سرهنگ کوروش بازیار فرمانده یگان امداد شیراز که نقش اساسی در سرکوب اعتراضات در استان فارس داشت بامداد سهشنبه ۱۷ بهمنماه در حاشیه شهر شیراز کشته شد.
بر اساس اطلاعیهای که نیروی انتظامی منتشر کرده است، سرهنگ بازیار در رأس یک واحد گشتی در حین گشت زدن در کمربندی شیراز به یک دستگاه وانت نیسان حامل بار مشکوک میشود و دستور ایست میدهد که راننده بدون توجه اقدام به فرار میکند.
پس از طی مسافتی تعقیب و گریز مأموران انتظامی به لاستیک نیسان شلیک و آن را متوقف میکنند که حین بازرسی از ماشین ناگهان یک سواری «پژو پارس» که اسکورت محموله بوده با سرعت زیاد نزدیک میشود و به بازیار تیراندازی کرده و فرار میکند.
همچنین اعلام شده که سرهنگ بازیار به بیمارستان منتقل شد اما به علت شدت جراحات زنده نماند.
در ارتباط با این رویداد، فریبرز کرمی زند افسر سابق پلیس و از مخالفان جمهوری اسلامی در یک پست اینستاگرم سرهنگ بازیار را یک فرمانده «سرکوبگر» و «فاسد» معرفی میکند و مینویسد: «فقط در یک فقره از فساد ایشان: در سال ۹۵ در روستای کرگان میناب استان هرمزگان ۲۵ لنج حامل کولر گازی (اسپیلت) توقیف شد اما این آقا با همکاری سردار ملکی و سرهنگ مشایخ به بهانههای مختلف مانع انتقال لنجها به ساحل شدند و شبانه تعداد زیادی از کولرها را تخلیه کردند اما بعداً گندش درآمد ولی پای نیروهای رده پایین را وسط کشیدند. ایشان و بالاسریهای ایشان یک مدت فرماندهی یگان امداد بندرعباس بودند و به علت لیاقت در فساد که عامل ارتقاء در رژیم است فرماندهی دریابانی به آنها سپرده شد و بخور بخور راه انداختند.»
برخی منابع محلی ادعا کرده بودند که وانت نیسان عمدی بازیار را زیر گرفته و فرار کرده است.
در یک سال گذشته تلفات بین نیروهای ارشد انتظامی زیاد شده است.
علیرضا شهرکی رئیس پلیس آگاهی سراوان در یک حمله مسلحانه کشته شد
-منابع حکومتی گزارش دادند افراد مسلّح به سمت ماشین وی که یک «پژو ۲۰۶» است تیراندازی کردند. همسر او نیز در جریان این حمله مجروح شد و گفته میشود حال وی مساعد نیست.
-از تصاویر مربوط به آثار گلوله روی بدنه ماشین سرهنگ… pic.twitter.com/R1gl6Zmglp
— KayhanLondon کیهان لندن (@KayhanLondon) April 30, 2023
رضا تمیزکار از پرسنل سابق نیروی انتظامی به کیهان لندن میگوید: «افرادی مثل بازیار نه تنها در بین عموم مردم منفور هستند بلکه بدنه نیروی انتظامی هم از ظلم، تبعیض و فساد این اشخاص در امان نیستند.»
بسیاری از معلمان در شیراز خاطرات بدی از بازیار دارند. او به همراه نیروهای خود نقش اساسی در ضرب و جرح معلمان و بازنشستگان فرهنگی در اعتراضات دیماه ۱۴۰۰ داشت.
کارشناسان بر این باورند که افزایش تلفات بین پرسنل نیروی انتظامی تحت تأثیر خشونت وحشیانهی ارگانهای نظامی حکومت از جمله نیروی انتظامی در قبال مردم است. استدلال آنها این است وقتی مردم عادی در خیابان به خاطر اعتراض به وضعیت زندگی خود تجمع کردهاند یا شعار میدهند و نیروهای امنیتی به خشنترین شکل ممکن آنها را سرکوب میکنند، طبیعی است که بر ذهن و روان جامعه تأثیر میگذارد. این در حالیست که سارقان و متخلفان در برخورد با نیروی انتظامی دست به اسلحه میبرند.
در جمهوری اسلامی، پرسنل نیروی انتظامی به عنوان شهروندانی که شغل و مسئولیت آنها حفاظت از دیگر شهروندان است، قربانی قدرتطلبی فرماندهان و مقامات بالا و فراتر از آن قربانی سیاستهای حکومت میشوند. اغلب مردم نیز به دلیل سوء استفاده رژیم از این نیروها، آنها را به چشم سرکوبگر و دشمن نگاه میکنند و وقتی تصویر عمومی نسبت به یک ارگان انتظامی تا این اندازه منفی باشد، پیامدهای ناگوار علیه بدنه و پرسنل عادی آن به دنبال خواهد داشت.
حجتالاسلام احمدحسین فلاحی نماینده مجلس شورای اسلامی ۱۸ اردیبهشتماه ۱۴۰۲ در جلسه علنی مجلس با اشاره به افزایش تلفات بین مأموران امنیتی گفت «انتظار است که امنیت نیروهای امنیتی و انتظامی جدیتر گرفته شود و اقتدار به آنها بازگردد!» این درخواست و «انتظار» در حالیست که «نیروهای امنیتی و انتظامی» هستند که میبایست «امنیت» شهروندان و جامعه را تأمین کنند!
فلاحی در تذکری با یک ادعای بیجا هشدار داد «برای نظام جمهوری اسلامی که امنیت را در منطقه و آبهای بینالمللی برقرار کرده، زیبنده نیست که نیروهای انتظامی و امنیتی در کف خیابانها به دست اوباش به شهادت برسند!» در حالی که خود جمهوری اسلامی یکی از عوامل جدی اختلال و تنش در «منطقه و آبهای بینالملل» به شمار میرود و سوء استفاده رژیم از نیروهای انتظامی و «امنیتی» در سرکوب، آنها را در برابر مردم قرار داده و جنایتکاران و متخلفان نیز از این وضعیت به سود خود استفاده میکنند و به پرسنل عادی نیروهای انتظامی و یا سربازان وظیفه آسیب رسانده و آنها را به قتل میرسانند.