(نامه دریافتی) نزدیک به چهار دهه می‌گذرد که نظام سفاک جمهوری اسلامی با تاراج ثروت ملی و مکیدن خون مردم شریف ایران به حیات ننگین خود ادامه می‌دهد. نظامی که دستاوردی جز عقب ماندگی، فقر گسترده مردم، نابودی منابع طبیعی و آینده فرزندان میهن نداشته، حتی پیش از تأسیس خود با دروغ و نیرنگ، چنگال‌های کثیف خود را در پیکر ملت پاک فرو برده و مشغول چپاول است. سردم داران رژیم خودکامه و وابستگان‌شان که خود را صاحبان دین انگاشته‌اند، با تزریق فرهنگ مسموم به جامعه سعی در تسلیم و فرمان‌برداری مردم نجیب دارند و با زور استبداد، ظلم و ستم، تبعیض و تحقیر و دیگر اعمال ضدانسانی، حق آزادی را سلب و مردم آزادی‌خواه ایران را به شدیدترین و بی‌سابقه‌ترین شکل سرکوب می‌کنند.
در کنار مزدوران خودفروخته رژیم غیرقانونی که با چماق و سرنیزه و گلوله، رو در روی مردم عدالت‌خواه ایران صف‌آرایی کرده‌اند، دستگاه تبلیغات رژیم منفور، ضدفرهنگ پر سر و صدا و بدبوی خود را چون آوار بر سر مردم ایران می‌ریزد و با تهاجم و تمسخر عقل و خرد مردم، پرده جهل و سیاهی را پهن‌تر می‌کند.
رسانه‌های مواجب‌بگیر رژیم فاسد، روزمره بر طبل توخالی اقتدار پوشالی حاکمیت زورگو می‌کوبند و می‌کوشند با تقدس‌نمایی، بر جنایات و دزدی‌های حاکمان ناپاک سرپوش گذاشته و با ترویج ابتذال، افکار عمومی را از مسایل اصلی ایران و جهان منحرف کنند. مظهر برجسته فرهنگ منحط حاکمان فرومایه همان شعار «مرگ بر…» است.
چهل است زمامداران ستم‌پیشه جمهوری سیاه اسلامی با شعار مرگ به زمین و زمان می‌تازند و خواهان نابودی هر صدای مخالف هستند. مرگ بر آن کشور یا دولت. مرگ بر این یا آن فرد. مرگ بر آن غیرخودی. مرگ بر ما. مایی که ضدولایت فقیه هستیم. در این سال‌ها دژخیمان حکومت نهایت سوء استفاده از این شعار را کرده‌اند. دستگیری و زندان و شکنجه، اعدام و قتل بی‌گناهان به هر بهانه و پاشیدن بذر مرگ و نیستی، فقط گوشه‌ای از آن است. تأثیر این شعار در ابعاد بزرگتر، تقسیم جامعه به خودی و غیرخودی، حذف مردم شایسته و کاردان و سوار کردن عناصر مفت‌خور و بی‌کفایت و مال‌اندوز بر دوش ملت و تأمین هزینه‌های گزاف سوء مدیریت و سوداگری از طریق خالی کردن جیب مردم بیچاره است.
اکنون که غرش سهمگین توفان زمستان ۹۶ باد در بساط مقدس‌نمایان و دین‌فروشان انداخته است، ما، آن دسته از به حاشیه رانده شده‌ترین لایه‌های جامعه که از خدمت به ملت و کشور برکنار و از زندگی و هستی ساقط شده‌ایم، مایی که شناسنامه سفید داریم و هیچ وقت دور باطل میان به اصطلاح اصلاح‌طلبان و اصول‌گرایان در چارچوب قواعد ولی فقیه بی‌اعتبار را نپذیرفتیم، ما نحیف‌اندامانی که همواره به هیچ گرفته شده و صدا و چهره نداریم، شانه به شانه خواهران و برادران دردمندمان به خیابان آمده و خواهان برچیدن نظام تبعیض‌آمیز جمهوری اسلامی هستیم. آواز دل‌نواز انقلاب که از جای جای مام میهن برخاسته، لرزه بر اندام تنومند اصول‌گرایان زشت‌روی با قیافه‌های همیشه حق به جانب که خود و منتسبان‌شان را ارباب ملت می‌پندارند انداخته و نقاب لبخند خائنان اصلاح‌طلب که مردم تشنه را در هزارتوی تاریک و مخوف عمارت دهشتناک ولایت فقیه به امید قطره عدالتی سرگردان می‌کنند، کنار رفته است. مردم به جان آمده دیگر گول اصلاح‌طلبانی را نمی‌خورند که در جنگ قدرت با اصول‌گرایان، با شعارهای گمراه‌کننده، قیام ۸۸ را در نطفه فاسد کردند و فریاد اعتراض مردم را به جنبش سبز کاهش داده و رهبرانی معرفی کردند که وعده بازگشت به عصر کشتار و تباهی خمینی دیوسیرت می‌دادند. آنان مردم را به بی‌راهه کشانده و زمینه‌ساز خاموشی جنبش شدند و با تداوم خفقان، شرایط را برای ظهور نوکیسگان عوام‌فریب پس از خود فراهم کردند. آخر تا چند سال می‌توان تناورترین کاخ ستم دوران را که پایه‌های کج آن در بستری از خون بنا شده، با شعار اصلاح ساختار از سرنگونی نجات داد و سرپا نگه داشت؟
صدای بلند شکست دیوارهای ضخیم کاخ بیداد از زلزله خیزش مردم ستم‌دیده در دی‌ماه به گوش می‌رسد. استبداد سیاه با تمام قوای سرکوب داخلی و پشتیبانی حامیان قدرتمند خارجی که به بهای حراج استقلال کشور دست و پا کرده، قصد خاموشی دوباره فریاد مردم را دارد. رژیم خون‌آشام برای حفظ بقای مصیبت بارش، مردم صلح‌جوی ایران را به آتش جنگ و تبدیل ایران به سوریه دیگر تهدید می‌کند. اما عزم راسخ مردم وطن‌پرست دیگر خاموشی نمی‌گیرد. رژیم کریه هر چه بخواهد ما را بفریبد، کتک بزند و زندان کند یا بکشد، مردم آگاه راه راستین رهایی از زنجیرهای زندان ظلمات جمهوری اسلامی را یافته‌اند. آنها با شعار کوبنده «اصلاح‌طلب، اصول‌گرا، دیگه تمومه ماجرا» رژیم مزور تا دندان مسلح را خلع سلاح کردند، با شعارصریح «مردم گدایی می‌کنند، آقا خدایی می‌کند» ولایت فقیه را بی‌حیثیت ساختند و با شعار «استقلال، آزادی، جمهوری ایرانی» آینده روشن کشور را تضمین کردند. ما بی‌چارگان بی‌چهره نیز دوشادوش هموطنان دلیرمان در صف اول مبارزه هستیم و همراه با خروش مردم زجردیده، فریادِ داد می‌کشیم. اما ما هرگز شعار مرگ نمی‌دهیم. ما این نظام بی‌آبرو را لایق ننگ می‌دانیم و خواهان مرگ و نابودی کسی نیستیم. ملت خردمند ایران پس از سرنگونی رژیم پلید، بر بستر خلل‌ناپذیر فرهنگ مردم فرهیخته و دانای این سرزمین، پایه‌های راست حکومتی بی‌همتا در جهان را پی‌گذاری خواهد کرد که قوانین انسانی و مترقی آن ضامن آزادی، عدالت و برابری باشد. فریب‌خوردگان و حقوق‌بگیران چماق به دست که از سر ناچاری خود را ارزان به مزدوری فروختند، به آغوش مهربان مردم بزرگوار ایران باز خواهند گشت. جانیان و خائنان و متجاوزان و دزدان، هر جای دنیا که پنهان شده باشند، در پیشگاه ملت محکوم‌اند و حقوق و ثروت به یغما رفته از حلقوم‌شان بیرون کشیده شده و به مردم برگردانده خواهد شد. آنان در زباله‌دان تاریخ، با داغ رسوایی بر پیشانی، بار گران ننگ را تا ابد به دوش خواهند کشید.
آری، ننگ بر هر چه مرگ بر! ما از ته جان فریاد می‌زنیم ننگ بر دیکتاتور. ننگ بر اصل ولایت فقیه. ننگ بر خامنه‌ای. چه زیباست بر دیوار روستاها و شهرهای ایران ما شعارهایی چون این نوشته باشد: خامنه‌ای، خامنه‌ای، ننگت باد.
یاران، در مبارزه با جور جلادان ولایت، راهی طولانی و بس دشوار پیش روی ماست ولی روزی هست که در هوای پاکیزه و عطرآگین دشت‌های لاله‌گون ایران‌زمین، دست در دست هم سرود صلح و آزادی بخوانیم.
نامه بی‌چهرگان، از قلب تاریکی، به آدرس هموطنان رنج‌کشیده.
برسد به دست همه زنان و مردانی که راهی به روشنایی می‌گشایند.
ایران، دی ماه ۱۳۹۶
