حجت‌الاسلام حسن روحانی سردار محمدباقر قالیباف و حجت‌الاسلام سیدابراهیم رئیسی سه نامزد مهم در انتخابات ریاست جمهوری اسلامی سال ۱۳۹۶ بودند. آنها در رقابت برای نشستن بر کرسی ریاست جمهوری، در مناظره‌های تبلیغاتی، هرچه توانستند درباره فساد و تباهکاری‌های یکدیگر افشاگری کردند.
سرانجام حسن روحانی بنا به سنت دو دوره ریاست بر قوه مجریه، از صندوق بیرون آمد و دولت دوازدهم را در تابستان ۹۷ تشکیل داد.
سیدابراهیم رئیسی در اسفند ۹۷ از سوی علی خامنه‌ای رهبر جمهوری اسلامی به ریاست قوه قضائیه منصوب شد.
در هشتم خرداد ۹۹ هم محمدباقر قالیباف بر کرسی ریاست قوه مقننه تکیه زد!
اگرچه هیچکدام از این سه قوه در نظام ولایت فقیه نقش اساسی و تصمیم‌گیرنده بازی نمی‌کنند ولی به دو نکته مهم باید توجه کرد:
از این سه قوه، دو قوه ظاهرا «انتخابی» هستند: قوه مجریه (ریاست جمهوری) و قوه مقننه (مجلس شورای اسلامی)؛ و یک قوه انتصابی است: قوه قضائیه. اما از یکسو هر سه قوه گوش به فرمان ولی فقیه هستند، ولی از سوی دیگر، قوه انتصابیِ قضاییه قدرتش از مجموعه‌ی دو قوه‌ی به اصطلاح انتخابی، یعنی ریاست جمهوری و مجلس، بیشتر است!
این مناسبات و نقش‌ها، به ویژه در چیدمان اخیر که رقبای افشاگر علیه یکدیگر، هر سه بر ریاست سه قوه‌ی کشور تکیه زده‌اند، برای رأی‌دهندگان و کسانی که به عنوان منتقد و حتی مخالف، مردم را به رأی‌دادن تشویق می‌کنند، چه پیام تکراری‌ای دارد جز اینکه: انتخابات در جمهوری اسلامی، نمایش و ابزار جابجایی قدرت از این دست به آن دست است! شما به هر کسی که رأی بدهید، در جابجایی قدرت و توزیع آن بین نیروهای موجود جامعه، نقشی ندارید! قدرت همچنان در دست گروه فرقه‌ای- نظامی حاکم باقی می‌ماند!
#فکر_کنیم!
پیام اصلی : خمینی ! آسوده بخواب که هنوز امت و ملت در خواب است ، مرگ بر دژمن ، مرگ بر شما ، مرگ بر ما !
خیمه شب بازی رژیم