(+عکس) سهراب پورناظری آهنگساز موسیقی سنتی ایرانی میگوید هیئتهای عزاداری محرم از موسیقی کلابهای شبانه استفاده میکنند و به ریشههای موسیقی ایران ضربه میزنند. او وضعیت کنونی را دستاورد سیاستهای ضدفرهنگی مسئولان به ویژه «صداسیما» دانسته است.
سهراب پورناظری آهنگساز موسیقی ایرانی و فرزند کیخسرو پورناظری در اینستاگرام خود از موسیقی مداحان کنونی به شدت انتقاد کرده است.
او با انتشار یکی از مداحیهایی که این روزها در جریان عزاداری محرم خوانده میشود و یکی از مداحیهای سلیم موذنزاده اردبیلی، نوشته: «این روزها در ماه محرم در گذر از خیابانها از هیئتهای عزاداری و برخی اتومبیلها نوای نوحهخوانی به گوش میرسد که یادآور موسیقی تولید شده برای پخش در nightclubها است.»
وی این روند را که «در این چند سال اخیر به اوج رسیده»، «دستاورد دیگری از سیاستهای ضد فرهنگ دستگاههای فرهنگی کشور و در صدر ایشان رسانه ملی» دانست.
سهراب پورناظری آهنگساز برخی آثار همایون شجریان در ادامه به طرح پرسش پرداخته و نوشته است: «این انقلاب فرهنگی در سنت نوحهخوانی (که بستر حفظ و شکلگیری انواع موسیقیهای بینظیر در ردیف موسیقی ایرانی در حدود ۳۰۰ سال اخیر است) چند سوال به را به ذهنم به عنوان فعال در موسیقی ایران به وجود آورده است.»
سهراب پورناظری نوازنده تنبور و کمانچه با اشاره به آنچه «انقلاب فرهنگی در سنت نوحهخوانی» خوانده، پرسشهایی از این دست را مطرح کرده است: «مسئولان چه درکی از موسیقی مذهبی و به ویژه سنت نوحهخوانی و تعزیه در این سرزمین دارند که با تیشه به جان ریشه این سرمایه ملی ایران افتادهاند؟»
وی اضافه کرد که «نظر کدام یک از مراجع دین و روح این عزاداری با تغییر فضای دستههای عزاداری به فضای حاکم بر کلوبهای شبانه غربی همسو است؟»
پورناظری نوشته که قطعا هیچ جوابی برای این سوالات دریافت نخواهد کرد و از خبرنگاران حوزه موسیقی خواسته تا این سوالات را «از جریان متولی این پدیده ضدفرهنگ پرسش کند تا بلکه ذهنمان کمی شفافتر شود.»
ترانه های اسپانیش طنین خاصی دارد که ناخودآگاه انسان را غمگین می کند یا حتی به گریه می اندازد (حتی اگر یک کلمه اسپانیولی هم بلد نباشید). این همان ارثیه فرهنگی فاتحین مسلمان (اندلس) برای اسپانیاست.
این آقا را نمیشناسم، ولی ظاهراً ایشان از «مراجع دین» موسیقی آموختهاند و تحت تاثیر «سنت نوحهخوانی و تعزیه», یعنی همان مراسم بربریت عاشورا موسیقی سنتی میسازند.
«روح این عزاداری عاشورا» واقعا تار و پود شیعهزدگان را مسموم کرده است تا جایی که روضه خوانی و عربدهکشی نوحه خوانهای بیسواد و بی هنر را به جای موسیقی اصیل ایرانی به مردم غالب میکنند.
چندین بار سعی کردم که آثار بعد از انقلاب استاد شجریان را گوش کنم و همیشه در ابتدا پا به فرار گذاشتم، چون خواندن ایشان مانند روضه خوانی میماند. فقط نظر من است.
مگر اینگونه موسیقی توانست بدنه فرهنگ موسیقی کلاسیک غرب را تکان بده یا آن را به فراموشی بسپاره که شما ترس از تخریب موسیقی ایران با این تلنگر خنده دار دارید؟ شما سعی کنید کار با کیفیت ارائه دهید و انتخاب را به عهده مردم بگذارید. با احترام
نگران تن فروشى زنان و مادران ایرانى بخاطر فقر باش ! ونه مداحى
مداحى و ریشه ایرانى ان ؟!؟!؟!؟!؟
thanks a million to a true solider of persian music.