(+ویدئو) رئیس سازمان سینمایی از کیانوش عیاری برای سانسور نکردن فیلم‌هایی که با پول ارگان‌های حکومتی ساخته انتقاد کرده است. با این حال یک منتقد سینما می‌گوید محمدمهدی حیدریان به عنوان تهیه کننده، فیلم «محمدرسول‌الله»(مجید مجیدی) را با بودجه ۱۲۰میلیارد تومانی ساخت اما این فیلم فقط ۱۵میلیارد فروش داشته است.
گستردگی فساد مالی و اقتصادی در نظام، حوزه فرهنگ و هنر را هم بی‌نصیب نگذاشته است و هر از چند گاهی پرده از فساد مالی پروژه‌های سینمایی و فرهنگی برمی‌افتد و مشخص می‌شود که فیلمسازان و دست‌اندرکاران پنهانی بودجه‌های میلیاردی گرفته‌اند و دورهمی و دور از چشم غیر خرج کرده‌اند.
با اینکه سازمان سینمایی وزارتخانه ارشاد با انتشار فهرست کمک‌های مالی‌اش به پروژه‌های سینمایی در طول سالهای اخیر از شفافیت مالی سینما سخن به میان می‌آورد ولی ارقام و اعداد انتشاریافته هیچ‌کدام قابل استناد نیستند و به نظر می‌رسد دستکاری شده هستند.
اکنون سازمان سینمایی در ادامه‌ی نمایش آزادی بیان و مثله کردن فیلم‌های توقیفی، به فیلمسازان می‌گوید آثارشان را اصلاح و سانسور کنند تا هم به نمایش در بیاید و هم مُهر تاییدی بر آزادی بیان در جمهوری اسلامی باشد.
در این میان کیانوش عیاری اعلام کرده که هیچ‌کدام از فیلم‌هایش که اتفاقاً با بودجه دولتی ساخته شده‌اند را سانسور و اصلاح نمی‌کند و در مقابل محمدمهدی حیدریان رئیس سازمان سینمایی نیز به وی تاخته است.
این فیلمساز از اکران محدود «خانه پدری» در گروه «هنر و تجربه» امتناع کرده و گفته که «برایم معنی ندارد که فقط در تهران و برخی شهرستان‌ها آن هم در سالن‌ها و سانس‌های محدود روی پرده برود.»
کیانوش عیاری همچنین درباره حذف کامل سکانس قتل در این فیلم اظهار داشت: «اعلام کرده‌اند اگر صحنه مربوط به قتل در زیرزمین از فیلم حذف شود، می‌توانیم آن را در سرگروه سینمایی اکران کنیم و اگر حذف نشود محدود به گروه «هنر و تجربه» خواهد شد.»
در همین رابطه محمدمهدی حیدریان رئیس سازمان سینمایی از عدم پذیرش سانسورها توسط عیاری انتقاد کرده و گفته است: «اینکه فیلمی بسازی و هیچگونه زیر بار اصلاحات نروی هم عجیب است. کیانوش عیاری از شخصیت‌های با ذوق و کاردان در حوزه کارگردانی است اما اصلاحیه‌ای که به فیلم ایشان وارد شده طبق تشخیص شورا سبب آزار روحیه مردم می‌شود.»
رئیس سازمان سینمایی عدم اجرای سانسورها توسط عیاری را به خرج شدن سرمایه دولتی در این فیلم مربوط دانسته و گفته است: «این تفکر که اصلاح نمی‌کنم و پخش نمی‌کنم بخشی‌اش به همان نظام تهیه‌کنندگی برمی‌گردد و اینکه سرمایه این فیلم از کجا آمده است؟! اگر سرمایه مال خودمان باشد تعامل‌مان بیشتر می‌شود.»
با انتشار فهرست کمک‌های موسسه رسانه‌های تصویری دولتی به پروژه‌های سینمایی مشخص شد که عیاری برای ساخت «خانه پدری» ۵۰۰میلیون تومان در سال ۱۳۸۹ دریافت کرده است.
کیوان کثیریان منتقد و روابط عمومی پروژه‌های سازمان سینمایی در واکنش به این انتقاد گفته که خود محمدمهدی حیدریان هنگام تهیه‌کنندگی فیلم محمد رسول الله مبلغ ۱۲۰میلیارد تومان بودجه گرفته و فیلمش فقط ۱۵میلیارد تومان فروش داشته است!
https://www.youtube.com/watch?v=rpVR6HNUhWk
کثیریان که خود مسئول روابط عمومی جشنواره جهانی فجر با هزینه‌ی برگزاریِ ۸میلیارد و ۲۰۰میلیون تومانی بوده است رئیس سازمان سینمایی را به تلویحی سانسورچی خوانده و نوشته «اینکه ایشان می‌فرمایند «اینکه فیلمی بسازی و هیچ گونه زیر بار اصلاحات نروی هم عجیب است» کاملاً نشان دهنده ناآشنایی ایشان با حوزه کار خلاقه و تولید هنر است.
وی با ذکر اینکه «خالق اثر می‌تواند و باید پای اثرش بایستد» مشکل را نه صاحب اثر که حیدریان دانسته و نوشته است: «اینکه ایشان بنا را بر بدیهی بودن سانسور می‌گذارند، با توجه با سابقه‌شان البته چیز بعیدی نیست ولی اینکه توقع دارند هنرمند از سانسور کاملاً غیر منطقی فیلمش استقبال کند و برای اکران به هر قیمت با سر به سوی سانسور بشتابد، توقع بیجا و درباره هنرمند آزاده و مستقلی چون کیانوش عیاری به شدت توهین‌آمیز است.»
کیوان کثیریان با اشاره به اینکه حیدریان گفته است «این تفکر که اصلاح نمی‌کنم و پخش نمی‌کنم بخشی‌اش به‌همان نظام تهیه‌کنندگی برمی‌گردد و اینکه سرمایه این فیلم از کجا آمده است؟! اگر سرمایه مال خودمان باشد تعامل‌مان بیشتر می‌شود» بودجه فیلم «محمدرسول‌الله» را ۱۲۰میلیارد تومان اعلام کرده است.
وی نوشته: «گویا ایشان خودش هم یادش رفته که مدیر پروژه فیلمی بوده که بودجه رسماَ اعلام شده‌اش ۱۲۰میلیارد تومان است و البته میزان فروش اعلام شده‌اش ۱۵میلیارد تومان.»
پروژه سینمایی محمدرسول‌الله به کارگردانی مجید مجیدی سه سال به طول انجامید و شرکت سینمایی نورتابان وابسته به بنیاد مستضعفان آن را با بودجه ۴۰میلیون دلار تهیه کرد. این فیلم پرهزینه‌ترین فیلم تاریخ سینمای ایران به شمار می‌رود.
در این پروژه از عوامل ایرانی و خارجی استفاده شده و برای تهیه آن شهرک سینمایی پیامبر اعظم به وسعت ۱۰۰ هکتار در نزدیکی آزادراه تهران-قم ساخته شده است. در این شهرک همچنین موزه‌ای قرار دارد که مدارک مربوط به ساخت فیلم نگهداری می‌شود.
با همه اینها اگر چه آزادی بیان و اکران فیلم‌ها در شرایط عادلانه امری بدیهی است اما بودجه‌های کلانی که فیلمسازان پشت پرده از نهادهای حکومتی می‌گیرند و همزمان نقش هنرمندان مستقل را برای مردم بازی می‌کنند را نباید از یاد برد. در سینمای امروز معنای «مستقل» برای فیلمساز و منتقد عبارت نچسبی به نظر می‌رسد. حال باید پرسید در بازار دزدها، داد زدن «آی دزد» فایده‌ای دارد؟!
در مجموع نباید به سینماگران ایرانی اعتماد کرد.همه آنها آبستن دولت اند و با پول دولت (بخوانید مردم) و در نبود و خانه نشینی و مهاجرت اجباری هنرمندان واقعی به این موقعیت رسیده اند.همین کیانوش عیاری آدم مرموزی است.هم در بسیاری از جشنواره های دولتی و رسانه های حکومتی مانند صدا و سیما حضور دارد و هم با برخی اطوارها مانند نمایش زنان با کلاه گیس و نوع متفاوت پوشش تلاش دارد خود را به عنوان اپوزیسیون معرفی کند.
آقای عیاری برای کاناپه چقدر گرفته