با احترام،
ایران امروز در برههای حساس و تاریخی قرار دارد. زمانی که هر سخن، هر تصمیم و هر اقدام سیاسی میتواند مسیر سرنوشت کشور را روشن یا تاریکتر کند. در چنین شرایطی، مسئولیت کسانی که مردم به آنها امید بسته و آنها را آلترناتیو میدانند، فراتر از سیاست و قدرت است. این افراد مسئول اعتماد، امید و همبستگی اجتماعی نیز هستند.
متأسفانه در برخی جریانهای سلطنتطلب و جمهوریخواه، گرایشی رو به رشد مشاهده میشود که با بهرهگیری از زبان نفرت، توهین، طرد دیگران و تخریب شخصیتها، همان چرخههای تفرقه و استبداد حاکمیت کنونی را بازتولید میکنند. این گرایش، با پنهان شدن پشت شعار «سکولاردموکراسی»، نه تنها با اصول دموکراسی و همگرایی ملی بیگانه است، بلکه روان جمعی جامعه را نیز تخریب میکند. پژوهشهای روانشناسی اجتماعی نشان میدهند که چنین رفتارهایی اعتماد عمومی را تضعیف، گروهها را قطبی و امید مردم به تغییر سالم و سازنده را به مخاطره میاندازند.
اکنون بیش از هر زمان دیگری لازم است که همگی، با صدای یکپارچه و شفاف، مرزبندی آشکار خود را با جریان لمپنیسم سیاسی اعلام کنید. این موضعگیری نه تنها اعتبار سیاسی و اخلاقی شما را تقویت میکند، بلکه اعتماد عمومی، که موتور حرکت ملی، دموکراتیک و فراگیر است را بازسازی خواهد کرد.
تجربه تاریخی و معاصر ایران به ما هشدار میدهد: هر چشمپوشی از افراطگرایی و هر سکوت در برابر رفتارهای تفرقهافکن، راه را برای بازتولید استبداد هموار میکند. اکنون زمان آن است که شجاعانه و بدون ابهام بگوییم: آینده ایران در همبستگی، احترام به تنوع اندیشهها، مدارا و دموکراسی نهفته است، و نه در چرخهای از خشونت، حذف و نفرت که موجب بقای حکومت اسلامی در ایران میشود.
با احترام،
دکتر علی سرکوهی
روانشناس
