عباس عطار، عکاس نامدار و تاثیرگذار ایرانی و ثبت‌کننده بکرترین لحظات تاریخ ایران در دوران انقلاب در سن ۷۴ سالگی در پاریس درگذشت.
عباس عطار که با نام هنری «عباس» شناخته شده بود، در سال ۱۳۲۳ در خاش متولد شد و در رشته مطبوعات و ارتباطات تحصیل کرد. او در سال ۱۹۸۱ به آژانس بین‌المللی مگنوم از معتبرترین آژانس‌های عکس جهان پیوست و سال ۱۹۸۵ عضو تمام وقت مگنوم شد و از سال ۱۹۹۸ تا ۲۰۰۱ رئیس دوره‌ای این آژانس بود.
او از ۱۴ سالگی عکاسی را شروع کرد و از ۲۶ سالگی برای رسانه‌های معتبر جهان عکاسی کرد. در ژانرهای متنوعی چون مستند، جنگ و پرتره تصاویر ماندگاری از وقایع مهم جهان را به ثبت رساند و از جنگ‌ها و انقلاب‌های بسیاری در جهان عکاسی کرد.
ایرانیان او را با عکس‌هایش از روند انقلاب سال ۱۳۵۷ می‌شناسند که بکرترین و حساس‌ترین لحظات تاریخ ایران را ثبت کرده بود. حاصل عکاسی او از ابتدای انقلاب تا سال ۱۳۵۹ کتاب «روز شمار ایران ۱۹۷۱تا۲۰۰۲» بود.
عکس‌هایش همواره در عرصه‌های جهانی مورد توجه قرار داشتند و در مجلات و روزنامه‌هایی از جمله اکونومیست، تایم، اشترن، جون آفریک، فوتو مگزین، فیگارو و ساندی تایمز منتشر می‌شدند.
عطار در آستانه انقلاب ۵۷ به ایران برگشت و دو سال در ایران ماند و از تحولات انقلابی ایران عکس‌های ماندگاری گرفت. از جمله تصویر ورود آیت‌الله خمینی به فرودگاه مهرآباد، کمیته‌چی‌های مسلح در غسالخانه‌ای بالای سر پیکر امیرعباس هویدا یک روز پس از مرگ‌اش، تصویر سیگار کشیدن آیت‌الله محمود طالقانی و پیپ کشیدن علی خامنه‌ای رهبر کنونی جمهوری اسلامی و تصویر کتک خوردن زنی از هواداران شاه توسط انقلابیون.
عطار یک‌بار دیگر در سال ۱۳۸۰ و دوران دولت محمدخاتمی به ایران سفر کرد و از حال و هوای اجتماعی عصر «اصلاحات» عکاسی کرد که در مجموعه‌ای به‌نام «روزشمار ایران ۲۰۰۲-۱۹۸۱» در پاریس به‌چاپ رسید.
از عطار یازده کتاب یا مجموعه عکس برجامانده که فقط بخشی از فعالیت‌های ۳۶ساله اوست. او از ۱۳۴۹ تا ۱۳۹۰، بیش از ۲۰ نمایشگاه از عکس‌هایش در نقاط مختلف جهان برگزار کرد؛ از جمله سال ۱۳۵۸ در موزه هنرهای معاصر تهران، عکس‌هایش از روزهای انقلاب و نیز محله دروازه‌غار تهران (هرندی فعلی) به نمایش گذاشته شد.
