تشنه نیستم.
از شمال ِ چشمههای عشق آمدم.
کوزهام پُراز ترانههای تازه است.
با زبان ِ مردمان ِ «گیل».
بیدلیل نیست
شعر ِعاشقانهام معطر است.
بوی آرزوی چای
بوی مهربان ِ پرتقال میدهد.
در میان ِعاشقان
این دل ِ شکفتهی من است همچنان-
عطر ِ شاعرانهی شمال میدهد.
