منابع عراقی اعلام کردند توافق بین مسئولان این کشور و ایران برای احداث یک بزرگراه بینالمللی که تهران را از طریق خاک عراق به دمشق متصل میکند، وارد اولین مرحله عملیاتی خود شده است. این در حالیست که جادههای ایران نیازمند بازسازی و بهبود هستند و هر ساله هزاران نفر در ایران به دلیل تصادفهای جادهای کشته و زخمی میشوند.
وبسایت اعتماد آنلاین به نقل از روزنامه الکترونیک «العربی الجدید» نوشته است یک هیأت فنی ایرانی برای این پروژه به بغداد سفر کرده است.
بر اساس این گزارش هیئت ایرانی در بغداد دو نشست با مسئولان دبیرخانه نخستوزیری عراق برگزار و مسائل مربوط به این پروژه را مورد بحث و بررسی قرار داده است.
بر اساس پروژه پیشنهادی، این جاده بزرگراههای ایران را به بزرگراههای عراق و از آنجا به مرزهای سوریه و شهر دمشق پایتخت این کشور میرساند.
اعتماد آنلاین نوشته است طول این مسیر پیشنهادی حدود ۱۲۰۰ کیلومتر است و میتواند در مرحله بعدی به خاک لبنان هم متصل شود.
اکنون در نخستین مرحله اجرایی این پروژه، جانمایی محل عبور این جاده در خاک عراق روی نقشه انجام میشود.
اعتماد به نقل از روزنامه «العربی الجدید» نوشته است که طرف ایرانی به دنبال مسیری امن است و پیشنهاد کرده جاده از مسیری عبور کند که نیروهای آمریکایی یا ائتلاف در آن حضور نداشته باشند.
خبر ساختن این بزرگراه از اوایل سال گذشته در رسانهها مطرح شد. طول این بزرگراه ۱۷۰۰ کلیومتر خواهد بود و یک شرکت ایرانی اجرای آن را بر عهده میگیرد. به موجب توافق صورت گرفته میان سه کشور ایران، عراق و سوریه، ارتشها و نیرویهای پلیس ایران، سوریه و عراق از آن حراست خواهند کرد. علاوه بر این، ماشینهای سریع پلیس نیز در این راه حضور خواهند داشت و ۱۵۰ تا ۳۰۰ پاسگاه پلیس در طول بزرگراه احداث خواهد شد.
روزنامه گاردین نیز اردیبهشت سال گذشته نوشته بود یکی از هدفهای جمهوری اسلامی برای ایجاد یک هلال شیعی جهت تقویت نفوذ در منطقه ایجاد یک مسیر زمینی برای خودش از تهران تا لبنان است.
کشیده شدن این اتوبان میان تهران و دمشق و احتمالاً تا لبنان در حالی از سوی جمهوری اسلامی پیگیری میشود که جادهها و راههای برونشهری در ایران کیفیت مناسبی ندارد و در بسیاری از مسیرها این جادهها استانداردهای لازم را ندارند. همین موضوع سبب شده سالانه هزاران نفر در ایران به دلیل تصادفهای جادهای جان باخته یا زخمی و نقص عضو شوند. این آمار به حدی بالاست که آن را با آمار کشتگان ناشی از جنگ مقایسه میکنند.
تعطیلات نوروزی هر ساله پرحادثهترین روزهای سال از نظر تصادفهای جادهای به شمار میرود. افزایش آمار مسافرت با اتوبوس و اتومبیلهای شخصی در نوروز با وجود جادههای ناامن و غیراستاندارد حوادثی تلخ را رقم میزند.
خبرگزاریهای ایران اعلام کردهاند در سه روز نخست تعطیلات نوروز امسال هر یک ساعت یک نفر در تصادفهای جادهای کشته شده است. همچنین پلیس راهنمایی و رانندگی ایران در اول فروردینماه آمار تکاندهنده مرگ ۱۲۱ نفر و مصدومیت ۲۸۰۰ نفر را در طول فقط ۷۲ ساعت در جادههای کشور اعلام کرد.
همچنین رئیس پلیس راهور اسفندماه سال ۱۳۹۷ اعلام کرد از فروردین تا بهمنماه این سال١۴ هزار و ٨٠٠ تن در حوادث رانندگی جان باختند و ٣١۵ هزار نفر نیز در همین مدت مجروح شدند و برخى از مصدومیتها منجر به معلولیت شده است.
در حالی که مقامات دولتی و پلیس راهور، عوامل انسانی چون خوابآلودگی و سرعت بالا و عدم رعایت قوانین راهنمایی و رانندگی را به عنوان دلایل اصلی تصادفهای جادهای مطرح میکنند اما یکی از مهمترین دلایل بالا بودن تعداد تصادفها، ناایمن بودن راهها و جادهها و البته، در سالهای اخیر، غیر استاندارد بودن اتومبیلهای تولید داخل ایران است.
بر اساس گزارشی که سال ۹۳ منتشر شده بود غیراستاندارد بودن جادههای ایران سالانه به کشته شدن حدود ۳۰۰ نفر و مصدوم شدن بیش از چهار هزار نفر منجر میشود. کمبود علائم هشداردهنده و مشکلات زیربنایی نیز از دیگر مشکلات جادههای بین شهری در ایران است و هر اندازه هم مأموران پلیس در این جادهها حضور داشته باشند باز هم مشکل تصادف وجود دارد. دوربینهای کنترل سرعت از سوی پلیس راه و قبضهای جریمه سنگین مأموران پلیس هم مشکل را حل نمیکند.
عباس آخوندی وزیر راه، مسکن و شهرسازی دولت یازدهم دیماه سال ۹۲ اعلام کرده بود برای ایمن کردن جادههای کشور به حدود ۵۰ هزار میلیارد تومان بودجه نیاز است.
بله، ج.ا. سالیانه ۸ میلیارد دلار برای بقای رژیم تروریستی دیگری بنام سوریه (منهای حزب الله، فلسطین و یمن، و…) و از جمله برای انجام مقاصد شوم، پلید و شریرانه خود در آن منطقه را دارد (البته منهای میلیونها دلارهای دیگر که برای ارتش آن کشور ارسال میدارد)، ولی برای ایمن کردن جادههای کشور که فقط ۵۰ هزار میلیارد “تومان” بودجه نیاز است، وجود ندارد؟! چون این مبلغ در شکم مبلغ اولی و جیبهای خودشان گنجیده شده است. لطفا خودتان حساب بکنید مابه التفاوت عظیم مالی دلاری را… پس فطرتان! شیاطین واقعی! دزدان جهادی سر گردنه! … آیا اینها دلشان برای جادههای کشور و ایرانیانی که در آنها در حال مسافت میباشند خواهد سوخت؟
آقای ناشناس چگونه از کامنت من برداشت کردید که منظورم ماندن در شرایط فعلی است؟ واژه تضمین نوعی کنایه است نسبت به عدم توجه اپوزیسیون وگروه هایی همچون ققنوس نسبت به مشکلات و معضلات فرهنگی ناشی از شیعه ایسم و احتمال سر برآوردن مجدد آن حتی پس از انحلال جیم الف. بسیاری ایرانیان از جمله نخبگان و فرهیختگان در این توهم هستند که شاه را آمریکا برد وخمینی را آمریکا آورد.اینگونه جفنگیات تنها باعث می شود تا ذهن ها از اصل و ریشه این نکبت و فلاکت شامل شیعه ایسم، طبقه رانتخوار و ایدئولوژیک بورژوازی شیعه و روشنفکران و آخوندها ، منحرف شود. بدون رهایی از این لجنزار، رسیدن به حقوق بشر وآزادی و رفاه و پیشرفت ممکن نخواهد شد.
بشر عزیز حرف شما واقعا تعجب آور است. هر چه فکر کردم نتوانستم پاسخی در خور به شما بدهم. یعنی الان شما تضمین میخواهی و اگر تضمین ندهیم باید در همین شرایط بمانیم؟ دست مریزاد
ققنوسی ها و فرشگردی ها تاکنون هیچ صحبتی در مورد لزوم تغییرات و تحولات فرهنگی در این منطقه نکرده اند. فرض کنید جیم الف به زباله دانی تاریخ افکنده شود و حکومتی ایده آل همچون پادشاهی سوئد و یا جمهوری فدرال آلمان در ایران برقرار شود. چه تضمینی وجود دارد که ساکنان و یا نسلهای بعدی این هلال مجددا فیلشان یاد هندوستان نیافتد؟
با نگاهی به نقشه ایران و با اتصال شهرهای مشهد، نیشابور، شاهرود، سمنان، ام القرا، ساوه، قم، اراک، کاشان، نجف آباد، اصفهان، شیراز، کرمان، می شود منطقه ایی را در حاشیه کویر ترسیم کرد که هلالی شکل و از نظر ایدئولوژیک شیعه معتقد و ملتزم اثنی عشری است. بورژوازی شیعه ساکن در این منطقه بود که با استفاده از سیاست تمرکز گرایی سیاسی و رانت نفتی رشد کرد و فربه شد و سرانجام قیام نکبت بار و فلاکت آمیز سال ۵۷ را بپا کرد و کماکان درحال استمرار آن نکبت و تباهی است . بنظرم خطر این هلال درون مرزی بیش از خطر آن هلال برون مرزی است.