سینما «رادیوسیتی» از مهمترین و مدرنترین سالنهای سینمای پیش از انقلاب در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید. این سینما یک بار در سال ۱۳۵۲ توسط انقلابیون وابسته به گروههای مسلح بمبگذاری شد و در اوایل انقلاب ۵۷ توسط اسلامگرایان انقلابی به آتش کشیده شد و از دهه ۶۰ تا کنون به دلیل سیاستهای ضدفرهنگی حاکم بر کشور به صورت متروکه درآمد.
سینما «رادیوسیتی» از مهمترین و مدرنترین سینماهای پیش از انقلاب توسط سازمان میراث فرهنگی در فهرست آثار ملی ایران جای گرفت. با این حال، سرنوشت این سینما باوجود ثبت ملی شدن، نامشخص است و اعلام نشده که مورد بازسازی قرار میگیرد یا نه.
این سالن سینما که ۶۰ سال از تأسیس آن میگذرد، همچون دیگر سینماها و مراکز فرهنگی و هنری در دوران انقلاب اسلامی روزگار تلخی را پشت سر گذاشت و در نهایت توسط «بنیاد حفظ آثار و نشر ارزشهای دفاع مقدس» مصادره شد.
سینما «رادیوسیتی» توسط حیدر غیابی از پیشگامان معماری نوین ایران در ۲۷ شهریور ۱۳۳۷ افتتاح شد. غیابی سینما مولن روژ، کاخ سنا و هتل هیلتون را نیز طراحی و بنا نهاده است.
این سینما در خیابان پهلوی (ولیعصر فعلی)، نبش خیابان گیلان قرار دارد و روزگاری از مراکز فرهنگی و هنری پررونق تهران بود که چراغهای نئون سرخ بر سردر فاخرش در خاطرهها میماند.
«رادیوسیتی» یک بار در تیرماه سال ۱۳۵۲ توسط انقلابیون وابسته به گروههای مسلح بمبگذاری شد ولی همچنان فعال ماند. بار دیگر در آبان سال ۱۳۵۷ از سوی مذهبیون انقلابی به آتش کشیده و تعطیل شد. این ساختمان مدتی کوتاه در دهه ۶۰ تغییر کاربری داد و به داروخانه تبدیل شد ولی پس از آن تا به امروز به صورت متروکه باقی ماند.
معماری «رادیوسیتی» از ویژگیهای خاص سبک گوگی وام گرفته شده و از فرمهای منحنی در آن استفاده شده بود. چراغهای نئون قرمزرنگ بر نمای بیرونی ساختمان نصب بودند و شبها با نور درخشان خود جلوهای مدرن به این راسته از خیابان پهلوی میدادند. درهای ورودی سینما به خیابان پهلوی تماما شیشهای و سالن انتظار آن دارای چند ستون بزرگ مرمرین بود. پلکان مارپیچ و سقف بلند و تمام شیشهای آن باعث میشد تا جمعیت داخل سینما از بیرون دیده شوند.
ظرفیت این سالن سینما ۱۴۰۰ نفر بود، صندلیهایش از مخمل قرمزرنگ و عرض پرده نمایش آن ۱۴ و نیم متر بود. «رادیوسیتی» از پرمشتریترین سالنهای سینمای تهران بود که فیلمهای روشنفکرانه نیز اکران میکرد. «رادیوسیتی» همچنین پاتوق جوانان مد روز و خوشپوشی بود که برای دیدن فیلم در صفهای طولانی میایستادند.
«رادیوسیتی» دارای یک سالن اصلی بزرگ بود و بالکنی داشت که مانند استادیوم طراحی شده بود. این سینما از جمله سینماهای نمایشدهنده فیلمهای جشنواره بینالمللی فیلم تهران بود که تا پیش از انقلاب در ایران برگزار میشد و به برندگان جایزهای به نام «سپاس» اهدا میکرد.
در نمایش فیلم «چهار سوار سرنوشت» که در ۲۵ مرداد ۱۳۴۱ به نمایش درآمد، شهبانو فرح پهلوی به دعوت انجمن طرفداران تربیت پیشاهنگی در جایگاه ویژه سینما «رادیوسیتی» حضور یافت و با مردم به تماشای این فیلم پرداخت.
در جریان انقلاب ۵۷، گروهی حدود ۴۰ نفر با چوب و چماق به آن حمله کردند، شیشهها و لامپهای نئونش را شکستند و این بنای زیبا را مانند بسیاری از اماکن فرهنگی و هنری و تاریخی دیگر تخریب کردند. «رادیوسیتی» همچون سینماهای آتلانتیک، شهر فرنگ، شهر قصه و گلدنسیتی جزو اولین سینماهایی بود که پس از انقلاب ۱۳۵۷ توسط تازه به قدرت رسیدگان مصادره شدند.