جمعی از زندانیان سیاسی محبوس در چند زندان ایران در بیانیه‌ای مشترک در اعتراض به وضعیت پیش آمده برای بهنام محجوبی، از شرایط دهشتناک زندان‌ها در ایران نوشتند. این زندانیان خواهان شناسایی و محاکمه مقصران این حادثه شدند.
ابراهیم الله‌بخشی از دوستان بهنام محجوبی صبح روز شنبه دوم اسفندماه از تراکستومی او خبر داد و در توئیتر نوشت: «به دستور پزشک جهت تراکستومی از خانواده بهنام محجوبی امضاء گرفتند و تا لحظاتی دیگر بهنام را جهت تراکستومی انتقال می‌دهند.»
پیشتر صالحه حسینی همسر بهنام محجوبی گفته بود با بد شدن حال بهنام محجوبی در زندان و بالا آوردن او، استفراغ به ریه‌های او رفته و سبب چسبندگی ریه شده است.
به دستور پزشک جهت تراکستومی از خانواده #بهنام_محجوبی امضاء گرفتند و تا لحظاتی دیگر بهنام را جهت تراکستومی انتقال می‌دهند.
— Ebrahim Allahbakhshi ابراهیم الله‌بخشی (@allahbakhshii) February 20, 2021
بهنام محجوبی زندانی ۳۳ ساله محبوس در زندان اوین شنبه ۲۵ بهمن‌ماه درپی آنچه «مسمومیت دارویی» اعلام شد از زندان اوین به بیمارستان لقمان تهران منتقل گشت.
در شرایطی که پزشک معالج بهنام محجوبی در بیمارستان لقمان و مسئولان زندان توضیحی درباره علت کاهش شدید سطح هوشیاری او نداده‌اند، گزارش‌ها از درون زندان حکایت از استفاده از دارویی دارد که بهداری زندان به او داده و حال او را بد کرده است.
ده‌ها تن از زندانیان محبوس در زندان‌های اوین، «رجایی‌شهر»، فشافویه و عادل آباد شیراز در بیانیه‌ای مشترک درباره وضعیت بهنام محجوبی و شرایط دهشتناک زندان نوشته‌اند و خواهان تغییر قوانین ضدانسانی حاکم بر زندان‌ها شده‌اند.
آنها در این بیانیه تأکید کرده‌اند که «بهنام را آن قوانین و مقرراتی تا دم مرگ برده است که در هیچیک از مراحل تشکیل پرونده، دادرسی، دادگاه و اجرای حکمش ذره‌ای عدالت وجود ندارد؛ قوانین و مقررات و مجریانی که رویکردشان بر له کردن شخصیت زندانی، به زانو درآوردن او و تنبیه و آزار وی و خانواده‌اش استوار است.»
در بخش دیگری از بیانیه آمده که «بهنام نخستین قربانی این شرایط ظالمانه نبوده و چنان‌چه این وضع ادامه یابد، آخرینِ آن نیز نخواهد بود. کم نیستند کسانی که هم‌اکنون با وضع مشابه بهنام در زندان بسر می‌برند و هیچ گوشی شنوای فریاد دادخواهی‌شان نیست.»
https://kayhan.london/1399/12/02/%d8%b2%d9%86%d8%af%d8%a7%d9%86%e2%80%8c-%d8%af%d8%b1-%d8%b2%d9%86%d8%af%d8%a7%d9%86%d8%9b-%d8%aa%d8%a8%d8%b9%db%8c%d8%b6-%d9%88-%d8%ae%d9%88%d8%af%db%8c-%d9%88-%d9%86%d8%a7%d8%ae
متن کامل این بیانیه به شرح زیر است:
طبق آخرین خبرها، بهنام محجوبی، زندانی عقیدتی با سطح هوشیاری بسیار پایین در اغما بسر می‌برد. او در سال ۱۳۹۶ به اتهام شرکت در یکی از تجمع‌های دراویش بازداشت و چندی بعد در دادگاه به دو سال حبس محکوم شد. بهنام دچار بیماری «پانیک اتک» هست و هنگامی که در خرداد امسال برای اجرای حکم به زندان احضار شد، با این بیماری دست به گریبان بود.
در دوران حبس بیماریش تشدید شد، طوری که بنا بر اعلام پزشکی قانونی، قادر به تحمل حبس نبود. اما مجریان سیاست انتقام‌جویی و آزار زندانیان سیاسی و عقیدتی نظر پزشکی قانونی را به هیچ انگاشتند و همچنان او را در زندان نگاه داشتند. بهنام در همه ماه‌های حبس در راه و نیم‌راه بند و بهداری زندان بود و با عوارض بیماری و دشواری‌های تأمین دارو و بی‌دارویی دست و پنجه نرم می‌کرد و گرفتار سیستم پزشکی و درمان ناکارآمد و بی‌توجه زندان بود. سرانجام در نیمه شب ۲۴ بهمن، پس از آن‌که حالش وخیم می‌شود، هم‌بندی‌هایش او را به بهداری می‌برند و…
اکنون او در بیمارستان به زندگی نباتی فرو رفته است؛ یعنی فرو برده‌اندش! جانِ جوانش را بر لبه پرتگاهِ نیستی آونگ کرده‌اند تا سیستمی بر سر کار بماند که از آغاز جز تحمیل خفقان و فقر و فلاکت بر مردم و ستم مضاعف بر زندانیان و تامین منافع قشری زراندوز، کاری نکرده است.
بهنام را آن سیستمی به زندگی نباتی کشاند که استفاده مردم از حق آزادی بیان را جرم می‌داند و زندان‌ها را از مردان و زنان منتقد، معترض و مخالف انباشته است.
بهنام را آن قوانین و مقرراتی تا دم مرگ برده است که در هیچیک از مراحل تشکیل پرونده، دادرسی، دادگاه و اجرای حکمش ذره‌ای عدالت وجود ندارد؛ قوانین و مقررات و مجریانی که رویکردشان بر له کردن شخصیت زندانی، به زانو درآوردن او و تنبیه و آزار وی و خانواده‌اش استوار است.
بهنام در زندانی ذره ذره جسم و روانش کاهیده و همسایه مرگ شد که از حداقل‌ها و مناسبات لازم برای زندگی انسانی برخوردار نبوده است و هر جزء آن با سلامت جسم و روان زندانی سر ستیز دارد.
بهنام نخستین قربانی این شرایط ظالمانه نبوده و چنان‌چه این وضع ادامه یابد، آخرینِ آن نیز نخواهد بود. کم نیستند کسانی که هم‌اکنون با وضع مشابه بهنام در زندان بسر می‌برند و هیچ گوشی شنوای فریاد دادخواهی‌شان نیست. امروز بهنام می‌توانست سرزنده در کنار خانواده و عزیزانش باشد، اگر صدای دادخواهیش شنیده می‌شد.
ما زندانیان امضاکننده این بیانیه، شاهدان مستقیم رنج‌ها و شرایط دهشتناک زندان، توجه همه انسان‌های شریف و آزاداندیش، وجدان‌های بیدار و سازمان‌ها و نهادهای مدافع حقوق بشر در ایران و جهان را به این بیداد‌ها جلب می‌کنیم و خواهان شناسایی و محاکمه کسانی هستیم که موجب وضعیت فعلی بهنام محجوبی شده‌اند.
خواهان تغییر قوانین، مقررات و شرایط ضد انسانی حاکم بر زندان‌ها هستیم و اولین گام را آزادی بی‌قید و شرط زندانیان سیاسی و عقیدتی می‌دانیم.
اسامی امضاکنندگان:
زندان اوین:
بکتاش آبتین
سید افخم ابراهیمی
سعید افسری
محسن اسفندانی
کیانوش اصلانی
سعید اقبالی
کیوان باژن
کسری بنی‌عامریان
وحید بنی‌عامران
سینا بهشتی
پیمان پورداد
آتبین جعفریان
رسول جلیل پور
یاسین جمالی
عباس چطرروز
معین حاجی‌زاده
علی حسن بیگی
مجید حسینی‌نژاد
علی اصغر حسنی‌راد
روح‌الله خزعلی
مصطفی خسرو باوادی
محمدجواد خلاصی
رضا خندان(مهابادی)
مهدی دارینی
امیرسالار داوودی
فرزین رضایی‌روشن
داوود رمضان زاده
مسیب رییسی یگانه
سیدحمید سجادی
بهروز سلطان‌رو
عباس سوهانی
سیدجواد سیدی
محمد شجاعی فر
حمید شریف
سجاد شکری
میلاد شهدی
پوریا شهرابی توفیق
خسرو صادقی بروجنی
غلامحسین صارمی
علی اکبر صحرایی
کیوان صمیمی
محمدسعید صمیمی
سینا ظهیری
صادق عباسی
اسماعیل عبدی
کریم عزیزمحمدی
محمود علی‌نقی
ابولفضل غسالی
محمد غیاثوند
احمد فارسی
محسن قنبری
حسین گرمرودی
جواد لاری
نصرالله لشنی
امیررضا محمدی
میلاد محمدی
علی مجیدی‌نژاد
عبدالرسول مرتضوی
حمید منافی
سید ابولحسن منتظر
پوریا مضروب
امیرحسین میرخلیلی
سیامک میرزایی
شهاب‌الدین نظری
رحیم نوروزی
کسری نوری
حسین هاشمی
بهزاد همایونی
رمضان همتی
سعید یاری‌یگانه
احمد یزدانی
زندان «رجایی‌شهر»:
مطلب احمدیان
محمد امیرخیزی
آرشام رضایی
حمزه سواری
آرش صادقی
حسن صادقی
جعفر عظیم‌زاده
سعید ماسوری
رضا محمدحسینی
مهدی مسکین نواز
بهنام موسیوند
علی موسی‌نژاد فرکوش
فرهاد میثمی
آرش نصری
زندان تهران بزرگ (فشافویه):
شاهپور احسانی راد
عباس دهقان
محمد شریفی‌مقدم
کیانوش عباس‌زاده
مصطفی عبدی
پویا قبادی
زندان عادل‌آباد شیراز:
محمد داوری
سجاد زارع
این درخواست بسیار منطقی و واقع بینانه است. تمام مسئولان این گونه جنایات از پائین تا بالا ( ولایت فقیه) باید تحت پیگرد و جوابگو باشند.
مقصران تمام جنایات ۴۲ سالی که تا به امروز –
برملت در حال رشد و شکوفایی اقتصادی و فرهنگی –
دوران پهلوی ایرانساز رفته ..
و همچنان در سراسر ایران ادامه دارد –
دشمنان کور و کینه ای – حزب توده – و ملی مذهبی ها و اخوندها –
برپا کنندگان اولین جمهوری غارتگران ایران نوکران انگلیس میباشند .