محمدجعفر محلاتی روحانی شیعه و سفیر پیشین جمهوری اسلامی در سازمان ملل که در مؤسسه «اوبرلین» در ایالت اوهایو آمریکا سالها به تدریس «صلح» اشتغال داشته، متهم به حمایت از گروه تروریستی «حماس» است. وی همچنین به اتهام مجبور کردن یک دانشجوی دختر به رابطه جنسی در ازای گرفتن نمره قبولی در دهه ۱۹۹۰ از سمت خود در هیأت علمی این کالج تعلیق شده بود.
روزنامه «نیویورکپست» ششم دسامبر (۱۵ آذرماه) گزارش داده محلاتی ۷۱ ساله که از حامیان فتوای روحالله خمینی درباره قتل سلمان رشدی و خواستار نابودی اسرائیل است، ماه گذشته توسط مدیران کالج اوبرلین به مرخصی اجباری فرستاده شد و ماه گذشته پس از اینکه دولت متوجه سوابق وی شد، نام وی از لیست اساتید این کالج حذف گردید.
وزارت آموزش دولت فدرال آمریکا تحقیقات از وضعیت کالج اوبرلین را آغاز کرده است. محمدجعفر محلاتی متهم است به مقالات با محتوای ضداسرائیلی که در آنها از حماس حمایت شده اعتبار میدهد که ناقض حقوق دانشجویان یهودی است.
اقدام کالج اوبرلین برای تعلیق محلاتی در میان خشم روزافزون از شکست کالجها و مؤسسات آمریکایی در مقابله با یهودستیزی در پی قتل عام ۱۲۰۰ اسرائیلی توسط گروه تروریستی حماس در «هفت اکتبر» صورت میگیرد.
رؤسای دانشگاه هاروارد و دانشگاه پنسیلوانیا نیز روز چهارشنبه با درخواست استعفای یک میلیاردر که پشتیبان مالی آنها بود روبرو شدهاند. حتا منابعی در کاخ سفید از این دانشگاهها انتقاد کردند که آیا دانشجویان در آن مؤسسات میتوانند خواستار نسلکشی یهودیان شوند؟!
محمدجعفر محلاتی از سال ۱۹۸۸ تا ۱۹۸۹ به مدت یک سال سفیر جمهوری اسلامی در سازمان ملل متحد بود و سپس در بخش مطالعات خاورمیانه و شمال آفریقا در کالج اوبرلین شروع به تدریس کرد.
وی متهم است زمانی که در دهه ۱۹۹۰ استادیار دانشگاه کلمبیا بود از یک زن مسیحی فلسطینی که آن زمان ۳۲ سال داشت در ازای نمره خواستار رابطه جنسی شده بود. محلاتی آن زمان متأهل بود و پسری جوان داشت.
این زن مدعی شده اولین بار در سپتامبر ۱۹۹۵ برای تحقیق در رشته مطالعات خاورمیانه با محلاتی ملاقات کرده است. محلاتی به بهانه مصاحبه به عنوان دستیار پژوهشی، وی را به خانه خود دعوت کرده و بارها با وی در خانه شخصی محلاتی در منهتن و محل کار رابطه جنسی داشته و این وضعیت ۱۵ ماه تکرار شده تا به وی نمره قبولی داده است.
مدارکی که نیویورک پست به دست آورده نشان میدهد که مقامات دانشگاه کلمبیا و محمدجعفر محلاتی در سال ۱۹۹۷ این اتهامات را رده کرده و این شکایت را جعلی و غیرواقعی خواندند.
بر اساس این شکایت، محمدجعفر محلاتی دانشجوی زن را تهدید کرده بود که اگر ساکت نشود، از دادن نمره قبولی به او خودداری میکند. سوابق دادگاه نیز نشان میدهد که محلاتی تلاش کرده بود با سوء استفاده از حکم «مشاور ویژه در امور سیاسی» که در تاریخ اول دسامبر ۱۹۹۷ از سوی نماینده بعدی جمهوری اسلامی در سازمان ملل برای او صادر شده بود، برای خود در این پرونده مصونیت دیپلماتیک به دست آورد!
یکی از اصلیترین اتهامات محلاتی این است که در دوران نمایندگیاش در سازمان ملل متحد قتل عام بهائیان و مخالفان سیاسی در سال ۱۳۶۷ به دست رژیم جمهوری اسلامی را انکار میکرده است.
محلاتی آذر ۱۳۶۷ در دیدار با گزارشگر سازمان ملل، گزارشهای مربوط به اعدامهای دستجمعی را رد کرد و آنها را با جنگ ایران و عراق مرتبط دانست. وی اسفند ۱۳۶۷ نیز در نامهای به عفو بینالملل مجدداً «وجود هرگونه اعدام سیاسی در ایران» را تکذیب کرد و مدعی شد که اعدامشدگان اعتراف کردهاند در کشتار ۴۰ هزار ایرانی در طول جنگ نقش داشتهاند!
محمدجعفر محلاتی در مورد تاریخچه خانوادگیاش به اوبرلین حقیقت را نمیگوید
آندریا سیماکیس سخنگوی کالج اوبرلین به نیویورکپست میگوید محلاتی ۲۸ نوامبر ۲۰۲۳ به مرخصی فرستاده شد، اما مشخص نیست این کالج دقیقاً چه زمانی از پرونده اخلاقی وی در دهه ۱۹۹۰ مطلع شده است.
سیماکیس توضیح میدهد: «ما تمام اتهامات مربوط به اذیت و آزار جنسی را بسیار جدی میگیریم و کسی را که بدانیم سابقه آزار جنسی یک دانشجو، همکار یا کارمند را داشته باشد، بهعنوان عضو هیئتعلمی استخدام نمیکنیم.»
این در حالیست که در سالهای اخیر دهها مقاله درباره سوابق و وابستگیهای محلاتی با جمهوری اسلامی و دفاع وی از فتوای قتل سلمان رشدی و همچنین انکار کشتار زندانیان سیاسی در دهه شصت خورشیدی و نیز یهودستیزی وی منتشر شده که کیهان لندن بخش مهمی از آنها را در دسترس همگان قرار داده است.
تحقیقات اساسی از محلاتی وقتی شروع شد که حقوق مدنی وزارت آموزش فاش کرد به عنوان بخشی از تحقیقات گستردهتر درباره یهودستیزی، در حال بررسی شکایتی است که نشان میدهد او به دانشجویان در اوبرلین «حمایت از حماس و تروریسم» را آموزش میدهد.
بررسیها نشان میدهد در بهمن ماه ۱۴۰۱ خانواده شماری از قربانیان قتل عام سال ۶۷ در زندانهای جمهوری اسلامی، با تأکید بر نقش محمدجعفر محلاتی در لاپوشانی این قتلعام، خواهان اخراج فوری او از کالج اوبرلین شده بودند.