بهزاد معصومی – وقتی یک مرجع دینی یا نهاد حکومتی حکم قتل دو رهبر و مقام سیاسی کشورهای دیگر مانند دونالد ترامپ و بنیامین نتانیاهو را صادر می‌کند این فقط یک تهدید شخصی نیست بلکه اعلام نمادین جنگ با میلیون‌ها انسان است. این یعنی همه‌ی کسانی که به این افراد رای داده‌اند از دید صاحبان فتوا شایسته‌ی مرگ یا مفسد فی‌الارض دانسته می‌شوند.
فتوای قتل دو رهبر منتخب حمله به مفهوم دموکراسی است. این یعنی صدای صندوق رای با گلوله پاسخ داده می‌شود. یعنی یک رژیم دینی با تکیه بر استبداد خود را در جایگاهی می‌بیند که به مردم آزاد جهان دیکته کند که چه کسی «حق زنده‌بودن» دارد و چه کسی نه!
در این میان، سکوت رسانه‌های جهانی و حتی رسانه‌های فارسی‌زبان یک شکست اخلاقی و حرفه‌ای است. چطور ممکن است که صدور فتوای قتل علیه رهبران سیاسی غرب، در قرن ۲۱ اینگونه بی‌سر و صدا و بی‌تحلیل رها شود؟!
رسانه‌هایی که روزانه ده‌ها گزارش از ایران تهیه می‌کنند نمی‌توانند در برابر تبدیل دین به سلاح ترور سکوت کنند. آیا واقعا صدور یک «فتوای قتل جهانی» آنهم توسط نهادی رسمی در یک کشور عضو سازمان ملل نباید فورا تیتر اول رسانه‌ها شود؟ آیا ترورهایی در آینده که ممکن است با همین فتواها شکل بگیرند تنها زمانی اهمیت پیدا می‌کنند که خون بر زمین ریخته شده باشد؟!
این فتوای قتل فقط یک اعلان کینه سیاسی نیست. این تهدید مستقیم علیه نظم بین‌المللی علیه آزادی انتخاب و علیه حق زندگی آزادانه برای میلیون‌ها انسان در آمریکا و اسرائیل و سراسر جهان است.
اگر رسانه‌ها در برابر این موضوع سکوت کنند در حقیقت در تبدیل افراط‌گرایی به یک رویه پذیرفته‌شده سهیم خواهند بود. و این دیگر فقط یک سکوت رسانه‌ای نیست بلکه خیانت به امنیت جمعی و مسئولیت تاریخی است!
