با گذشت یک ماه و نیم از زلزله استان کرمانشاه مردم زلزلهزده همچنان در بحران به سر میبرند و در این میان مستاجران زلزلهزده در وضعیت بدتری قرار دارند.
در حالی که زلزله کرمانشاه بار دیگر نشان داد مدیریت بحران در ایران دارای هیچ نظم و نظام سازمانیافتهای نیست اما با گذشت چند هفته از زلزله مسئولان هنوز نتوانستند راهکاری موثر و عادلانه برای سامان دادن به مناطق زلزلهزده پیدا کنند.
چندی پیش مسئولان در اقدامی عجیب اعلام کردند تنها به کسانی که پیش از زلزله مالک بودهاند کانکس تعلق میگیرد. بعد از آن نیز اعلام شد کمک هزینه بلاعوض مسکن تنها به این افراد قرار میگیرد. این موضوع باعث شده اقشار ضعیفتری که پیش از زلزله مستاجر بودند ضمن اینکه از کمکهای دولتی محروم شدند، با وجود سردی هوا در چادر ساکن شوند.
با بروز انتقادها نسبت به این تصمیم غیر عادلانه و حتی غیراخلاقی، دولت توجیه کرد که مشکلات حقوقی مانع از تعلق گرفتن کانکس به مستاجران شده است. در همین حال اعلام شد به هر خانواده زلزلهزدهای که مستاجر بوده است مبلغ ۵ میلیون تومان کمک بلاعوض داده خواهد شد؛ مبلغی که مشخص نیست چه زمانی دست مستاجران زلزلهزده را خواهد گرفت.
دولت میگوید کانکس را باید در محلی قرار داد و این محل، نمیتواند زمین دیگران باشد. یعنی نمیتوان در زمینی که مالک آن کس دیگری است، کانکسی قرار داد که متعلق به مستاجر است و مالک زمین در آن حق و حقوقی ندارد.
مجید جودی، مدیر کل دفتر نوسازی و بهسازی بنیاد مسکن، ندادن کانکس به مستاجران را علمی و منطقی اعلام کرده و گفته بود: «اگر به آنها کانکس بدهیم قطعا در فضاهای عمومی شهر مستقر میشوند و سیمای شهر پس از مدتی تبدیل به نوعی حلبیآباد میشود. اما مالکان کانکس را در محل خانه خود نصب میکنند که بعد از اتمام بازسازی منازل، جمع میشود. اما اگر به مستاجران کانکس بدهیم ممکن است ۱۰ سال دیگر هم در کانکسها و در فضاهای عمومی بمانند. بنابراین عدم ارائه کانکس به مستاجران یک کار کاملا علمی و منطقی است.»
اما به نظر میرسد نبودن بودجه باعث گرفتن چنین تصمیمی از سوی دولت شده است. مجتبینیککردار، معاون عمرانی استانداری کرمانشاه، در گفتگو با تسنیم گفته است: «مستاجرانی که در شهرها با تخریب منزل مواجه شدهاند جمعیت بالایی را شامل میشوند و در عمل نمیتوان برای آنها کانکس در نظر گرفت.»
اکنون سنجابی، فرماندار سرپل ذهاب، در پاسخ به وضعیت نابسامان مستاجران زلزلهزده میگوید: «صبور باشید!»
این در حالیست که صبر کردن مستاجران زلزلهزده نه میتواند مشکلاتی که آنها با اسکان موقت در چادر دارند را حل کند و نه در دراز مدت میتواند کمک کند تا آنها امیدوار باشند دوباره سقفی بالای سر خود ببینند.