سرنوشت ولی‎الله سیف و بانک مرکزی در انتظار برخی وزراء و وزارتخانه‏‌ها؟!

- اصرار حسن روحانی و اسحاق جهانگیری روی «ناامیدی»، «بی‎حوصلگی»، «بی‎انگیزگی»، «ناکارآمدی» برخی وزراء و مدیران برای چیست؟
- کدام وزارتخانه‎ها در پولشویی و درآمدزایی به نفع سپاه، موشک‏‌بازی‎ها و حمایت از تروریسم و نفوذ در منطقه با نیروهای قدس سپاه همکاری دارند؟
- یکی از تأثیرات تحریم‌ علیه شرکت‌ها و مقامات جمهوری اسلامی، جابجایی و عزل و نصب افراد در دستگاه حاکمه نظام است!

چهارشنبه ۲۶ اردیبهشت ۱۳۹۷ برابر با ۱۶ مه ۲۰۱۸


برزو فارسی- قرارگرفتن نام‎ رییس کل بانک مرکزی جمهوری اسلامی در فهرست تحریم‌های جدید دفتر کنترل دارایی‌های خارجی (OFAC) ایالات متحده آمریکا به این معناست که او و سیستم تحت مدیریت‎اش دست کم از سوی آمریکا به عنوان حامیان مالی تروریسم شناخته می‎شوند.

آزمایش‌های موشکی سپاه در کویر مرکزی ایران

همچنان که وزارت خزانه‌داری ایالات متحده در بیانیه خود که به این منظور صادر شد تاکید کرده ولی‎الله سیف با همدستی سپاه قدس به انتقال میلیون‌ها دلار برای حزب‌الله لبنان که نام آن در فهرست گروه‎های تروریستی آمریکا قرار دارد کمک کرده است.

جمهوری اسلامی پس از خروج آمریکا از برجام در تنگنای شدیدی قرار گرفته و گرچه زمامدارانش وانمود می‎کنند «همه چیز تحت کنترل است» و طرف‎های اروپایی نیز در کلام پایبندی خود به توافق اتمی را دائم تکرار می‎کنند اما نگرانی از پیامدهای تحریم‎ها که در یک دوره‎ی ۹۰ و ۱۸۰ روزه به طور کامل اجرا خواهد شد کاملا پیداست و مقام‎های بلندپایه رژیم را به تکاپو انداخته است.

در حالی که محمدجواد ظریف وزیر خارجه جمهوری اسلامی ایران به همراه دستیاران خود در سفرهای پی ‎در پی از بروکسل و مسکو تا پکن–که معروف به «تور برجامی» شده- تلاش می‎کند برای خروج از این مخمصه راه گریزی پیدا کند، بهرام قاسمی سخنگوی وزارت خارجه به قرار گرفتن نام سیف در فهرست تحریم‎های تازه‌ واکنش نشان داده و گفته «واکنش های جهانی، ناکامی آمریکا در خروج یک‌جانبه از برجام را نشان داد و اعمال تحریم‌های جدید برای جبران این ناکامی است»!

چون آب در خوابگه مورچگان، درون نظام درگیری و بلبشو حاکم است. این ادعا از اظهارات تازه‏‌ی اسحاق جهانگیری معاون اول حسن روحانی نیز مشخص می‎شود که هشدار داده «زمان یقه‌گیری‌های جناحی نیست و مدیران بی‌انگیزه و بی‌حوصله کنار گذاشته می‌شوند.»

ولی مدیران بی‎انگیزه چه کسانی هستند که در این وضعیت آشفته نظام بی‎حوصلگی هم می‎کنند؟ چرا تا حالا تحمل می‌شده‌اند و در این شرایط انگیزه برکناری آنها چیست؟

اواخر فروردین‎ماه با افزایش افسارگسیخته‏‌ی نرخ ارز به ویژه دلار و یورو در بازار ایران در نتیجه‌‏ی شکست طرح‎های دولت برای مقابله با افزایش نرخ ارز شایعاتی مبنی برکنار گذاشتن سیف از ریاست بانک مرکزی شنیده شد. در ۲۶ فروردین، ۶۳ نماینده مجلس در تذکری به حسن روحانی خواستار عزل سیف و عوامل دخیل در گرانی ارز و اختلال در چرخه زندگی مردم و ضربه به نظام اقتصادی شدند.

۳۱ فروردین، خبرگزای تسنیم به نقل از بلومبرگ نوشت که برکناری رییس کل بانک مرکزی مشکل بازار ارز ایران را حل نمی‌کند.

حالا یک ماه از شایعه برکناری سیف گذشته و با قرارگرفتن نام او در فهرست تحریم‎های تازه‌ی آمریکا نه تنها خروج وی از کشور با مشکل روبروست بلکه ادامه ریاست او بر بانک مرکزی هم برای جمهوری اسلامی آسیب محسوب می‎شود و برکناری او محتمل به نظر می‌رسد.  این در حالیست که تلاش گروهی از نمایندگان مجلس شورای اسلامی برای برکناری سیف علاوه بر بحران ارزی حالا با قرار گرفتن نام وی در لیست تحریمی‌ها نیز گره خورده است.

این اتفاق پیش از این هم در سطوح بالای نظام روی داده است. بیش از دو دهه بود که وزرای دفاع جمهوری اسلامی از بین سرداران سپاه منصوب می‏‌شدند. این روند حتی تا دولت اول روحانی هم ادامه پیدا کرد اما پس از انجام چند آزمایش موشکی در ایران با افزایش احتمال قرار گرفتن سپاه در فهرست سازمان‎های تروریستی و همچنین احتمال قرار گرفتن تعداد بیشتری از سرداران سپاه در لیست تحریم‎ها، تصمیم گرفته شد که یک مقام ارتشی به عنوان وزیر دفاع منصوب شود و به همین دلیل با پایان کار دولت اول روحانی، حسین دهقان رفت و امیر حاتمی که یک ارتشی بود جایگزین او شد.

آن زمان هم ادعا می‌شد دلیل کنار گذاشتن دهقان از کابینه اختلاف حسن روحانی با سپاه بوده است در حالی که مدت‌هاست که یکی از تأثیرات تحریم‌ها علیه شرکت‌ها و مقامات جمهوری اسلامی ایران، عزل و نصب و جابجایی افراد در دستگاه حاکمه‌ی نظام است!

از هفته‎های گذشته زمزمه‎هایی از تغییر تعدادی از وزرای کابینه به گوش می‏‌رسد. این زمزمه‎ها با اظهارات تازه‎ی جهانگیری و دست گذاشتن او روی برکناری مدیران «بی‎حوصله و بی‎انگیزه» قوّت می‎گیرد.

ولی‎الله سیف خندان در پایان یکی از نشست‎های هیات دولت پیش از قرارگرفتن نامش در تحریم‎های آمریکا

این مدیران چه کسانی هستند؟ بی‎انگیزگی و بی‎حوصلگی آنها ناشی از چیست و کجا بروز پیدا کرده و دولت چطور متوجه آن شده است؟ چه اختلاف نظری در سطوح بالای نظام بین مدیران وجود دارد؟

سرنخ بعضی از این پرسش‌ها را می‎شود در رسانه‎ها پیدا کرد. روزنامه‎ اصلاح‌‏طلب آرمان روز چهارشنبه، ۲۶ اردیبهشت، در گزارشی با عنوان «تغییر دیرهنگام برخی وزرا» تایید می‎کند در کابینه روحانی تغییرات برخی وزراء محتمل است.

روحانی نیز در سخنرانی روز کارگر گفته بود‌، «در ذهنم وزرای خود را به دو دسته تقسیم‌بندی می‌کنم. هر دو دسته پرتلاش هستند. یک عده از اول سال نوایشان نوای ناامیدی است. می‌گویند امسال بودجه کم است، نفت ارزان شد و نفروختیم و مالیات چه شد؟ تمام اول و آخر و وسط دولت سخن ناامیدی است.»

آرمان به نقل از حسین انصاری‎راد نماینده پیشین مجلس نوشته «اگر وزیری واقعا مأیوس و ناامید است، رئیس‌ جمهور خیلی راحت او را عوض کند. اینکه دائم روضه بخوانیم، چه فایده‌ای خواهد داشت.»

سابقه استعفا و برکناری وزراء از سوی تمامی دولت‎ها در جمهوری اسلامی بسیار کم است. حتی اگر تعداد وزرای عزل شده در روند استیضاح را هم به آن اضافه کنیم باز هم بیانگر این نکته است که رژیم  اعتقادی به برکناری وزراء و مدیران خود به خاطر کم‎کاری و بی‎انگیزگی نداشته و ندارد. خیلی از حوزه‎ها را می‎توان سراغ گرفت که با سوء مدیریت به ورطه نابودی کشیده شده‌اند اما مدیر یا وزیر مربوطه محکم و استوار سر جای خود مانده است همچنان که افتضاحات عباس آخوندی وزیر راه کار او را به استیضاح کشاند اما دولت برکنارش نکرد.

بنابراین از مجموع این اظهار نظرها و زمینه‌چینی‌ها چنین برمی‎آید که یا برخی وزراء و مدیران ارشد نظام زیر فشارهای سیاسی از جمله رقابت‎های جناحی و فشارهای خارجی مثل تحریم‎ها متوجه بحرانی بودن شرایط نظام شده‌‌اند و در خلوت اعلام کرده‎اند برای برون رفتن از این مخمصه راهی وجود ندارد و یا اینکه نظام حدس می‌زند که پرده از فعالیت برخی از وزراء شبیه سیف کنار خواهد رفت و چه بسا خود این افراد احساس خطر کرده و اصلا چمدان خود را برای رفتن ببندند! این زمینه‏‌چینی‌ها بر بستر نابسامانی‌ها و عدم اعتماد به یکدیگر و همچنین به آینده، درک زمزمه‌های برکناری و تغییر وزرا به دلیل «حوصله» و «انگیزه» را آسانتر می‌کند.

انتقال نیروهای «مدافع حرم» افغان از فرودگاه« امام خمینی» تهران به سوریه با استفاده از ایرلاین‎های داخلی

کدام وزارتخانه‎ها بیش از همه با سپاه همکاری می‎کنند؟

از مجموع گزارش‌های وزارت خارجه، وزارت خزانه‌‏داری، وزارت دفاع آمریکا و سازمان سیا و همینطور با استناد به مواضع دونالد ترامپ رییس جمهوری و دولتمردان آمریکایی مشخص است که روی تسلیحات موشکی و بالستیک‎های سپاه و همچنین نفوذ نظامی و سیاسی رژیم ایران در منطقه و حمایت مالی تهران از تروریسم دست گذاشته‌اند.

از مجموع ۱۸ وزارتخانه‏ ایران، سه وزارت دفاع، نفت و راه و ترابری بیشترین همکاری‎ها و قراردادها را با سپاه دارند و در صنایع موشکی و نیز حمایت از تروریسم با این نیروهای قدس سپاه همکاری دارند.

وزارت دفاع جمهوری اسلامی از سال ۱۳۹۴ به طور رسمی در رکاب سپاه وارد جنگ سوریه شد و این همکاری‎ها به شدت افزایش پیدا کرده و ماموریت‎های مشترک به ویژه در زمینه انتقال تسلیحات و پیاده کردن نیرو انجام می‌دهند.

بزرگترین پیمانکار داخلی تحت قرار داد با وزارت نفت و وزارت راه قرارگاه خاتم‌الانبیاء سپاه است و از همین طریق هم به پول می‌‏رسند و هم رانت می‎گیرند و هم سیستم‏‌های مالی ایران را آلوده می‎کنند.

سپاه از حفاری و معامله دکل و تجهیزات‏ تا فروش و انتقال نفت دخالت دارد و از این راه پول‌های کلان به جیب می‎زند. از سوی دیگر زیر پرچم ایرلاین‎های تجاری و باری که تحت نظر وزارت راه قرار دارند بیش از ۱۰ شرکت مسافربری از جمله ماهان، هما، قشم ایر، پویا و… به کارگزاران سپاه در جنگ سوریه تبدیل شده‎اند.

بازدید عباس آخوندی وزیر راه از نمایشگاه دستاوردهای قرارگاه خاتم الانبیاء سپاه؛ آذر ۱۳۹۵

کیهان لندن در گزارشی به تاریخ ۱۲ فروردین در مورد «زمین خوردن ایرلاین‎ها توسط سپاه» به بررسی پیامدهای سیاست‌های خرابکارانه‌‏ی سپاه در رابطه با ایرلاین‎ها و همچنین کشاندن این شرکت‎ها به زیر تیغ بخش کنترل اموال خارجی آمریکا (OFAC) و تحریم‌ها پرداخت.

با چنین وضعیتی اینکه دیر یا زود وزارت خزانه‎داری آمریکا دست روی سه وزارتخانه‌ی دفاع و نفت و راه و همچنین وزارت ارتباطات جمهوری اسلامی ایران بگذارد چندان دور از انتظار نیست.

برای امتیاز دادن به این مطلب لطفا روی ستاره‌ها کلیک کنید.

توجه: وقتی با ماوس روی ستاره‌ها حرکت می‌کنید، یک ستاره زرد یعنی یک امتیاز و پنج ستاره زرد یعنی پنج امتیاز!

تعداد آرا: ۰ / معدل امتیاز: ۰

کسی تا به حال به این مطلب امتیاز نداده! شما اولین نفر باشید

لینک کوتاه شده این نوشته:
https://kayhan.london/?p=116119

یک دیدگاه

  1. عسگرآقا

    دزد، دزد است، چه خلیفه و چه وزیر و خزانه دار و پاسبانش!

    کابینه طایفه دزدان ملّا و مکّلا بر سر خان ملت نجیب نشسته و منفذ کاخ و خزاین بسته و مردمان بلدان از مکاید ایشان مرعوب و قزلباشان سید علی… همه اماکن گرفته بودند و ملجأ و مأوای خود ساخته اهالی مُلک در دفع مضرّت ایشان مشاورت همی‌کردند که اگر این طایفه برین نسق روزگاری مداومت نمایند مقاومت ممتنع گردد.

    دزدها دست از کار زشت خود بر نمی‌دارند تا اینکه به زور دستشان را کوتاه کنند!
    درختی که چهل سال گرفتست پای \\ به نیروی شخصی برنیآید ز جای
    و گر همچنان روزگاری هـــــــــــــــــلی \\ به گردونش از بیخ بر نـــــــــــگسلی
    سر چشمه شاید گرفتن به بیـــــــــــل \\ چو پر شد نشاید گذشتن به پیـل! (سعدی، اقتباس)

Comments are closed.