدالت، مجید کریم نسایی و اردشیر حقیقی از گروه «صبا».
ناگفته نگذاریم که به نشانۀ ماهیت مردم‌نهاد بودن بیکدو چندین بار از حاضران تقاضا شد که نظرات و پیشنهادات خود را دربارۀ اهداف این سازمان و بخصوص این جلسه ارایه دهند. چندین بار نیز از حاضران دعوت به همکاری در فعالیت‌های مختلف بیکدو شد.
برای اطلاعات بیشتر دربارۀ بیکدو می‌توانید به وب سایت این سازمان www.BICDO.org مراجعه کنید.
