حجت‌الاسلام محمدعلى ابطحى رئیس دفتر محمد خاتمى‌رئیس جمهورى پیشین مى‌گوید این نگاه که مذهب و روحانیت در شادى مردم حضور ندارند بسیار به مذهب، دین و مردم متدین و صنف روحانى آسیب مى‌رساند. من افسوس مى‌خورم چرا خطبا براى پیروزى تیم فوتبال ایران در جام جهانى دعا نمى‌کنند.
وى اضافه کرده برخى از روحانیان وابسته به حاکمیت احساس مى‌کنند بردن مردم پشت درهاى بهشت یکى از وظایف آنها است که البته معلوم نیست مسیر آنان جامعه را به پشت درهاى بهشت هدایت کند، زیرا شاهدیم بطور مرتب از دیندارى کاسته مى‌شود.
به گفته محمدعلی ابطحى در جریان شادى‌هاى اخیر پیروزى تیم فوتبال ایران بر مراکش بر خورد بهترى با مردم صورت گرفت، یعنى نیروى انتظامى یا تصمیم‌گیرندگان، حداقل بطور جدى مزاحم شادى مردم نشدند وقتى این موضوع را با مسابقه آب‌بازى چند سال پیش جوان‌ها در بوستان آب و آتش تهران مقایسه مى‌کنیم که بى‌جهت به چه بحرانى تبدیل شد، متوجه مى‌شویم که خوشبختانه شرایط واقعأ تغییر کرده است.
ابطحى ادامه داده فوتبال عامل انسجام ملى است به این معنى که هر کس فوتبال تماشا مى‌کرد یا براى شادى بعد از پیروزى به خیابان مى‌آمد، عضو حزب خاصى نبود بلکه تنها ایرانى بود و ایرانى بودن تمامى حاضران را در خیابان به یکدیگر وصل مى‌کند. به هر حال اگر چه عده‌اى از روحانیون براى پیروزى تیم فوتبال ایران مقابل مراکش دعا کردند، اما تعداد آنها اندک بود چون خیلى از هم‌لباسان ما هم بودند که در پیش و پس از این دیدار مهم اظهار نظرى نکردند.
به نظر ابطحى بین سیاست و فوتبال نباید قاعدتأ این پیوند وجود داشته باشد اما در بسیارى جاها دیده مى‌شود. نمونه کاملا روشن پیوند فوتبال و سیاست اتفاقى بود که در بازى اخیر افتاد و شرکت
«نایک» اعلام کرد که بازیکنان تیم ایران نباید کفش‌هاى این شرکت را بپوشند. یا بازى نکردن برخى کشورها با تیم‌هاى دیگر به دلیل سیاسى و یا لاپوشانى کردن مسئله استفاده ورزشکاران از مواد نیروزا، مثال‌هاى زیادى از این دست وجود دارد که نشان از این دارد که سیاست از همه طرف به ورزش وارد مى‌شود.
