افرایم عنبر تحلیلگر ارشد اسرائیلی و رئیس مؤسسه استراتژی و امنیت اورشلیم در «یادداشتی» که هشتم اوت (۱۸ امرداد) در وبسایت «کانال ۱۲» اسرائیل منتشر شد، سیاست عدم پاسخ جدّی و قاطع به جمهوری اسلامی و شرکای خشونتطلب آن در منطقه را نشان دادن «نقطه ضعف» و عامل گستاختر شدن آنها دانسته است.
در شرایطی که شماری از کشورهای غربی به ویژه آمریکا براساس منافعشان در منطقه از راههای مختلف از جمله فشارهای دیپلماتیک تلاش میکنند از وقوع درگیری میان اسرائیل با جمهوری اسلامی و شبهنظامیان مورد حمایت آن جلوگیری کنند، برخی تحلیلگران معتقدند «عدم اقدام بهموقع» و «خودداری از تحمیل هزینه سنگین»، رژیم و نیابتیهایش را گستاختر کرده است.
دولت جو بایدن به اسم جلوگیری از تشدید تنشها در منطقه سیاستی را در پیش گرفته که حتا بعد از زخمی شدن چندین نیروی آمریکایی در حمله موشکی و پهپادی به پایگاه ایالات متحده در عراق و سوریه همچنان تماشاگر است و مدام طرفین درگیری را دعوت به «خویشتنداری» میکند.
در مقدمه این نوشتار با عنوان «تشدید تنش میتواند خود یک راه حل باشد» آمده، بسیاری از دولتها در پایتختهای جهان بطور مداوم نسبت به تشدید درگیریها در غزه یا جنگ فرسایشی گروه تروریستی حزبالله علیه اسرائیل ابراز نگرانی میکنند. آنها از افزایش بیشتر خشونت، تعداد تلفات بیشتر و افزایش تعداد درگیریها میترسند. جو بایدن ناوهای هواپیمابر را به منطقه فرستاد که نشان دهنده تمایل او برای جلوگیری از تشدید تنش است و فعل معروف «نکن!» را چندین بار البته (با موفقیت اندک) تکرار کرد.
نویسنده معتقد است، این نگرانیها و هشدارها برای خویشتنداری به ویژه برای مخاطبان در کشورهای غربی قابل درک است، اما باید باور داشت که چندان مفید نیست. او در بیان دلایل خود میگوید: «اولاً، این اظهارات بیانگر بیمیلی واقعی برای استفاده از نیروی نظامی است و توسط اکثر مردم خاورمیانه به عنوان نقطه ضعف تلقی میشود که به آن انتقاد میکنند. برخلاف نگرشهای غربی که استفاده از زور را رفتاری بدوی و منسوخ میدانند، مردم خاورمیانه استفاده از زور را جایگزینی مشروع از سوی بازیگران بزرگ بینالمللی میدانند. علاوه بر این، استفاده از زور میتواند اتحاد علیه بازیگران نامطلوب ایجاد کند. حماس پس از حمله «هفت اکتبر» به اسرائیل محبوبیت زیادی در میان فلسطینیها به دست آورد. اسرائیلیها هم خواهان یک نابودی هدفمند موفقیتآمیز و یک پیروزی نظامی هستند که اتفاقاً متحدان عرب آنها نیز از آن قدردانی میکنند.»
بیمیلی اسرائیل به افزایش تنشها زمینهساز «هفت اکتبر» بود
افرایم عنبر در ادامه مینویسد، «علاوه بر این، تشدید خشونت احتمالاً بهترین راه برای پایان دادن به خشونت در بسیاری از موقعیتها است. درواقع، حملات و اقدامات وحشیانه حماس در هفت اکتبر نتیجه مستقیم سیاست مهار است که اسرائیل برای سالها دنبال کرده است. اسرائیل بجای استفاده از نیروی نظامی و گرفتن هزینههای سنگین از حماس برای تغییر موازنه استراتژیک خود، ترجیح داد بسیاری از حملات موشکی را تحمل کند و از پاسخی قوی که فکر میکرد که میتواند به افزایش تنش بیانجامد اجتناب کند. این رفتار تنها به حماس فرصت داد تا توانمندیهای نظامی خود را تثبیت کند و قدرت مقاومت در برابر حملات شدید اسرائیل را که ۱۰ ماه است ادامه دارد، به دست آورد.»
به همین ترتیب، بیمیلی اسرائیل برای پیشبرد راه حل برای لبنان، به حزبالله اجازه داد تا مجموعه قابل توجهی از موشکها را بسازد. این سازمان به هیولایی تبدیل شده که در آغاز جنگ فرسایشی علیه اسرائیل تردیدی نداشته است. آنها به لطف ملاها توانستند شمال اسرائیل را از ساکنانش خالی کرده و ارتش اسرائیل را مجبور کنند که نیروی نظامی بزرگی را در مرز لبنان مستقر کند که همین ارتش میتوانست رسیدن به پیروزی در غزه را تسریع کند.
ضرورت پایان دادن به «جنگ فرسایشی جمعیتمحور»
جنگ فرسایشی بهترین نتیجه برای استراتژی جمعیتمحور رژیم آیتالله و بدترین سناریو برای اسرائیل است. نتیجه ادامه چنین وضعیتی پرتاب بیش از صدها موشک حسن نصرالله، پس از موفقیت و شکستن رکورد انجام یک جنگ فرسایشی طولانی بود که وضعیتی غیرقابل تحمل برای اسرائیل است. تنها تشدید تنش با هدف از بین بردن تهدید موشکی میتواند به جنگ فرسایشی پایان دهد. در مورد لبنان، راه حل «دیپلماتیک» که آمریکاییها و فرانسویها ترویج میکنند، یک توهم مطلق است.
به اعتقاد افرایم عنبر «هیچ شانسی وجود ندارد که حزبالله برای مدت طولانی به هر توافقی که در خدمت اهدافش نیست، پایبند بماند و نیروی سازمان ملل در جنوب لبنان که برای جلوگیری از حرکت حزبالله به سمت مرزهای اسرائیل طراحی شده نیز ناکارآمدی خود را نشان داده است؛ حزبالله منتظر شرایط مساعدتری برای شعلهور کردن یک آتش میماند و این اتفاق خواهد افتاد.»
اکونومیست:
رهبر جمهوری اسلامی از قدرت مردم ایران وحشتزده شده!هفتهنامه «اکونومیست» در گزارشی با عنوان «رهبر جمهوری اسلامی از قدرت مردم ایران وحشتزده شده»، نوشت:
«علی خامنهای در آستانه دور اول انتخابات ریاستجمهوری، هر رأی در انتخابات را رأی به جمهوری اسلامی دانسته بود اما… pic.twitter.com/X7Rx9RwQdU— KayhanLondon کیهان لندن (@KayhanLondon) July 1, 2024
این کارشناس امور استراتژیک و امنیتی تشریح میکند، «تمایل به تشدید و تحمل بهای دردناک نشاندهنده عزم برای دستیابی به اهداف مورد نیاز است. پیروزی در جنگ نه تنها با توانایی گرفتن بهای سنگین از دشمن، بلکه با توانایی تحمل درد و رنج به دست میآید. بنابراین شناخت دشمنان از اینکه اسرائیل تمایل به تشدید دارد به ایجاد بازدارندگی کمک میکند. ترس از انتقام دردناک تأثیر آرامبخشی بر بسیاری از مردم در سراسر جهان میگذارد. این منطق پشت رفتار قُلدر محله است. متأسفانه خاورمیانه منطقه پیچیدهای است. بازدارندگی باید در طول زمان با استفاده متناوب از نیروی نظامی حفظ شود. باید دانست که فقط بازی با کلمات کافی نیستند.»
قُلدرهای خاورمیانه از «خویشتنداری» استقبال میکنند
در بخش دیگری از این نوشتار آمده، «بسیاری از محافل بر نیاز به احتیاط در موقعیتهای پیچیده بینالمللیِ اشباع شده از خطرات تأکید میکنند. با این حال، خویشتنداری در عرصه استراتژیک مشکلساز است. ممکن است به عنوان ضعف کشنده تعبیر شده و باعث گستاخی طرف مقابل شود. این احتمالاً شعار قلدرها از هر نوع است به ویژه آنهایی که در خاورمیانه مستقرند.»
نویسنده تأکید کرده، «هر موقعیتی نیاز به محاسبه جداگانه فرصتها و خطرها دارد. اما پاسخ آنهایی که توصیه به خویشتنداری میکنند و نسبت به تشدید تنش هشدار میدهند، نشاندهنده عدم درک بازی استراتژیک بازیگران بیثبات کننده در خاورمیانه است. کلماتی مانند حُسن نیت، اعتماد، ثباتجویی در واژگان مورد استفاده بازیگران افراطی منطقه معانی متفاوتی دارند. جمهوری اسلامی و شرکای آن ثبات منطقه را نمیخواهند، آنها میخواهند آمریکا از خاورمیانه خارج شود و دولتهای متحدش سقوط کنند و اسلامگرایان رادیکال جایگزین آنها شوند.»
در پایان این نوشتار آمده است، «نمیتوان آنها را متقاعد کرد که از توهین به غرب و متحدان منطقهای آن خودداری کنند. دیپلماسی ارزش مشخصی دارد. مردم غرب قدردان حرمت زندگی هستند و همیشه آگاه نیستند که افراطگرایان اسلامی برای رسیدن به اهداف ایدئولوژیک خود حاضرند دست به هر کاری حتا به قیمت جان خودشان بزنند. رژیم ملاهای افراطی در ایران برای دههها تحت تحریمهای اقتصادی با شدتهای متفاوت قرار داشته که تأثیر چندانی بر سیاستهای شرورانهی آن نداشته است.»
رئیس مؤسسه استراتژی و امنیت اورشلیم بر همین اساس میگوید: «در نهایت، مؤثرترین راه اقناع [برای بازدارندگی] استفاده از نیروی نظامی است. این البته مستلزم تمایل به تشدید مبارزه برای آزادی و دیگر ارزشهای غربی و پرداخت بهای آنها در این راه است. اسلام افراطی باید شکست بخورد. میتوان در مورد نقطه جوش آن، به بحث آگاهانه و روشنگرانه پرداخت، اما در مورد نیاز به مبارزه قاطع، نه!»