فیروزه نوردستروم- در حالی که خیزش اعتراضی و جنبش انقلابی مردم ایران علیه جمهوری اسلامی وارد چهارمین ماه شده، پیوستن پزشکان و پرستاران به صف معترضان سبب شده تا مقامات حکومتی علاوه بر بازداشت و زندانی کردن این بخش از جامعه، به تلاش برای تغییر قوانین تایید صلاحیت پزشکان برای فعالیت حرفهای آنها بپردازند! حرفهای مهم و حیاتی و در خدمت مردم که سالها تحصیل و رنج آموزش پشتوانهی آن است!
فشار حکومت بر جامعه پزشکی و کادر درمان که هم در دوران کرونا و هم پس از آن شدت یافته بود، اکنون با همصدایی این گروه با مردم معترض افزایش چشمگیری یافته است. این فشارها به تغییر غیرقانونی در تأیید صلاحیت پزشکان نیز تسرّی پیدا کرده است.
اینهمه در حالیست که کانالهای خبری کادر درمان از افزایش حمله نیروهای امنیتی به دانشگاههای علوم پزشکی و دستگیری پرستاران و بازداشت روزانه تعدادی از آنها خبر میدهند.
در همین ارتباط کانون پزشکان آلمان به همراه ۱۰ نهاد دیگر در بخش سلامت و درمان از جمله چندین اتحادیه و انجمن مرتبط با رواندرمانی در دفاع از جان به دربردگان از زندان و شکنجه در نامه سرگشاده ای به اولاف شولتز صدراعظم و آنالِنا بِربوک وزیر خارجه آلمان که در تاریخ ۱۵ دسامبر ۲۰۲۲ منتشر شده، از آنها خواستهاند نظر به شرایط «فاجعهبار انسانی» که در ایران حاکم است و نظر به سرکوب پزشکان و کادر درمانی در ایران که به زخمیشدگان کمک میکنند، لازم است تا دولت این کشور «هر آنچه در توان دارد» برای فشار به رژیم ایران به کار بگیرند تا پزشکان در ایران «بتوانند کار خود را مطابق با قرارداد ژنو برای حفاظت و رفاه بیماران خود انجام دهند.»
اعلام همبستگی کانون پزشکان آلمان به همراه ده نهاد دیگر بخش سلامت و درمان با همکاران خود در ایران
کانون پزشکان و ده نهاد دیگر در بخش سلامت و درمان آلمان در همبستگی با همکاران خود در ایران به محدودیتها و سرکوب آنها پرداخته و نوشتهاند: «رفتار خشونتآمیز نیروهای امنیتی با پزشکان معترض بهویژه آزاردهنده است. اعتراض آنها از جمله به حضور نیروهای امنیتی در بیمارستانهاست. پزشکان مجبورند برای محافظت از بیماران خود مخفیانه و خارج از مراکز بهداشتی مراقبت کنند و خود هدف سرکوب قرار میگیرند. ما با همکاران پزشکی خود در ایران همبستگی نشان میدهیم و خواهان آن هستیم که بتوانند کار خود را مطابق با قرارداد ژنو برای حفاظت و رفاه بیماران خود انجام دهند.»
در این میان، یکی از پزشکان دستگیرشده، دکتر حمید قره حسنلو ۵۳ ساله، پزشک متخصص است که همراه با همسرش، فرزانه قره حسنلو ۴۶ ساله و کارشناس علوم آزمایشگاهی، یکروز پس از شرکت در مراسم چهلمین روزِ قتل حکومتی حدیث نجفی، در تاریخ ۱۳ آبان در منزل شخصی خود در کرج بازداشت شد.
اخبار منتشر شده از صدور حکم اعدام برای این پزشک و رزمنده سابق جبهههای جنگ ایران و عراق خبر میدهند.
دکتر رضا بهروز، پزشک و فعال ایرانی- آمریکایی در مورد فشارهای امنیتی نیروهای سرکوب علیه کادر درمان و جامعه پزشکی ایران به کیهان لندن میگوید: «ارزیابی من این است که رژیم یک اشتباه محاسباتی در مورد کادر پزشکی کرده و آن اینست که فکر میکرد چون پزشکان از نظر اقتصادی زندگی نسبتا مرفهی دارند، امکان اینکه این زندگی مرفه را فدای آرمانهای انقلابی و حمایت از خیزش مردمی کنند کم است. اما این اشتباه بود، چون بسیاری از پزشکان به سوگند حرفهای که خوردهاند پایبندند و امتیازات رانتی را به این سوگند نمیفروشند. این برای رژیم قابل هضم نیست و اینطور به نظر میرسد که چنین رفتاری را پیشبینی هم نمیکرد.»
از سوی دیگر شاهد موج اعتراض و انتقاد جامعه پزشکی و کادر درمان علیه سرکوب معترضان در انقلاب ملی هستیم. در آخرین مورد دکتر محمد رازی قائم مقام سازمان نظام پزشکی در اعتراض به سرکوب پزشکان در اوایل آبان ماه از مقام خود استعفا داد. دکتر رضا بهروز در مورد روند استعفای اعتراضی یا برکناری پزشکان از کادر درمان میگوید: «در حال حاضر سازمان نظام پزشکی در ایران از آن حالت صنفی که در زمان شاه فقید تشکیل شده بود خارج شده و به یک سازمان حکومتی و رانتی تبدیل شده است. استعفای دکتر محمد رازی به دلیل هتک حرمت به پزشکان، پدیدهای بسیار جدید و نمادین در تاریخچه جمهوری اسلامی است. چرا که رژیم باز هم تصور میکرد از طریق رانت و امتیاز میتواند سازمان نظام پزشکی را کنترل کند. یک مورد دیگر هم میتوان به دکتر علیرضا صداقت پزشک متخصص بیهوشی و فوق تخصص مراقبتهای ویژه و رئیس سازمان نظام پزشکی مشهد اشاره کرد که همراه همسرش، دکتر بیتا میرزائی معاون فنی و پشتیبانی این سازمان، به دست مأموران امنیتی ربوده شدهاند.»
یکی از موارد مهم نقض فاحش حقوق بشر در مورد اعدام و وضعیت محکومان به این مجازات غیرانسانی است که در جمهوری اسلامی بدون توجه به شرایط جسمی آنها به اجرا در میآید. سنت وحشیانهای که در حکومت ایران از همان آغاز روی کار آمدن رایج بوده و حتا بیماران و زخمیها را نیز به چوبه دار سپرده و یا تیرباران کردهاند. در یکی از آخرین نمونهها، مجیدرضا رهنورد، جوان معترض را در مشهد در حالی که دستانش زیر شکنجه برای گرفتن اعتراف اجباری شکسته شده بود به پای چوبه دار بردند. همچنین گفته میشود برای جلوگیری از تقلای فرد محکوم به اعدام هنگام برده شدن به پای چوبه دار، پزشک حاضر در این مجازات وحشیانه به آنها داروهای آرامبخش میدهد. جمهوری اسلامی مجیدرضا رهنورد را سحرگاه ۲۱ آذر در ملاء عام اعدام کرد تا مردم معترض را به وحشت بیندازد. البته طبق معمول نتیجهی برعکس گرفت و مردم در تظاهرات اعتراضی خود نام وی را فریاد میزنند!
گلشهر کرج: مجید رهنورد! مجید رهنورد!
دوشنبه ۲۸ آذر ۱۴۰۱#مجیدرضا_رهنورد#IranRevoIution#اعتصابات_سراسری#انقلاب_ملی_ایران pic.twitter.com/eeyHoh5uL4
— KayhanLondon کیهان لندن (@KayhanLondon) December 19, 2022
دکتر رضا بهروز در این زمینه معتقد است: «در هر حرفهای افراد خوب و بد داریم. برای مثال یوزف منگله هم پزشکی بسیار ماهر و باسواد اما از افسران ارشد اساس آلمان نازی بود که در اردوگاه آشویتس بر روی کودکان یهودی آزمایشهای غیرانسانی انجام میداد. در آمریکا در ایالتهایی که متاسفانه مجازات اعدام همچنان قانونی است، برای فرد محکوم به اعدام داروی خوابآور یا آرامبخش استفاده میکنند. من اطلاع ندارم که در جمهوری اسلامی هم چنین روشی رایج است یا نه. اما وقتی این رژیم از طریق شکنجههای وحشیانه و تجاوز جنسی اعتراف میگیرد، فکر نمیکنم راحتی و آرامش یک فرد هنگام اعدام پای چوبه دار برایش اصلا اهمیتی داشته باشد!»
دو ماه پیش روزنامه «دنیای اقتصاد» گزارش داده بود که ظرف یکسال گذشته ۱۶۰ متخصص قلب از کشور مهاجرت کردهاند؛ در همین مدت ۳۰ هزار کادر درمان از دانشکدههای علوم پزشکی درخواست good standing یا «نداشتنِ سوء پیشینه» داشتهاند که مقصدشان عمان بوده است؛ همچنین ظرف چهار سال گذشته ۱۶ هزار پزشک عمومی کشور را ترک کردهاند. اینهمه در حالیست که مهاجرت گروهی پزشکان، رفتار وحشیانه حکومت با این قشر و نقض آشکار قوانین در جذب نیروهای تازهنفس، آینده حوزه درمان و سلامت کشور را با زنگ خطر جدی روبرو کرده است.
دکتر رضا بهروز در همین ارتباط معتقد است: «در حال حاضر، در این مورد آماری در دست ندارم که روند مهاجرت کادر پزشکی از آغاز انقلاب ملی ایران چگونه بوده. تعجب نخواهم کرد اگر مهاجرت پزشکان از سه ماه پیش روند صعودی داشته باشد. پزشکان در ایران، به ویژه از آغاز انقلاب ملی، تحت فشار سنگین قرار داشته و دارند.»