مراسم سالگرد جان باختن کیان پیرفلک روز گذشته و یک هفته زودتر از سالروز کشته شدن وی توسط مأموران جمهوری اسلامی، تحت تدابیر شدید امنیتی و در سکوت برگزار شد.
مراسم سالگرد جان باختن کیان پیرفلک کودک ۹ ساله‌ای که در جریان اعتراضات جنبش ملّی در ایذه با تیراندازی مستقیم مأموران حکومتی جان باخت، روز پنجشنبه ۱۸ آبان‌ماه در سکوت خبری و تحت تدابیر شدید امنیتی با حضور اعضای خانواده و شمار محدودی از نزدیکان خانواده پیرفلک برگزار شد.
بر اساس ویدئویی که پدر کیان در استوری اینستاگرامش منتشر کرده این مراسم با حضور وی و مادر کیان، ماه‌منیر مولایی‌راد بر مزار کیان در روستای پرچستان شهر ایذه برگزار شد.
میثم پیرفلک در اینستاگرام نوشت «به نام خدای رنگین کمان، مراسم یکمین سالگرد پسر عزیزم، نوگل پرپر شده، مهندس کوچک کیان پیرفلک، روز پنجشنبه ۱۸ آبان ماه برگزار شد.»
پدر کیان پیرفلک در ادامه افزوده «از همه عزیزانی که از بدو مصیبت تا کنون به هر نحوی با ما ابراز همدردی، همدلی و همراهی نموده‌اند، صمیمانه سپاسگزاری می‌کنم.»
بر اساس تصاویر منتشر شده در شبکه‌های اجتماعی با وجود عدم اطلاع‌رسانی درباره برگزاری این مراسم، شماری از نزدیکان خانواده پیرفلک نیز در این مراسم حضور داشتند.
فاطمه حیدری، خواهر جواد حیدری از کشته‌شدگان خیزش سراسری، با انتشار پیام‌هایی در رسانه اجتماعی «ایکس» نوشته که مراسم سالگرد کیان «تحت شدیدترین فشارهای امنیتی» برگزار شد.
وی همچنین در اینستاگرام نوشته که «فضای شهر ایذه بسیار امنیتی بود و نیروهای امنیتی به مادر و خواهر میلاد سعیدیان‌جو در مسیر بازگشت از مزار میلاد حمله کرده و آنها را با اسلحه تهدید کرده‌اند.»
میلاد سعیدیان‌جو نیز همزمان با کیان پیرفلک در ایذه با شلیک مأموران کشته شد و خانواده او از همان زمان تحت فشارها و تهدیدهای شدید امنیتی قرار دارند.
فاطمه حیدری در پیام‌های خود همچنین از بازداشت دو شهروند ایذه‌ای در ارتباط با مراسم سالگرد کیان پیرفلک خبر داد.
ماه‌منیر مولایی‌راد در حالی روز گذشته بر مزار فرزندش در حال سوگواری و با چهره‌ای غمبار دیده شد که از خرداد ۱۴۰۲ و در نا‌آرامی و کشته شدن پسر عمویش پویا مولایی‌راد در مراسم سالگرد تولد کیان، از انظار عمومی و شبکه‌های اجتماعی ناپدید شده بود.
گلباران مزار کیان پیرفلک کودک ایران
مراسم سالگرد کیان به زور یک هفته زودتر از ۲۵ آبان و تحت تدابیر شدید امنیتی برگزار شد.#کیان_پیرفلک #دادخواهی #جانباختگان_میهن pic.twitter.com/FWshQYs1yL
— KayhanLondon کیهان لندن (@KayhanLondon) November 10, 2023
گزارش‌ها بیانگر این بوده که مادر و پدر کیان توسط نهادهای امنیتی به خانه‌ای دیگر منتقل شده و تحت حصر خانگی هستند؛ این خبرها از سوی خانواده پیرفلک تأیید یا تکذیب نشده است.
بر اساس گزارش‌های مردمی، شمار زیادی از شهروندان، آموزگاران و دانش‌آموزان نیز برای شرکت در این مراسم راهی روستای پرچستان بودند که در جاده توسط مأموران انتظامی و امنیتی بازگردانده و از حضور آنها در مراسم جلوگیری شده است.
میثم پیرفلک روز چهارشنبه ۲۵ آبان به همراه همسر و دو فرزند ۱۰ ساله و ۳/۵ ساله‌اش، کیان و رادین، در ایذه در حال عبور از خیابان بودند که اتومبیل آنها از سوی مأموران جمهوری اسلامی هدف رگبار گلوله قرار گرفت. میثم و کیان فرزند ۱۰ ساله‌اش که روی صندلی عقب سمت راننده نشسته بودند مورد اصابت گلوله قرار گرفتند. کیان در دم جانباخت و میثم بیهوش به بیمارستان منتقل شد.
وضعیت میثم به حدی وخیم بود که شبانه از ایذه به بیمارستان گلستان اهواز منتقل شد. در بیمارستان گلستان چند عمل جراحی روی میثم انجام شد و در نهایت پس از سه هفته، در پی ناپایدار شدن دوباره‌ی وضعیت و به توصیه پزشکان، او به بیمارستان «عرفان» در تهران منتقل کردند. هفته گذشته میثم پیرفلک از بیمارستان به خانه‌ای در تهران منتقل شد تا ادامه روند درمان در خانه ادامه پیدا کند. او به دلیل آسیب نخاعی توان نشستن، راه رفتن و ایستادن را ندارد.
شامگاه چهارشنبه ۲۵ آبان بیش از ۱۰ نفر در ایذه با شلیک مأموران حکومتی کشته و زخمی شدند. در این میان به جز کیان، دو کودک دیگر به نام سپهر مقصودی و آرتین رحمانی نیز جان باختند.
میثم پیرفلک، پدر کیان پیرفلک، مدتی پس از ترخیص از بیمارستان، روز سه‌شنبه ۲۲ فروردین در ویدئویی گفت: «من هیچ شکایتی از مجاهد کورکور و مردم ایذه نکرده و نخواهم کرد، چون‌که من و همسرم به چشم خود دیدیم نیروهای امنیتی، به فرماندهی عیدی علی‌پور [از فرماندهان ارشد سپاه خوزستان]، ماشین ما را به رگبار بستند، مرا زخمی کردند و پسرم را به قتل رساندند.»
دادخواهی خانواده پیرفلک از نخستین ساعات پس از درگذشت کیان و زخمی شدن میثم، سبب فشارهای سنگین نهادهای امنیتی بر این خانواده شد.
آموزش و پرورش ایذه از روز اول بهمن مادر کیان را از ورود به هنرستان محل کار خود منع کرد. کانال شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران گزارش داده که روز شنبه یک بهمن ۱۴۰۱، زینب مولایی‌راد مادر کیان پیرفلک در هنرستان فاطمیه شهرستان ایذه، محل خدمت خود حضور یافته اما به او گفته شده باید به حراست اداره مراجعه کند.
این کانال نوشته که حراست آموزش و پرورش ایذه بعد از مراجعه به او گفته تا اطلاع ثانوی حق حضور در مدرسه را ندارد. بر اساس این گزارش زینب مولایی‌راد تا کنون هیچگونه ابلاغیه‌ای مبنی بر ارتکاب تخلف دریافت نکرده و منع حضور او در محل کار به صورت «شفاهی» و بدون «مجوز کتبی» اعلام شده است.
شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران تأکید کرده که «سوال اینجاست طبق کدام قانون و مجوز خانم مولایی حق ورود به محل خدمت را ندارد؟ اگر ایشان تخلفی انجام دادند و باید مجازات شوند چرا تا کنون بصورت کتبی ابلاغ نشده؟ و در آخر چگونه امکان دارد بدون هیچ مجوز کتبی از ورودشان جلوگیری شود؟»
روز یکشنبه ۲۱ خردادماه و در جریان برگزاری مراسم تولد ده سالگی و نخستین زادروز کیان پیرفلک که ۲۵ آبان ۱۴۰۱ با شلیک مستقیم مأموران جمهوری اسلامی به قتل رسید، مأموران حکومتی پویا مولایی راد، پسرعموی ۲۱ ساله‌ی ماه‌منیر مولایی راد، مادر کیان را در مسیر مزار کیان در روستای پرچستان ایذه کشتند.
جان باختن کیان، کودکی تیزهوش و دوست‌داشتنی و با استعداد و با آرزوهای بزرگ بود از جمله اینکه مخترع شود، نه تنها خانواده بلکه کل ایرانیان را تحت تأثیر قرار داد. شب حادثه پس از آنکه کیان در بیمارستان ایذه جان می‌بازد، مادر کیان از هراس اینکه مبادا مأموران امنیتی پیکر کودک‌اش را بدزدند و پنهانی به خاک بسپارند، با کمک اقوام نزدیک پیکر کیان را از بیمارستان تحویل گرفت و به خانه برد و با گرفتن یخ از همسایه‌ها برای قرار دادن روی پیکر فرزندش تا صبح در کنار او ماند تا ساعت خاکسپاری فرا برسد.
بلافاصه پس از جان باختن کیان ویدئوهای او که از علاقه‌اش به اختراع و رباتیک گفته بود و ویدئوی قایقی که خودش اختراع کرده بود تا در جشنواره علمی «جابربن حیان» شرکت کند در شبکه‌های اجتماعی هزاران هزار بار چرخید و دیده شد. کیان در ویدئوی آزمایش قایق‌اش با عبارت «به نام خدای رنگین کمان» توضیحات‌اش را آغاز کرد و با «پس نتیجه می‌گیریم که کار می‌کند» به پایان برد.
«به نام خدای رنگین کمان» و «قایق» به سرعت با نام کیان پیرفلک پیوند خورد. همچنین «یخ» برای بسیاری از ایرانیان یادآور رنج بی‌پایان و توصیف‌ناشدنی و تصورناپذیر مادر کیان در شب از دست دادن فرزندش است.
