موج تازه‌ای از اخراج گروهی پرستاران شاغل در بیمارستان‌ها و کلینیک‌های خصوصی آغاز شده است. وزارت بهداشت در شرایطی در برابر این موج سکوت کرده که مقامات دولتی در اظهار نظرها و مصاحبه‌هایشان از پرستاران و دیگر اعضای کادر درمان به عنوان «قهرمان» و «فرشته» نام می‌برند!
با شیوع کُرونا در کشور مردم از انجام جراحی‌ها و مراجعه غیرضروری به اورژانس و پزشکان خودداری می‌کنند و بسیاری از نوبت‌های جراحی‌های غیر اورژانسی لغو شده و بیمارستان‌ها و کلینیک‌های خصوصی با کاهش بیمار و درآمد روبرو شده‌اند.
کاهش درآمد کلینیک‌ها و بیمارستان‌های خصوصی موجب شده اخراج پرستاران به عنوان یکی از راهکارهای دم دست مدیران این مراکز درمانی موجی از اخراج پرستاران را موجب شود.
بر اساس آمارهای دولتی ۷ تا ۸ هزار پرستار بخش خصوصی درمان ایران مشغول به فعالیت هستند و ۳۰ هزار پرستار نیز از طریق شرکت‌های پیمانکاری تأمین نیروی انسانی جذب درمان کادر درمان بیمارستان‌ها و کلینیک‌های دولتی و خصوصی شده‌اند که امنیت شغلی آنها نیز مانند پرستاران استخدام در بخش خصوصی به خطر افتاده است.
برای نمونه به گزارش روابط عمومی سازمان نظام پرستاری ۶۰۰ نفر از ۱۲۰۰ اعضای کادر پزشکی بیمارستان آتیه تهران که یکی از معروف‌ترین بیمارستان‌های خصوصی پایتخت است از شروع ماه فروردین اخراج شده‌اند.
دکتر خلیل علیزاده رئیس بیمارستان آتیه با انتشار ویدئویی در این زمینه توضیح داده است.
اخراج پرستاران بیمارستان‌ها و کلینیک‌های خصوصی و پرستاران طرف قرارداد با شرکت‌های تأمین نیروی انسانی به حدی افزایش یافته که محمد میرزابیگی رئیس کل سازمان نظام پرستاری در نامه‌ای به سعید نمکی وزیر بهداشت و درمان نسبت به این روند اعتراض کرده است.
محمد میرزابیگی در این نامه خطاب به وزیر بهداشت نوشته که «چنین اتفاقی آن هم در بیمارستان‌هایی که سال‌هاست از محل تلاش و کوشش پرستاران عزیز و به مدد تعرفه‌های سنگین و چند برابری خدمات و مراقبت‌های سلامت میلیاردها تومان سود و درآمد، عاید سهامداران محترم و مسئولین اینگونه بیمارستان‌ها کرده است، جای شگفتی است. این بیمارستان‌ها حتی اگر نیاز باشد نه چند ماه بلکه سال‌ها، پرسنل خود را حمایت همه‌جانبه و به ویژه حفاظت مالی نمایند، اما اکنون نه تنها این اقدام را نمی‌کنند بلکه در کمال تعجب و ناباوری هنوز دو ماه از موضوع کرونا نگذشته بطور گسترده‌ای شروع به اخراج، تعدیل و خانه‌نشین کردن پرستارانی کرده‌اند که بهترین سالهای عمر خود را در خدمت این بیمارستان‌ها بوده‌اند.»
محمد شریفی مقدم فعال صنفی پرستاری نیز در رابطه با اخراج گروهی پرستاران به خبرگزاری ایلنا گفته است: «بیمارستان‌های بخش خصوصی پیش از این سود هنگفتی را از قبل کار پرستاران کسب کرده‌اند. اگر هم دو سه ماهی سود کمتری کسب کنند، چه ایرادی دارد؟ اینهمه ولع کسب سود از کجا می‌آید؟ آنهم در شرایطی که حتی خیرین و مردم برای کمک نقدی به تجهیزات بیمارستانی تلاش کرده‌اند، چطور یک بیمارستان خصوصی نمی‌تواند اندکی از سود خود بزند. البته ما معتقدیم که این بیمارستان‌ها ضرر نداشته‌اند. این برخورد بخش خصوصی در روحیه پرستاران سراسر کشور تاثیرگذار خواهد بود.»
شریفی مقدم افزوده است که «در شرایطی که پرستاران در صف مبارزه با کرونا هستند و از جان خود برای مبارزه با این ویروس مایه می‌گذرانند و اغلب این پرستاران هستند که در ارتباط مستقیم با بیماران هستند و مجبورند ساعات طولانی‌تری نسبت به پزشکان بر بستر بیماران بمانند، برخورد کارفرمایان بیمارستان‌های خصوصی اصلاً اخلاقی نیست. آن هم در شرایطی که مدام از کرامت و فداکاری پرستارها حرف می‌زنند.»
در مقابل این روند اما وزارت بهداشت با بیان اینکه اخراج پرستاران بخش خصوصی در حیطه اختیاراتش نیست از خود سلب مسئولیت کرده است.
ایرج حریرچی درباره اخراج پرستاران در بیمارستان‌های خصوصی گفته است: «بخش خصوصی در تمام دنیا تابع ملاحظات اقتصادی خاص خودش است. همچنین در کل دنیا، بخشهای خصوصی زیادی نیروهای خود تعدیل کردند که متولی آن وزارت رفاه است و قانون کار در این رابطه حاکم است. ما در این رابطه کارویژه‌ای نداریم. تنها می‌توانیم به بیمارستان‌های خصوصی توصیه کنیم در دوره مشکلات با همدیگر مدارا کنید.»
منتقدان دولت با معتقدند دولت بر اساس اصل ۴۳ قانون اساسی نسبت به «تأمین شرایط و امکانات کار برای همه به منظور رسیدن به اشتغال کامل» مسئولیت دارد. در این میان وظیفه وزارت بهداشت برای در نظر گرفتن شرایط کار پرستاران در بخشهای مختلف خصوصی و دولتی بالاتر است چون برنامه‌ها و سیاست‌های دولت طی سالهای گذشته به افزایش تعداد نیروی پرستار در کشور بوده است.
درواقع دولت با افزایش ظرفیت دانشکده‌های پرستاری طی سالهای گذشته سالانه ۱۲ هزار پرستار به تعداد فارغ‌التحصیلان این رشته افزوده بدون آنکه ظرفیتی برای استخدام آنها در وزارت بهداشت ایجاد کند.
طی ۵ سال گذشته ۶۰ هزار پرستار از دانشکده‌های مختلف پرستاری ایران فارغ‌التحصیل شده‌اند در حالی که سال گذشته تنها حدود ۴ هزار پرستار استخدام شد. اکنون نه تنها بیش از ۵۰ هزار پرستار فارغ‌التحصیل جویای کار هستند بلکه موج اخراج پرستاران بیمارستان‌ها و کلینیک‌های خصوصی بر تعداد آنها خواهد افزود.
قابل توجه آنکه وزارت بهداشت از زیر مسئولیت ایجاد بازار کار برای پرستاران فارغ‌التحصیل و همچنین اخراج شده از بخش خصوصی شانه خالی می‌کند و در هفته‌های گذشته که ایران با بحران کُرونا روبرو شد اعلام شد به ازای هر هزار نفر جمعیت کشور، تنها سه پرستار مشغول به کارند! به این ترتیب ایران برای رسیدن به استانداردهای جهانی باید ۲۹۰ هزار پرستار دیگر وارد بازار کار کند.
البته وزارت بهداشت حتی در شرایط کُرونا که با کمبود نیروی درمانی روبروست و مجبور به استخدام پرستار شد، حاضر نشد با آنها قرارداد بلندمدت امضا کند و پرستاران با قراردادهای ۸۹ روزه استخدام شدند. قرارداد زیر ۹۰ روز در قوانین کار ایران مشمول قوانین اداره کار نمی‌شود و در نتیجه نه تنها پرداخت حق بیمه مشمول حال شاغلان با این نوع قرارداد نمی‌شود بلکه پرستاران پس از پایان دوره قرارداد و در صورت اخراج مشمول دریافت حقوق بیکاری نیز نمی‌شوند.
درواقع وزارت بهداشت برای عبور از بحران کُرونا پرستاران را با چنین قراردادهایی در آلوده‌ترین بخشهای مربوط به ویروس کُرونا به کار گرفته و با به خطر انداختن امنیت جانی پرستاران، آنها را «قهرمانان» و «فرشتگان» مبارزه با کُرونا می‌خواند اما حاضر نیست امنیت شغلی آنان را تأمین کند!
خیانت از سر و روی جمهوری اسلامی میباره!