(بازنشر از ۹ تیر ۱۳۹۷) – در تمام ۴۰ سال گذشته هیچگاه به اندازه امروز پول ملی ایران سقوط نکرده بود. سال‌ها بود ریال در مقایسه با اغلب ارزهای خارجی ارزش پایینتری داشت اما اوضاع چنان بحرانی شده که در روزهای اخیر پول ایران رکورد یکی از بیارزشترین ارزهای جهان را به نام خود ثبت کرد. امروز ارزش پول یمن و سوریه و عراق جنگزده که بخشی از خرجشان با ثروت و سفره مردم ایران تأمین میشود از پول ملی کشور بیشتر شده است.
نه تنها در بلبشوی پیروزی انقلاب که حتا در دوران فلاکتبار جنگ هشت ساله با عراق که اقتصاد ایران کوپنی اداره و بسیاری از مایحتاج روزانه از سوخت گرفته تا مواد خوراکی و مصرفی با «دفترچه بسیج» توزیع می‌شد باز هم پول ملی چنین به قهقرا نرفته بود.
در شرایطی که فهرست بلندی از مشکلات ریز و درشت اقتصادی با منشاء سیاسی و عقیدتی، ملت و مملکت را به خاک سیاه نشانده، دلار از مرز ۹ هزار تومان عبور کرده، اقتصاد در آستانه سقوط قرار داشته و همه اینها به اعتصابات و اعتراضات گسترده دامن زده است، «دلار هفت تومانی زمان شاه» نه تنها یک نوستالژی بلکه به شاخصی عینی تبدیل شده تا عموم مردم ارزش پول ملی را به عنوان یکی از عوامل ثبات اقتصادی با پیش از انقلاب مقایسه کنند و از خود بپرسند چرا چنین شده است؟!
به نقل از منابع خبری رسمی داخل ایران در زمان تبعید رضاشاه و ورود متفقین به ایران (حدود ۱۳۲۰ خورشیدی) هر دلار آمریکا تقریباً یک و نیم تومان ایران بود؛ یعنی با ۱۵ ریال می‌شد یک دلار خریداری کرد. در سال ۱۳۳۲ یک دلار آمریکا معادل ۹۰ ریال ایران (۹ تومان) و در واپسین ماه‌های سال ۱۳۵۷ پیش از پیروزی انقلاب اسلامی یک دلار آمریکا تقریباً ۷۰ ریال (۷ تومان) بود.
حالا، چهل سال بعد، دو سه ماه پیش قیمت هر دلار به ۷۰۰۰ تومان رسید و سوژه‌ی مردم شد: آنها به کنایه میگفتند نمردیم و دیدیم در جمهوری اسلامی هم دلار هفت تومان شد! ولی اینطور هم نماند بلکه در زمانی کوتاه ارزش ریال از آنچه بود بدتر شد و حالا چهار پنج روز است بازاریهای به ویژه در تهران کسب و کارشان را تعطیل کرده و در اعتراض به نوسانات نرخ ارز و گرانی و کسادی بازار دست به تظاهرات می‌زنند.
شاید باور آن حتا برای خوشبینترین مخالفان جمهوری اسلامی ممکن نبود که روزی فرابرسد که هزاران نفر از مردم روبروی مجلس شورای اسلامی تظاهرات کنند و شعار بدهند «دلار ۱۰ هزاری نمیخوایم نمیخوایم»، «جایی که شاه نداره حساب کتاب نداره»، «رضاشاه روحت شاد»!
یک نفر کار میکرد یک خانواده سیر می‌شد
تصویر ایران پیش از انقلاب برای هر گروه از مردم یادآور خاطرات مختلف است. به همین دلیل سر دادن این شعارها از سوی بازاریها که اعتراضات آنها بیش از آنکه سیاسی باشد اقتصادی است مفهومی ویژه می‌یابد که تولید و کسب و کار و قدرت خرید مصرف‌کنندگان ارتباط دارد. آنچه امروز در بازار نیست و در گذشته بود، دخلی است که جوابگوی خرج باشد. آنچه در ذهن مردم از بازاری تا مصرف‌کننده از «دوران شاه» مانده، یک فرمول ساده اما بسیار روشن است: «یک نفر کار میکرد یک خانواده سیر می‌شد». این واقعیت از چند سال پیش تغییر کرده است: یک خانواده کار میکند و هیچکدام سیر نمی‌شوند! حالا حتا وضع از این هم بدتر شده: اصلا کاری در کار نیست و همه‌ی بازارها، از بازار تولید و فروش تا بازار مصرف و خرید کساد است.
رگ و ریشهی آن ثباتی را که سبب میشود بازاریها نیز بگویند «خدا پدر شاه را بیامرزد» بیخ گوش آنهاست در قلب تهران: از خیابان «جمهوری» (خیابان شاه) و چهارراه استانبول تا منوچهری. جایی که ارزش ریال با دلار برابری میکند، اما نه ریال جمهوری اسلامی بلکه «ریال پهلوی‌ها».
رژیم پهلوی چهل سال است که نیست اما نه تنها حضور دارد بلکه ارزش پول آن حتا در مقایسه با آنروزهایی که سر کار بود هم بیشتر شده است: در چهارراه استانبول تهران ۵۰ ریالی پهلوی (۵ تومان) یک دلار است و به قیمت ۱۰ هزار تومان (۱۰۰ هزار ریال جمهوری اسلامی) به فروش میرسد.
اگر سرنوشتی مشابه اصحاب کهف می‌داشتیم و چهل سال پیش در حالی که یک اسکناس ۱۰۰ ریالی با امضای بانک مرکزی دوران پهلوی در مشت‌‌مان بود و خواب‌مان میبرد و امروز بیدار میشدیم ارزشی برابر با ۱۵هزار تومان می‌داشت! یعنی بیش از فقط یک و نیم دلار!
ماجرا وقتی جالبتر میشود که دو اسکناس ۵ ریالی دوران رضاشاه به قیمت ۵۰۰ هزار تومان به فروش میرسد و اگر کسی آن را برای فروش داشته باشد ۴۵۰ هزار تومان از وی میخرند.
حضور پهلوی‌ها تنها به عنوان دشمنی که جمهوری اسلامی برای خودش آفریده، نیست! بلکه اگر میخواهیم ببینیم چرا پهلوی هنوز در ایران زنده است، می‌بایست به محله‌های قلب پایتخت سر زد؛ جایی که انگار زمان در رابطه با ارزش‌ها ایستاده و تاریخچه‌ی نحیف جمهوری اسلامی آن را تخریب نکرده است.
به گزارش کیهان لندن، در ماه‌های گذشته به ویژه بعد از پایان تعطیلات نوروز ۹۷ با وجود اینکه بطور کلی بازار فروش اغلب اجناس و کالاها کساد است، اما فروش اشیای زینتی و عتیقه و زیورآلات قدیمی که روی آنها تصاویر و نمادهای پادشاهی نقش بسته رونق گرفته است. این را عتیقهفروشها و طلافروشیهای فردوسی و منوچهری میگویند.
یکی از همین عتیقهفروشها که با پسرانش مغازه را میگرداند به کیهان لندن میگوید «مشتری عتیقههای زمان شاه همیشه هست؛ قبلا هم بوده اما این زمستان که شلوغ پلوغ شد و شعار دادند رضاشاه روحت شاد به بچهها گفتم بازار اینجور چیزها داغ میشود ولی همزمان گیردادنهای اماکن و نیروی انتظامی هم شروع میشود. همینطور هم شد! برای همین نه فقط ما بلکه بقیه کاسب‌‌ها هم هرچه جنس داشتند که روی آنها عکس پهلوی و تاج و اینجور چیزها بود از ویترین جمع کردند. یک مدت که هر کسی میخواست میگفتیم نداریم چون واقعا آدم میترسید. فقط به آشنا و دوست میفروختیم؛ اوضاع الان بهتر شده و اگر کسی بیاید با سلام و صلوات به قیافهاش نگاه میکنیم که مأمور نباشد و بعد میآوریم که ببیند و اگر خواست بخرد.»
نه دستفروش‌ها و نه فروشندههای عتیقه که مغازه دارند روی خوشی به عکس و فیلم گرفتن از اجناس خود نشان نمیدهند اما در ازای یک خرید محدود ارفاق کردند تا عکس‌هایی از اجناس آنها تهیه کنیم.
البته شبیه همین اجناس را در فروشگاه آنلاین «ایسام» نیز میشود پیدا کرد. خرید و فروش اسکناسها، سکهها و انواع نشان‌هایی با نماد پهلوی که از تعداد زیاد تبلیغات آن پیداست بازارش حسابی داغ شده است. بعضی از این کالاهای آنلاین خیلی گرانتر و بعضی هم ارزانتر از بازار منوچهری هستند. مثلا اسکناس نو ۵۰ ریالی پهلوی را ۷۵ تا ۹۵ هزار تومان میفروشند یا دو ریالی رضاشاه چاپ سال ۱۳۱۳ با قیمت ۳۷ هزار تومان یعنی ۳۷۰ هزار ریال به فروش میرسد.
استقبال مردم از زیورآلات و طلا و جواهراتی با تراشهی شیروخورشید یا تاج شاهنشاهی و تصویر شاهان فقید پهلوی بسیار زیاد است و هم قدیمی و هم انواع نو آنها با سفارش قبلی خرید و فروش میشود. این را نه تنها کسبه منوچهری و چهارراه استانبول بلکه طلافروش‌های راسته میدان «امام حسین» (میدان فوزیه) هم میگویند. فروش آنلاین زیورآلات و اشیای زینتی که در تلگرام و اینستاگرام فعال هستند نیز رونق گرفته و اغلب آگهیهای آنها با چنین نمادها و نشان‌هایی تزیین شده‌اند.
ما با یکی از این فروشندگان آنلاین تماس گرفتیم تا قیمت کالای حراجی با نشانه‌های پادشاهی را بپرسیم: انگشتر با نگین لاجورد ۸۸۰ هزار تومان، انگشتر یاقوت یک و نیم میلیون تومان و گردنی یاقوت یک میلیون و ۸۰۰ هزار تومان و اتفاقاَ تاکید کرد اگر میخواهید شماره حساب بدهم چون معطل کنید نمیماند.
*این گزارش نخستین بار ۹ تیر ۱۳۹۷ در وبسایت و کیهان لندن هفتگی شماره ۱۶۷ منتشر شد.
در آن زمان من بود یک نفر کار می کرد و چهار نفر سیر ولی حالا چهار نفر کار می کنند و حتی یک نفر هم سیر نمی شود این تغییر معمولی برای مردم خوش خیال شد ولی آن چیزی که مهم است اینه که برای یک عده خواص که تعداد انگشت شمار دارند فقط ثروت فراوان وجود دارد و یک تعداد خیلی زیاد هم دنباله رو دارند که عاقبت …………….. خواهد شد
لعنت برملاهای گداصفت واجدادگداگوشنه
درودبرروشنی فکرکردن واندیشه پاک
وقتی کسی قدر داشته های خود را نداند و کفر نعمت کند خداوند اورا به اخوند ها میسپارد تا زجری بکشد که تاریخ صفت نداده باشد
واقعا این یه حقیقته که ایرانی وقتی شکمش سیر باشه به فکر شلوغ کردنو انقلابه،ولی وقتی که گشنه باشه فقط به دنبال سیر کردن شکمشهو جرات شلوغ کردنو هیچ واکنشیو دیگه ایو نداره!!
کجایید که دلار ۲۵ هزار شده
دیگه ریال ج ا از پشکل خر هم ارزونتره
سلام من تو زمان پهلوی نبودم ولی هرچه میشنویم از خوبی و فراوانی اجناس چه از نظر خوراک و چه پوشاک بوده و مردم سیر بودند و یکی از دلایلی که به خیابونها امدند و شعار مرگ برشاه دادند پر بودن شکمشون بود الان چرا نمیاند چون گرومی رو اوردند و قحطی تا اخر سال اینجور پیش بره نصف مردم از گرسنگی تلف میشن درود برشاه گفتن مردم دیگه فایده نداره مگر جنبش همگانی حتی بچهای ۳ و ۴ ساله درود برشاه بزرگ اریا مهر رضا شاه مرگ بر اخوندها
در عوض آب و برق مجانی ، ما همه سرباز توئیم خمینی. بنده فرمان توئیم لعنتی ، بله با وفا ! یادت میاد ؟ خلایق ، آنچه لایق !