«جمهوری اسلامی ایران» چند هفته دیگر گام به چهلمین سالگرد تأسیس خود می‌گذارد. ۴۰ سالی که صفحات سیاهی را در تاریخ معاصر ایران بر جای خواهد گذاشت. در این ۴۰ سال بسیاری از کسانی که در آن دوران، انقلابی بودند پشیمان شده‌اند، و بسیاری از آنهایی که بعد از انقلاب متولد شده‌اند نیز به ارزش‌های حکومتی باور ندارند.
احمد رأفت با میترا جشنی که در سال ۵۷ یک سال بیشتر نداشت و ۱۰ سال پیش مجبور به ترک کشور شد، و امروز در رتردام سکونت دارد، گفتگویی انجام داده است.
از قدرت شگرف تجزیه و تحلیل این دختر نازنین ایران زمین به خود می بالم.
وقتی مقایسه میکنم وضع دهشتناک زنان و دختران در ایران اسلامی را با خودم در اروپا، میفهمم که تا چه اندازه ایشان و بسیار زنان دیگری در ایران قوی، کاراندیش، زیرک و آزاده هستند. نگذاشته‌اند که این فرقه تبهکار و فرهنگ رایج از آن آنان را بشکند و به متاع جنسی مردان تبدیل کند.
وقتی حرفهای شما را میترا جان می‌شنیدم دهها بار به ذهنم آمد که همیشه زیباترین گلها در لجنزار می‌رویند. باعث سربلندی هستید.
پاینده باشید.
مگر داعش هست؟
جوان است.
زندگى را میفهمد.
شرایط طبیعى تغییر خود زمان را معین و تلاش همگانى را سازمان میدهد.
کم نبودند جوانانى که در این دوران آمدند و کوشیدند و رفتند.
یکى از مشکلات اصلى جامعه ما سکس است.
صحبت از سکس تابوست ولى براى یک جامعه مدرن باید از این مرز عبور کرد.
به جرات میتوان گفت جامعه دچار بیمارى روان سکسى است و این به هر دو بخش سکس جامعه مربوط است و حتى کسانى که مدافع حقوق زنان هستند متاسفانه دچار این مشکل هستند و تلاش بسیار در پنهان ساختن آن دارند. این فشار کنترلى مه ناشى از باورمندى است و نه طبیعى تنش محبوس شده است که خطر سرباز کردنش در شرایطى وحود دارد.
در این عکس سه جوان ایرانی با قیافه های شاداب «عصر پهلوی » دیده میشوند که یک اسکناس صد ریالی آن دوران نعمت و عزت شاهنشاهی را با غروری کودکانه نشان میدهند که عکس خمینی دجال رویش قرار گرفته است. آنها در آنروزگار با یک چنین اسکناس صد ریالی شاهنشاهی میتوانستند یک وعده ناهار در رستورانهای شهرتهران بخورند. امروز در کشور ملاها همان اسکناس صد ریالی ارزش پاره کاغذی که رویش چاپ شده را هم ندارد.
ولی فقط تو مجازی و جمع های دوستانه.همین نسل جوون بجز قمپز مخالفت در توئیتر و فیسبوک و اینستا و غرغر کردن به اوضاع در محافل دوستانه آیا تا حالا شده وصیت نامش رو بنویسه و کفن پوش برای رسیدن به حق و حقوق خودش بیاد کف خیابون؟!؟
با خنده تیشه به ریشه خودمون زدیم .