آنچه که متن کامل آن را پس از مقدمه‌ی زیر به صورت پی‌دی‌اف می‌خوانید سخنرانی مهندس حسن شریعتمداری در مراسم چهلم دکتر ابراهیم یزدی در شهر کلن آلمان است که روز شنبه ۲۰ اکتبر ۲۰۱۷ ایراد شد.
حضار گرامی
خانم‌ها، آقایان، دوستان عزیز
حقیقتا من مایل به قبول دعوت برای شرکت درچنین مناسبتی نبودم.
زیرا سوابق مرحوم پدرم، آیت‌الله شریعتمداری و من، با سران نهضت آزادی به‌خصوص شادروان مهندس مهدی بازرگان، دکتر سحابی و دکتر احمد صدرحاج سیدحوادی و همچنین مرحوم آیت‌الله سید رضا زنجانی، آیت‌الله طالقانی و حسن نزیه زیاد بوده است.
البته این سه نفر اخیر، دیگر در آستانه انقلاب، با وجود نزدیکی با اعضای نهضت آزادی، مستقیماً همکاری نومی‌کردند. ولی با آقای دکتر یزدی، آشنایی حضوری نداشتم و فقط نامشان را شنیده بودم. من در اثنای انقلاب و پس از آن چند بار ایشان را کوتاه دیدم ولی همواره حس می‌کردم که بین ما فاصله وجود دارد و تجانس فکری و عملی نداریم.
طبیعی است که اکنون نیز، دید من نسبت به آن مرحوم و نقشی که در انقلاب داشت و به‌خصوص کارنامه حقوق بشریش دیدی انتقادی باشد.
اگرچه با حفظ انتقادها، همواره پشتکار و استواری ایشان در مسیری که به آن ایمان داشت، مورد اذعان من بوده است. مهارت او در آنچه که دبیرکل جدید نهضت آزادی، آقای مهندس توسلی، آن را دیپلماسی انقلاب می‌خواند، با وجود اینکه به شکست راه رفرم منجر شد، به هر صورت مهارت در مذاکرات بین‌المللی است. مهارتی است که باید بدان اعتراف کرد. ستودن اما امر دیگری است.
من شرکت در این مجلس را قبول نمی‌کردم زیرا می‌اندیشیدم او دیگرزنده و در میان ما نیست تا از خود دفاع کند ولی دوستان نهضت این را به جد، از من خواستند و از اینکه سفره دل خود را باز کنم و ابراز انتقاد نمایم استقبال نمودند.
ثانیاً به ما آموخته‌اند که از رفتگان خود به نیکی یاد کنید.
من قبول کردم و اینک در خدمت شما هستم.
متن کامل سخنرانی:
پیوست‌های سخنرانی
۱-نامه خصوصی مهندس بازرگان به خمینی:
۲-ستاد دفاع ملی آیت‌الله طالقانی:
