در حالی که جمهوری اسلامی بیش از چهار دهه در تبعیض جنسیتی زنان را به شهروند درجه چندم محدود کرده، انسیه خزعلی معاون رئیس جمهوری اسلامی در امور زنان و و خانواده در گفتگو با نشریه آمریکایی «نیوزویک» ادعا کرده است که رژیم ایران «از مظلومان، حقوق زنان و از بسیاری از کسانی که در شرایطی از حقوقشان محروم هستند دفاع و پشتیبانی میکند.»
او که برای شرکت در شصت و هشتمین نشست کمیسیون مقام زن سازمان ملل به نیویورک سفر کرده است در بخش دیگری از این مصاحبه افزود: «بطور مثال شما میبینید که ایران از مهاجرین افغانستانی حمایت میکند و بطور خاص به زنان مهاجران افغانستانی خدمات میدهد؛ خانمهایی که امکان ادامه تحصیل ندارند آنها را تحت پوشش قرار میدهد و در دانشگاههای ایران در حال تحصیل هستند. ایران تلاش میکند حقوق زنان را تا جایی که امکانات در اختیار دارد در ایران و کشورهای دیگر مورد حمایت قرار دهد. به همین دلیل ایران باید باشد و اسرائیل که قتل عام کننده زنان است نباید وجود داشته باشد.»
به گفته وی، جمهوری اسلامی معترض است که چرا سال گذشته با یک جنجال و هیاهوی رسانهای و بدون هیچ استنادی عضویت ایران را از کمیسیون مقام زن سازمان ملل لغو کردند و امسال، با کشتاری که اسرائیل در حال انجام آن است و بیش از ۲۲ هزار زن و کودک کشته شدند، همچنین با توجه به وضعیت رقتباری که زنان باردار غزه دارند و در شرایط بسیار نامناسب بدون دارو و غذا بسر میبرند، چطورست که سازمان ملل با استانداردهای دوگانه عمل میکند؟
معاون ابراهیم رئیسی که پیشتر مدعی شده بود شعار «زن زندگی آزادی» شعار انقلاب اسلامی است در ادامه این مصاحبه، قتل حکومتی مهسا امینی و اعتراضات سراسری در شهرهای مختلف را اینگونه توصیف کرد: «سال گذشته به خاطر فوت ناگهانی یک زن جوان شایعات و دروغهای زیادی جعل و منتشر شد، در حالی که امسال این تعداد از کشتههای زن [در غزه] در پیش چشم جهانیان نادیده انگاشته میشود.»
خزعلی در ادامه بدون اینکه اشاره کند که ۴۲/۸ درصد از بیکاران کشور تحصیلات دانشگاهی دارند که بیش از ۷۰ درصد آن زنان تحصیلکرده هستند مدعی شد: «طبق آمار از سال گذشته تا الان نرخ بیکاری زنان کاهش ۲ درصدی داشته و این نشاندهنده این است که زنان در مشارکتهای اقتصادی به خوبی درخشیدند!»
انسیه خزعلی در حالی ادعای درخشش مشارکت اقتصادی زنان را مطرح میکند که زنان سهم بیشتری از مردان در تحصیلات دانشگاهی دارند اما اشتغال زنان همچنان از مردان کمتر است و فرصتهای کار برای مردان بیش از زنان است. این موضوع سبب شده زنان بیشتر به اشتغال ناقص تن بدهند و در نتیجه هم درآمدهای کمتر و هم امنیت شغلی پایینتری داشته باشند.
پس از وقوع انقلاب اسلامی در بهمنماه ۱۳۵۷ تمامی حقوقی که زنان ایران به آن دست یافته بودند از جمله در حقوق مدنی و کیفیری بطور سازمانیافته توسط حکومت اسلامی نابود شد.
معاون رئیس جمهوری اسلامی در امور زنان و و خانواده در ادامهی ادعاهای خود در ارتباط با اشتغال زنان، این موضوع را به فرهنگ جامعه ربط داد و گفت: «در مورد اهمیت تربیت فرزندان برای مادران به دنبال این هستیم که شرایط کاری منعطف برای خانمها تعریف کنیم و خانمها بتوانند هم شغل خود را حفظ کنند و هم در کنار خانواده بودن را تجربه کنند. همچنین در برنامه هفتم در پی این هستیم که مشاوره رایگان برای زوجین با هدف استحکام خانواده داشته باشیم. این کار همچنین میتواند از طریق تقویت و حمایت کردن از زنان با تامین بخشی از هزینههای خانواده انجام شود.»
منظور انسیه خزعلی طرح «دورکاری زنان» است که درواقع برای در خانه ماندن زنان و بچهدار شدن آنها تنظیم شده است! «فرزندآوری» که در صدر سیاستهای افزایش جمعیت رژیم قرار دارد، از جمله طرحهایی است که انسیه خزعلی با پشتکار تمام طی دو سال گذشته دنبال کرده است. خود وی یک «کودکهمسر» است که در شانزده سالگی ازدواج کرده و البته برخلاف تبلیغاتش برای تولید مثل بیشتر، خودش ۴ فرزند دارد که در مقیاس طرحهای تبلیغاتی رژیم الگوی مناسبی به نظر نمیرسد!
طرح «دورکاری» به این دلیل هدف خانهنشینی زنان و نه اشتغال آنها را دنبال میکند که انسیه خزعلی و افرادی مانند وی که از این طرح «برای زنان» حمایت میکنند، اتفاقا تصورشان از «دورکاری» عدم اشتغال زنان است! زیرا فکر میکنند زنان با «دورکاری» در عمل کار نمیکنند و میتوانند بچه به دنیا بیاورند و به نگهداری از آنها که یک کار ۲۴ ساعته است بپردازند! صرف نظر از اینکه این بچهها اصلا از یک آینده امن در چنین رژیمی برخوردار نیستند و با انواع خطرات از سوی خود جمهوری اسلامی روبرو میشوند.
با اینهمه وی در ادامه ادعاها و دروغهای خود افزود: «من حقیقتا فکر میکنم که آمریکا با وضعیتی که در حقوق زنان دارد نباید مدعی حقوق زنان باشد! مسئله رسیدن به مناصب و یا ریاست جمهوری نمیتواند تامینکننده حقوق زنان باشد؛ این یک شعار و نمایش است و در نهایت شامل افراد محدودی میشود. چیزی که در واقعیت برای حمایت از زنان باید انجام شود جلوگیری از ستمها، خشونتها و تعدیهایی است که به حقوق عموم زنان و جایگاه امن زنان در آمریکا میشود. به مناسبت، در موارد مختلفی در مورد شرایط زنان و در مورد مسائل خاصی مانند مسئله خشونت و آزار جنسی مطالعهای داشتم، آمار مربوط به آمریکا خیلی تاسفبرانگیز بود که اصلا قابل مقایسه با ایران نیست و شاید دلیلش این است که قوانینی در ایران وجود دارد که از بسیاری از خشونتها علیه زنان پیشگیری میکند!»
هشتم مارس؛ در سال گذشته ۳۲۵ زن در ایران بازداشت شدند و ۱۲۲ مورد زنکُشی اتفاق افتاده است
این مقام مسئول جمهوری اسلامی در حالی خشونت و آزار جنسی در آمریکا را با ایران مقایسه می کند که در سال گذشته میلادی ۳۲۵ فعال زن توسط نهادهای امنیتی بازداشت و ۱۴۷ فعال زن نیز توسط دستگاه قضایی به حبس، شلاق و اعدام محکوم شدهاند. همچنین دستکم ۱۲۲ مورد زنکشی و ۲۲ مورد حکم اعدام زنان توسط خود رژیم اجرا شده است.
در لایحه منع خشونت علیه زنان نیز هیچ اقدامی برای جلوگیری از وقوع جنایت معروف به «قتلهای ناموسی» نشده است. ایران تحت حکومت جمهوری اسلامی از جمله کشورهایی به شمار میرود که در قتل زنان و دختران توسط مردان خانواده آمار بالایی دارد. اما قوانین جمهوری اسلامی چون برای مرد حق ولایت و سرپرستی بر زن قائل است، دست مردان خانواده از پدر و برادر و همسر تا حتی دایی و عمو و پدربزرگ را برای اعمال انواع خشونت علیه زنان و حتی قتل آنها به بهانه «ناموسی» باز گذاشته است.