مجمع عمومی سازمان ملل متحد روز پنجشنبه ۳۰ دیماه قطعنامه پیشنهادی اسرائیل و آلمان درباره محکومیت هرگونه انکار هولوکاست را تصویب کرد.

۱۹۳ عضو سازمان ملل متحد روز پنجشنبه ۳۰ دیماه بدون انجام رأیگیری و بطور همگانی به قطعنامهی پیشنهادی اسرائیل و آلمان درباره محکومیت و مقابله با هرگونه انکار فاجعه هولوکاست، موافقت کردند. تنها جمهوری اسلامی با این قطعنامه موافقت نکرده است.
مجمع سازمان ملل همچنین از شبکههای اجتماعی خواسته تا فعالانه به مبارزه با یهودستیزی در فضای مجازی بپردازند.
نمایندگی جمهوری اسلامی در سازمان ملل با صدور بیانیهای از مفاد قطعنامه و تعاریف ارائه شده اعلام «برائت» کرده و با وجود موافقت مجمع سازمان ملل، نوشته که «چنین سندی نباید به عنوان رویکردی اجماعی قلمداد شود!»
در بیانیه آمده که اسرائیل از «ساز و کارهای بینالمللی برای توجیه جنایات کنونی خود» استفاده میکند.
آنته لیندرتسه سفیر آلمان در سازمان ملل گفت: مجمع عمومی پیامی محکم و بدون ابهام علیه انکار یا تحریف این حقایق تاریخی ارسال میکند. وی افزود: نادیده گرفتن حقایق تاریخی خطر تکرار آنها را افزایش میدهد.
سوزان واسوم راینر سفیر آلمان در اسرائیل و جرمی ایساچاراف سفیر اسرائیل در آلمان نیز در یک بیانیهی مشترک انکار هولوکاست را به شدت مورد انتقاد قرار دادند و خواستار تصویب قطعنامهای برای مقابله با آن شدند.
این دو دیپلمات نوشتند: «قطعنامه مزبور باید نشانهای از امید و الهامبخش برای تمامی کشورها و جوامعی باشد که برای تنوع و رواداری تلاش میکنند، خواهان بخشش هستند و فهمیدهاند که یادآوری هولوکاست برای تکرار نشدن چنین جنایاتی اجتناب ناپذیر است.»
این دو سفیر گفتند انکار هولوکاست حملهای به قربانیان و فرزندان آنها، یهودیان و همچنین پیششرطهای شکلگیری جوامع صلحآمیز و همزیستی مسالمتآمیز در سراسر جهان است.
قطعنامه سازمانملل انکار «هولوکاست» را چگونه تعریف میکند؟
قطعنامه سازمان ملل متحد در راستای مقابله با انکار هولوکاست، تعریف از این انکار را ارائه داده که شامل تلاشهای زیر است:
-تلاشهای عمدی برای توجیه یا تخفیف هولوکاست و یا نقش عناصر اصلی دخیل در آن از جمله همدستان و متحدان آلمان نازی
-به حداقل رساندن فاحش تعداد قربانیان هولوکاست در تناقض با منابع موثق
-تلاش برای سرزنش یهودیان و مسبب شناختن آنها در نسلکشی خودشان
-اظهاراتی که هولوکاست را به عنوان یک رویداد تاریخی مثبت معرفی میکند
-تلاش برای محو کردن مسئولیت ایجاد اردوگاههای کار اجباری و مرگ که توسط آلمان نازی طراحی و اداره میشود، با مقصر دانستن ملتها یا گروههای قومی دیگر
قطعنامه سازمان ملل همزمان با هشتادمین سالگرد کنفرانس وانزه Wansee برگزار شد که طی آن، رهبران حزب نازی در ویلایی در دریاچه وانزه دز برلین ملاقات کردند تا در مورد کشتار سازمانیافته ۱۱ میلیون یهودی در اروپا گفتگو کنند.
صورتجلسه کنفرانس وانزه در سال ۱۹۴۲ که حفظ و نگهداری شده نمادی از نسلکشی هولناک و سازمانیافته و هدفمند علیه یهودیان به شمار میرود.
قطعنامه سازمان ملل متحد تعریف یکسانی از یهودیستیزی و سرمایهگذاری در آموزش و افزایش آگاهی را پیشنهاد میکند.
آنالنا بربوک وزیر امور خارجه آلمان در بیانیهای که در این ارتباط صادر کرد، درباره نقش این وزارتخانه در کشتار یهودیان گفت که یادآوری چگونگی مشارکت دیپلماتهای آلمانی در جنایات نازیها ضروری است.
او کارکنان وزارت خارجه وقت که خود را در خدمت جنایات و نسلکشی رژیم نازی قرار دادند مقصر خواند و گفت: «هر کسی که در خدمت دولت است مسئولیتی بزرگتر در برابر حق و انسانیت بر عهده دارد. به همین دلیل آموزش در این زمینه بخشی غیرقابل حذف از دورههای آموزشی وزارت خارجه و برخورد انتقادی با ناسیونال سوسیالیسم [ایدئولوژی نازیها و رژیم هیتلری] است.»
https://kayhan.london/1399/11/09/%d8%b3%d9%81%d8%b1%db%8c-%d8%a8%d9%87-%d8%a7%d8%b1%d8%af%d9%88%da%af%d8%a7%d9%87%e2%80%8c%d9%87%d8%a7%db%8c-%d9%85%d8%b1%da%af%d8%9b-%d9%87%d9%88%d9%84%d9%88%da%a9%d8%a7%d8%b3%d8%aa-%d9%85%d8%a7%d9%86
مجمع عمومی سازمان ملل روز ۲۷ ژانویه، روز آزادسازی اردوگاه کار اجباری آشوویتس را به عنوان روز جهانی سالانه بزرگداشت قربانیان هولوکاست، تعیین کرد.
هولوکاست عنوانی برای آزار و کشتار سازمانیافته علیه دستکم ۶ میلیون یهودی توسط رژیم نازی و همدستانش است. «هولوکاست» واژهای با ریشه یونانی به معنای قربانی کردن با آتش و مصیبت و با خاک یکساندن کردن است. بین سالهای ۱۹۴۱ تا ۱۹۴۴، آلمان نازی میلیونها یهودی را در آلمان و دیگر کشورهای اشغالشده، بطور سازمانیافته به مراکز کشتار و معروف به اردوگاههای مرگ انتقال میداد و آنجا با تأسیسات ویژه بطور گروهی به قتل میرسانید و از وسایل و اموال و حتا اجزای بدن آنها از جمله مو و دندان برای تأمین سربازان و ارتش نازی استفاده میکرد.