کارگران کارخانههای «آذر آب» و «هپکو» اراک که در اعتراض به عدم دریافت حقوق چند ماه و مزایای بیمهای خود دست به تجمع صنفی زده بودند با حمله پلیس ضد شورش روبرو شدند. پلیس ضد شورش با حمله به کارگران آنها را مورد ضرب و شتم قرار داده و به سوی آنها گاز اشکآور شلیک کرده است.
این تجمع روز سهشنبه، ۲۸ شهریورماه، برگزار شد تا شاید مسئولان استان مرکزی و مدیران کارخانه صدای اعتراض کارگران به عدم دریافت حقوق و مزایای بیمهای خود را بشنوند. کارگرانی که با حمله پلیس ضد شورش و شلیک گاز اشکآور روبرو شدند شعار میدادند: «کارگر بیچاره کتک زدن نداره!»
کارگران دو کارخانه «هپکو» و «آذرآب» اراک پیش از این نیز چندین بار در اعتراض به پرداخت نشدن حقوقشان تجمع کرده بودند. همچنین مقامات استان مرکزی پیش از این بارها وعده پرداخت حقوقهای عقبافتاده این کارگران را مطرح کردهاند اما به گفته کارگران به این وعدهها عمل نشده است.
کارگران میگویند که از زمستان سال گذشته تا کنون مطالبات مزدی و بیمهای خود را به صورت ناقص دریافت کردهاند. به گفته معترضان، پرداختنشدن دستمزدها و حق بیمه کارگران در سالهای اخیر به یک رویه از طرف کارفرمایان تبدیل شده و آنها به بهانه کاهش رونق اقتصادی و یا سودده نبودن کارخانهها از پرداخت دستمزد کارگران سر باز میزنند.
در پی حادثه روز سهشنبه برای کارگران اراک تشکیلات «خانه کارگر» استان مرکزی بیانیهای صادر و بیتوجهی به خواستههای کارگران را محکوم کرد.
به گزارش خبرگزاری ایلنا، در بخشی از بیانیه «خانه کارگر» آمده است: کارگر [کارگران هپکو و آذرآب] برای مطالبهی حقوق حقهی خود، مطالبات معوق ناشی از عدم دریافت چندین ماه حقوق که مسئولین به خواستههای آرام آنها توجه نکرده و از روی ناچاری و شرمندگی خانواده اعتراضات خود را خیابانی میکنند، مسئولین بهجای همیاری آنها و دلجویی از آنها دستور برخورد با آنها را صادر میکنند و کارگران عزیز را مورد ضرب و شتم قرار میدهند و کارگر عزیز، بهجای بردن نان به خانه، با کبودی بدن و زخم صورت به خانه میرود، خانواده آن کارگر عزیز از خواستن خرجی زندگی، لوازم التحریر مدرسه قطعا صرف نظر میکنند.»
این تشکل کارگری که سندیکا یا اتحادیهی مستقل نیست، در دنباله بیانیه خود با مخاطب قرار دادن مسئولان دولتی میافزاید: «خانه کارگر استان مرکزی ضمن محکوم کردن آنچه امروز بر این کارگران گذشت از دولت تدبیر و امید درخواست دارد با تشکیل کمیتهای تحت عنوان دلجویی از کارگران و پرداخت سریع مطالبات آنها به استان مرکزی اعزام نموده و پاسخگوی حرکت ناشایست نیروهای انتظامی باشند که کارگران را مورد ضرب و شتم قرار دادند.»
همچنین کانون هماهنگی شوراهای اسلامی کار استان مرکزی نیز با انتشار بیانیه این برخورد را محکوم کرد. کانون هماهنگی شوراهای اسلامی کار استان مرکزی در این بیانیه پرسیده است: « آیا این است دستمزد سال ها پایداری و سازندگی و افتخار آفرینی برای این کشور و ملت؟ آیا این کارگران چیزی جز بقا و مانایی اشتغال و کارآفرینی ملی را فریاد میزنند؟ آیا این قشر فهیم و زحمتکش چیزی جز تولید ملی را طلب میکنند؟ آیا این کارگران چیزی جز حفظ سرمایه ملی را می خواهند؟»
در بخش دیگری از این بیانیه آمده است، «جالب است دیگر هیچ مقام مسئولی در استان حتی برای دلجویی از ماهها تاخیر حقوق کارگران حاضر نمیشود. آیا کارگران نیروی کارند یا آشوبگر که با نیروهای ویژه دسته پنجه نرم کنند؟»
گفتنی است برخورد با کارگرانی که در تجمع و اعتراضهای صنفی خواهان دریافت حق و حقوق خود هستند نخستین بار نیست در ایران صورت میگیرد. پیش از نیز بارها تجمعهای کارگران اصناف مختلف با سرکوب دولت و قوه قضائیه روبرو شد و تعدادی از فعالان کارگری نیز بارها احضار، بازجویی و دادگاهی شدند و برای آنها احکامی از جمله زندان بریده شد.