یک فعال کارگری با انتقاد از وضعیت درآمدی خانوارهای بازنشسته و کارگر گفته که اوضاع اقتصادی مردم وخیمتر از چیزیست که آمارها اعلام میکنند. گزارشها از الگوی تغذیه اقشار کمدرآمد و حداقلیبگیر نشان میدهد پروتئین از سفره بسیاری از این خانوارها حذف شده است.
علیرضا حیدری فعال کارگری و کارشناس تأمین اجتماعی گفته آمارهای ارائه شده از شرایط معیشتی و سبد مصرفی درست نیست. به گفته علیرضا حیدری «اگر فردی در مقطعی که دلار هنوز تغییر جهش قیمتی نداشته میتوانسته با حقوق و دستمزدی که میگیرد سطح مشخصی از کالاها و خدمات مثل مسکن و آموزش و بهداشت و درمان را در سبد زندگی خود تعریف کند، بعد از افزایش قیمت دلار و کالاها قدرت خرید را از دست میدهد و به میزان قدرت خریدی که از دست میدهد به تدریج در دهکهای درآمد هزینه شروع به نزول میکند.»
این فعال کارگری افزوده که «به همین دلیل است که خانوارهای کارگری و بازنشستگی علیرغم اقداماتی مثل متناسبسازی حقوق یا افزایش ۳۹درصدی پایه حقوق در شورایعالی کار، باز هم وضعیت اقتصادی بدی دارند و این اقدامات هیچ کدام آن اتفاق ناهنجاری که در اتباط با سایر قیمتها رخ داده است را جبران نمیکند.»
علیرضا حیدری افزوده که «درصد قابل توجهی از کارگران نسبت به سال گذشته در تلهی فقر گرفتار شدند و دولت حتی اراده هم کند در کوتاه مدت و میان مدت قادر نیست شرایط را به سه چهار سال گذشته برگرداند. وضعیت اقتصادی مردم به شدت بد است و اوضاع وخیمتر از آن چیزی است که آمارهای مراجع رسمی اعلام میکند و به غیر از کارگران و بازنشستگان گروههای کم درآمد و فاقد پوشش حمایتهای اجتماعی نیز وضعیت به مراتب بدتری دارند.»
در همین رابطه خبرگزاری ایلنا در گزارشی با اشاره به افزایش تقریبا چهار برابری قیمت مرغ در طول یک سال نوشته که «در دوسال و چندماه اخیر، گوشت مرغ تنها ماده پروتئینی سفرههای کوچک کارگران بوده است. از ابتدای سال ۹۷ موج گرانی گوشت قرمز آغاز شد تا جایی که امروز هر کیلو گوشت قرمز به ۱۸۰ هزار تومان رسیده است و این ماده پروتئینی لازم برای رشد و سلامت خانوادهها به خصوص کودکان، تبدیل به کالایی لوکس شده است؛ کالایی که فقط ثروتمندان میتوانند به طور منظم خریداری و در سفره داشته باشند.»
خبرگزاری ایلنا به نقل از یک کارگر شهرداری کوت عبدالله در استان خوزستان نوشته که «خدا شاهد است نه فقط خودم بلکه همه کارگران شهرداری، ماهی فقط یک مرغ میخریم، آن را به تکههای بسیار کوچک (بسیار کوچک) تقسیم میکنیم و چند بار در ماه، سر سفرهی چهار نفره میگذاریم. گوشت که دیگر چشممان اصلاً نمیبینند؛ من خودم بیش از سه ماه است گوشت قرمز نخریدهام. ما کارگران قبل از گرفتن حقوق همه اقلام ساده زندگی از قبیل چای و قند و برنج را از مغازهدارها نسیه میگیریم دیگر پولمان کجا بود که گوشت و مرغ بخریم آنهم در این تورم و گرانی!»
یک کارگر شاغل در پروژههای نفتی عسلویه نیز به خبرگزاری ایلنا گفته که «گوشت قرمز را سالی یکبار هم نمیگیریم، مصرف مرغ هم بسیار کم شده. در بین همکاران ما هستند کسانی که پول یک مرغ در ماه هم برایشان نمیماند! حقوق ما در عسلویه از حداقل حقوق کمی بیشتر است اما همین حقوق بین ۵ تا ۶ میلیون تومانی هم برای زندگی بسیار کم است. از حقوق یک کارگر با دو بچه و کرایه خانه ۸۰۰ تا یک میلیون و ۲۰۰ هزار تومانی در منطقه بوشهر و پول آب و برق و گاز و حمل و نقل، دیگر چقدر میماند برای خرید غذا و میوه؛ چطور میتوانیم گوشت بخریم و سر سفره بگذاریم؛ خانوادههای کارگری حق خوردن گوشت ندارند، حق تفریح ندارند، حتی حق بیمار شدن هم ندارند! این یعنی فقط نفس کشیدن و روز را به سختی به شب رساندن!»
وضعیت هولناک تغذیه و زندگی میلیونها خانوار زیر خط فقر در ایران که کارگران و بازنشستگان را نیز شامل میشوند، آنقدر اسفناک است که مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی هم در گزارشی به آن اشاره کرده است.
مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی اعلام کرده که حدود ۵۹ درصد فقرای ایران شاغل و ۳۰ درصد فقرا بازنشسته هستند. در نتیجه ۸۹ درصد از فقرای ایران نیروی کار شاغل و بازنشسته هستند.
تأسفبار اینکه گزارشهای دیگری نشان میدهد که ثروتمندان در ایران هر چند در اقلیت هستند اما تعداد آنها رشد کرده است. نشریه فوربس در گزارشی اعلام کرده که در سال ۲۰۲۰ تعداد میلیاردرهای ایرانی درست در زمانی که کشور از یکسو درگیر تحریمها و از طرف دیگر درگیر کرونا بود، و در شرایطی که رشد اقتصادی کشور منفی بود، افزایش قابل توجهی داشته است.