شمار زیادی از زندانیان سیاسی که اغلب آنها در جریان اعتراضات اخیر بازداشت شده بودند آزاد شدند. این در حالیست که همچنان احضار، پرونده‌سازی و جلوگیری از آزادی شماری از زندانیانی که به اتهامات واهی در حبس بسر می‌برند ادامه دارد.
بر اساس گزارش‌ها، بیش از ۳۰ زندانی سیاسی در شهرهای مختلف طی روزهای گذشته آزاد شدند. شماری از آنها مانند فرهاد میثمی با پایان مدت حکم زندان آزاد شدند و شماری دیگر که در ماه‌های گذشته بازداشت شده بودند با سپردن وثیقه و کفالت یا دادن تعهد، و اغلب بطور موقت، از زندان آزاد شدند.
صهبا فرنوش، نوشین جعفری، هاله غلامی، افسانه امامی، حمید ناصری، سعید ناصری، روزبه پیری، مهدی سوفالی، محمد غلام زاده، مینا افشاری، مهشید زاهدپسند، حسین یزدی، مهدی مقدری، ندا محسنی، یوسف مرادی، فرهاد میثمی، رضا کشوری، سارا ثابت راسخ و نبیل موفقی از جمله زندانیان سیاسی هستند که در روزهای گذشته از زندان‌های اوین، تبریز، تهران بزرگ، ازبرم لاهیجان، دستگرد اصفهان، دولت آباد اصفهان، رجایی شهر کرج، قرچک ورامین و ندامتگاه مرکزی کرج آزاد شدند.
محمد شریفی مقدم، محمد حبیبی، توحید امیر امینی، علیرضا فرشی، محمدجواد تربیت میرکوهی، کامیار فکور، رها عسکری زاده، نرگس ادیب، زهره داوری، میلاد گرامی، عرفان کهزاد، سینا اکبری، پوریا نحوی، محمدعلی(پیروز) منصوری، مهتاب انصاریان، سجاد زارع، محمدرضا آژر، امیر ستاری، مینا علیخانی، مریم ابهری، رامین سلطان محمدی، شهاب بیات، بنفشه کمالی، رضا عسکری سروش، مانی لطفی، امیررضا حسینی، میلاد عبدی، لیلی پوربابا و محمد طاهری از دیگر زندانیان آزاد شده در روزهای گذشته هستند.
فریبا عادلخواه پژوهشگر دوتابعیتی ایرانی- فرانسوی نیز در موج آزادی‌های اخیر روز جمعه بیست و یکم بهمن‌ماه همزمان با آزادی شماری از زندانیان سیاسی و معترضان بازداشت‌شده، از زندان اوین آزاد شد.
برخی از آزادشدگان از جمله فرهاد میثمی که در روزهای گذشته انتشار تصاویر اعتصاب‌غذای او خبرساز شد، با پایان دوره محکومیت از زندان آزاد شدند. برخی دیگر از جمله حسین یزدی و مهدی مقدری از روزنامه‌نگارانی هستند که پس از جنبش انقلابی علیه جمهوری اسلامی بازداشت شدند و اکنون با سپردن وثیقه یا کفالت آزادشده‌اند؛ آزادی این گروه از زندانیان موقت و تا زمان صدور حکم یا ارجاع حکم به اجرای احکام صورت گرفته است.
همچنین شماری از شهروندان عادی که در جریان اعتراضات جنبش انقلابی و در خیابان بازداشت شده بودند هم آزاد شده‌اند. رسانه‌های داخلی در ایران گزارش داده‌اند که آزادی این زندانیان به دنبال صدور بخشنامه «عفو و کاهش مجازات عمومی» صورت گرفته است.
اژه‌ای رئیس قوه قضائیه در نامه‌ای به علی خامنه ای پیشنهاد عفو موردی و معیاری هزاران زندانی از جمله بازداشت شدگان اعتراضات سراسری ۱۴۰۱ را ارائه کرد که این پیشنهاد در اجرای بند ۱۱ از اصل ۱۱۰ قانون اساسی با تعیین شروطی مورد موافقت علی خامنه‌ای قرار گرفت.
مسعود ستایشی سخنگوی قوه قضاییه در اینباره گفته که تا ۲۲ بهمن یا اواخر بهمن‌ماه سال جاری متهمان و محکومان حوادث اخیر که شرایط عفو خامنه‌ای را داشته باشند، از زندان آزاد خواهند شد.
مسعود ستایشی اما توضیح داده که در جریان حوادث اخیر تعدادی از افراد جامعه از جمله جوانان به دلیل حضورشان در اغتشاشات درگیر مشکلات شدند و علت این بود که بر اساس القائات و تبلیغات دشمنان قسم خورده این کشور، فریب خوردند و تحت تاثیر قرار گرفتند و در نهایت منجر به این شد که مرتکب رفتار‌هایی شدند که ناصحیح و نادرست بود و این رفتارها، هنجارشکنی‌هایی بود و این هنجار شکنی‌ها واجد وصف مجرمانه بود.
سخنگوی قوه قضاییه گفت که شماری از بازداشت‌شدگان «ابراز پشیمانی کردند و ما هم وظیفه داشتیم طبق رهنمود‌هایی که در اثنای این جریانات از ناحیه رهبری به ما ابلاغ شد و همچنین توجهی که ریاست قوه قضاییه داشتند، تکلیف‌مان را انجام دهیم.»
موافقت علی خامنه‌ای با «عفو» و تخفیف مجازات شماری از بازداشت‌شدگان انقلاب ملی ایران
ادعای «پشیمان شدن» بازداشتی‌ها و محکومان در حالیست که نهادهای قضایی و امنیتی جمهوری اسلامی زیر شکنجه از متهمان و بازداشتی‌ها اعتراف اجباری می‌گیرند و بر اساس همان‌ها احکام سنگین علیه آنان صادر می‌شود.
سازمان حقوق بشر ایران در توییتی نوشت «عفو ریاکارانه معترضان به دست علی خامنه‌ای یک اقدام تبلیغاتی است. آنان از حق خود برای اعتراض استفاده کرده‌اند و بازداشت و احکامشان وجاهت ندارد. نه‌تنها تمام معترضان باید بدون قید و شرط آزاد شوند، بلکه در راه اجرای عدالت، محاکمه آمران و عاملان سرکوب، یک حق همگانی است.»
آزادی‌هایی که به نظر می‌رسد نمایشی از «عفو» در سالروز پیروزی انقلاب ۵۷ است اما مشمول حال همه زندانیانی که در هفته‌های گذشته بازداشت شدند نشده است. برای نمونه الهه محمدی روزنامه‌نگار که روز سه‌شنبه هفته گذشته از زندان قرچک ورامین به زندان اوین منتقل شده و پیش‌بینی می‌شد این انتقال مقدمه آزادی او باشد، روز گذشته دوباره به زندان قرچک بازگردانده شد.
سعید پارسا، همسر الهه محمدی، روز سه شنبه هجدهم بهمن، از انتقال وی از زندان قرچک ورامین به بند ۲۰۹ زندان اوین خبر داده بود. الهه محمدی خبرنگار روزنامه «هم‌میهن» در تاریخ ۷ مهرماه توسط نیروهای امنیتی بازداشت شد. الهه محمدی خبرنگاری است که به شهر سقز رفته و گزارش خاکسپاری مهسا امینی را تهیه کرده بود که در روزنامه «هم‌میهن» منتشر شد.
از سوی دیگر جمعی از افرادی که در جریان خیزش انقلابی از ناحیه چشم مصدوم شدند هفته گذشته به دیدن تئاتری رفتند که‌کوثر افتخاری از جمله شهروندانی که چشمش را با شلیک مأموران حکومتی از دست داد در آن نقش‌آفرینی می‌کرد. آنها عکس دستجمعی نیز گرفتند. در این عکس علی، از دوستان حمیدرضا روحی که در انقلاب کنونی کشته شد، با گرفتن موبایل خود که تصویر حمیدرضا روی آن بود به سمت دوربین، یاد دوستش را گرامی داشت.
اکنون گزارش شده که طی روزهای گذشته همه این افراد احضار و تفهیم اتهام شدند و یکی از آنها نیز بازداشت شده است!
پیشتر هم گزارش شده بود که شماری از مصدومان اعتراضات سراسری و خانواده جانباختگان از سوی نهادهای امنیتی زیر فشار قرار داشته‌اند که در مراسم حکومتی ۲۲ بهمن شرکت کنند.
گزارش دیگری حاکی از آنست که بیش از ۲۵۰ نفر از اهالی روستای «رحمت‌آباد» قزوین به دلیل شرکت در مراسم چهلم جواد حیدری از جانباختگان اعتراضات که با شلیک مأموران جان باخت، احضار شدند!
جواد حیدری پنجشنبه ۳۱ شهریور در نزدیکی پارک ملت قزوین، در خیابان حکم‌آباد مورد اصابت گلوله قرار گرفت و بعد از چند ساعت به دلیل شدت جراحات و عدم رسیدگی پزشکی جان باخت. پیکر جواد حیدری روز یکشنبه سوم مهرماه در آرامستان روستای «رحمت‌آباد بزرگ» از توابع قزوین به خاک سپرده شد.
پنجشنبه ۵ آبان ۱۴۰۱ زمانی که تنها یک هفته به مراسم چهلم جواد حیدری مانده بود، ۱۲ ماشین نیروی انتظامی و لباس شخصی به منزل پدری وی در روستای رحمت‌آباد یورش بردند و بنرهایی را که عکس جواد حیدری بر آنها بود پاره کردند.
اینهمه نشان می‌دهد نه تنها آزادی شماری از زندانیان سیاسی و بازداشت‌شدگان اعتراضات اخیر ناشی از تغییر روش و رویه جمهوری اسلامی نیست بلکه اقدامات سرکوبگرانه جمهوری اسلامی به اشکال مختلف همچنان ادامه دارد. جمهوری اسلامی به دنبال برگزاری نمایشی از «عطوفت اسلامی» است که هرچند مطمئن است مردم ایران آن را باور ندارند اما امیدوار است که کشورهای غربی این نمایش را به عنوان تغییر رویه خشن و سرکوبگرانه جمهوری اسلامی بپذیرند.
