مجموعه سنگنگارههای ماقبل تاریخ ایران در شهرستان گلپایگان با یادگارینویسی، خرد شدن و بیتوجهی مسئولان میراث فرهنگی در خطر نابودی است.
به گزارش خبرگزاری فارس سنگنگارههای ماقبل تاریخ شهرستان گلپایگان که بزرگترین و کاملترین سنگنگارههای ایران است، بر اثر بیتوجهیهای مردم و مسئولان مربوطه در حال تخریب و نابودی است.
محسن جمالی پژوهشگر سنگنگارهها و نقوش صخرهای در این باره به فارس گفت: «برخی از این نگارهها سیر دگرگونی هنر و علم بشر را به تصویر میکشند، چگونه انسان برای نخستینبار برای ایجاد رابطه با همنوعان خویش از حکاکی بر روی سنگ استفاده کرد و ابزار کارش چه بود؟»
وی با اشاره به اهمیت این سنگنگارهها گفت: «همت همه مسؤولان شهرستانی، استانی و کشوری را میطلبد که تصمیم واحدی برای محافظت و زنده نگهداشتن این میراث بشری بگیرند؛ تصمیمی که راهی برای نجات آنها از چنگال یغماگران و توسعهطلبی ناپایدار باشد.»
علی بختیار نماینده گلپایگان در مجلس شورای اسلامی در راستای حفاظت از این سنگنگارهها گفت: «سال جاری در راستای گردشگری و جلوگیری از خطر انقراض و نابودی سنگنگارهها عملیات آبگیری سد کوچری برای جمعآوری و جابهجایی سنگنگارهها متوقف شد.»
به گفته وی با پیگری سازمان میراث فرهنگی و پژوهشکده باستانشناسی عملیات آبگیری سد کوچری برای جمعآوری و جابهجایی این آثار تاریخی انجام شد.
مصطفی قانونی مدیر میراث فرهنگی گلپایگان نیز در اینباره با اشاره به وظایف این سازمان گفته که «سنگنگارههای غرقاب در دهستان کنار رودخانه سال ۸۷ در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده و نقشکندهای کوچری در سال ۸۴ به شماره ۱۲۹۵۹ به ثبت ملی رسیده است.»
به گفته مدیر میراث فرهنگی گلپایگان، سنگنگارههای این منطقه نشان از قدمت ۷ هزار ساله گلپایگان دارد و کشف سنگنگارهها در دنیا به ۴۰ سال پیش برمیگردد.
مدیر میراث فرهنگی و صنایع دستی گلپایگان گفت: «در مناطق دیگر از شهرستان از جمله هرستانه، حاجیله و تیکن سنگنگاره وجود دارد، اما عمدهترین آنها در منطقه کوچری و تنگه غرقاب است و این مسأله فراوانی آب در ۷ هزار سال قبل در این منطقه از گلپایگان را میرساند و انسانهایی در کنار رودخانه کوچری زندگی بر میگزیدند.»
مطمئن باشید اگر برای رژیم کوچکترین ارزشی داشت، الان یا در دبی بود یا در پاریس و شیکاگو