گزینش منصور غلامی، به عنوان وزیر علوم، اعتراض گستردهی اصلاحطلبان به حسن روحانی را در پی داشته است. آنها معتقدند روحانی فراموش کرده که ۲۴ میلیون نفری که به او در انتخابات رای دادند، به باور آنها، به پشتوانهی اصلاحطلبان بوده است.
روحانی برای گزینش منصور غلامی به وزارت علوم نه به نامههای انتقادی استادان دانشگاه توجه کرد و نه اعتراضات و تجمعات دانشجویی را شنید.
مصطفی کواکبیان، عضو فراکیسیون امید روز یکشنبه هفتم آبان در صحن علنی مجلس در انتقاد به روحانی به کنایه گفت، «یا آقای روحانی اصولگرا شده و یا اصولگرایان اصلاحطلب شدهاند!» منظور او حمایت گستردهی اصولگرایان از غلامی بود و رای بالایی که به او دادند و انتقاد نمایندگان اصلاحطلب از گزینهی وزارت علوم که راه به جایی نبرد.
یک روز بعد از انتخاب اردکانی و غلامی به عنوان وزرای نیرو و آموزش عالی، روزنامهی اعتماد در گزارشی پرده از دلایل انتخاب یک اصولگرا برای تصدی وزارت علوم برداشت.
فراکسیون «مستقلین ولایی» یعنی طیف علی لاریجانی و فراکسیون اصولگرایان پیش از آغاز رایگیری در داخل فراکسیونهای خود توافق کرده بودند که به غلامی رای مثبت بدهند. هر چند که به نوشته اعتماد انگیزههای آنها در این حمایت یکسان نبود.
علیرضا رحیمی، نماینده اصلاحطلب مجلس شورای اسلامی گفته علت حمایت فراکسیون اصولگرایان از غلامی، «تاکتیکی» بوده نه حمایت از دولت، چرا که به گفته او با این انتخاب هزینههای وجود یک گزینه ضعیف در وزارتخانهای مهم متوجه دولت و حامیانش خواهد بود.
اما در فراکسیون امید بر سر انتخاب غلامی اختلاف نظرهای زیادی وجود داشته است. رحیمی در کانال تلگرامی خود افشا کرده «قبل از رایگیری در صحن، جلسه شورای مرکزی فراکسیون امید با حضور ۴۳ نفر از اعضا برای جمعبندی نهایی در خصوص دو وزیر پیشنهادی تشکیل شد که اردکانیان مخالفی نداشت و اما در مورد غلامی فقط هشت نفر موافق بودند».
آنقدر اختلاف زیاد شده، که محمدرضا عارف پیشنهاد آتش به اختیار میدهد، یعنی هر کسی آنطور که فکر میکند رای دهد. این در شرایطی بود که اگر تمام فراکسیون امید هم به غلامی رای نمیدادند، او باز هم با حمایت اصولگرایان وزیر علوم میشد.
اعتماد نوشته دلیل حمایت فراکسیون امید با وجود مخالفتها این بوده که وسط جلسه «پیام بزرگان اصلاحات» به فراکسیون امید برای حمایت از غلامی اعلام شده است.
اینکه «بزرگان اصلاحطلبان» چه کسانی هستند، نامی از آنها برده نشده، اما تعدادی از اصلاحطلبان به نفع غلامی لابی کردند و در نهایت تلاش نمایندگانی مثل علیرضا رحیمی، فرید موسوی، پروانه سلحشوری، طیبه سیاوشی، قاسم میرزایی نکو، جلال میرزایی، عبدالکریم حسینزاده و فاطمه سعیدی برای مخالفت با وزیر اصولگرا تیری بود که به سنگ خورد.
روزنامه بهار، در واکنش به انتخاب غلامی خطاب به روحانی نوشت «حرفدرمانی بس است». این روزنامه با اشاره به انبوهی از وعدههای عمل نشده روحانی نوشته «در این کشور خیلیها زیبا سخن گفتن را بلد هستند و شاید توان مطرح ساختن شعارهایی زیباتر از آنچه شما مدعی پایبندی به آن هستید را هم داشته باشند».
روزنامه قانون هم در گزارشی تند و تیز با عنوان «کابینهی تمام وعدههای ناتمام» انتقاد کرد که «روحانی به اصل خود برگشت» و با اشاره به نطق جهانبخش محبینیا، از مخالفان غلامی به «افرادی که موافقتشان نان دارد و مخالفتشان نوا» یا دقیقتر (نان به نرخ روزها) اعتراض اعتراض کرد.
وزیر علوم شدن منصور غلامی به عنوان یک اصولگرا واکنش زیادی بین شهروندان به ویژه دانشجویان داشت.
کاربری با شناسه «صاحب شغل» توییت کرده «دارم به این نتیجه میرسم انتخاب بین بد و بدتر نبود، بین بدتر و بدترتر بود».
«مِلی» توییت کرده «کاش کاندیداهای ریاست جمهوری موظف بودند گزینههای وزارت خودشون رو در زمان انتخابات معرفی کنند تا تکلیف مردم با کابینه روشن بشه».
«علی پورهاشمی» در توییتی اعتراضی نوشت «روحانی کابینه خود را طوری چید که فقط آقا خوشش بیاید نه مردمی که بهش رای دادند».
باید گفت منصور غلامی، روزهای سختی در وزارت علوم خواهد داشت. او پیشینهی بدی در برخورد با دانشجویان داشته و یک «انقلابی» است که بعید است بتواند به خواستههای حداقلیِ دانشجویان که عموم آنها در صف منتقدین حکومت هستند پاسخ دهد. اما از آن مهمتر دانشجویان و استادانی هستند که به امید تغییر در وضعیت دانشگاهها و اندکی بازتر شدن فضا چشم امید به روحانی و به اصطلاح اصلاحات دوخته بودند.