علی عبدالله محمد الاحمد سفیر امارات در آلمان در مقالهای که در پایگاه خبری گلف نیوز منتشر شده به وضعیت آشفته اقتصادی ایران پرداخته و با شرحی از شکستهای اقتصادی جمهوری اسلامی تاکید کرده رژیمی که برای مردم خود آیندهای نامعلوم و درمانده بجا گذاشته نباید تصور کرد برای دیگران آسایش به ارمغان بیاورد.
محمد الاحمد در ابتدای این مقاله خاطرهای از سفر خود به تهران نقل میکند و مینویسد: «در لابی هتل «اسپینانس» یکی از بزرگترین هتلهای تهران متصدی پذیرش هتل از من عذرخواهی کرد و گفت با عرض معذرت هیچ یک از کارتهای اعتباری شما را نمیتوانیم قبول کنیم و وقتی تعجب فراوان را در صورت من دید توضیح داد که در ایران ما فقط هزینهها را نقدی دریافت میکنیم چون سیستمهای بانکی ایران به شبکه بینالمللی کارت اعتباری وصل نیست.»
وی با یادآوری این خاطره ادامه میدهد: «من با همدردی به او نگاه کردم و با خود فکر کردم تفاوت بسیاری میان این است که تصمیم بگیری به این سیستم جهانی متصل نباشی یا تو رو از اتصال به این سیستم منع کرده باشند، من سکوت کردم چون میدیدم کارمند هتل هم که بیتقصیر است از این ماجرا شرمنده است. از هرچه بگذریم عاقلانهتر این است که این حرفها را اصلاً در تهران به زبان نیاوریم.»
در ادامه میخوانیم: «نه تنها هتل کارت اعتباری مرا قبول نمیکرد بلکه دستگاههای خودپرداز (ATM) نیز کارت را قبول نمیکردند. مهمترین تجریه من از سفر به ایران این بود که پول نقد با خود به همراه داشته باشم.»
وی میافزاید: «بسیاری از افراد مثل من احتمالاً از خودشان میپرسند چه بر سر ایران خواهد؟ این پرسش در مورد این نیست که رژیم سرنگون میشود یا نه، پرسش اینجاست که نتیجهی سیاستهای اقتصادی ایران چه خواهد بود؟ مواردی مثل بیکاری، تورم و فساد، رشد اقتصادی و جذب سرمایهگذاری؟ آیا سرمایهگذاران خارجی با وجود آگاهی از مخاطرات و ریسک سرمایهگذاری در ایران حاضرند به این کشور بیایند؟ آیا سرمایهگذاری در بازار ایران آنقدر سود دارد که ارزش خطر کردن داشته باشد؟»
سفیر امارات در آلمان سپس توضیح میدهد: «با در نظر گرفتن عدم اتصال ایران به شبکه مالی جهانی، پاسخ به این پرسشها از دو منبع ممکن است. اولین گزارشها مربوط به شاخصهای اعتباری نهادهای آماری است. موسسه معتبر اعتبارسنجی «فیچ و مودیز» قدرت مالی و ظرفیت اعتباری کشورها را میسنجد. طبق گزارشهای این موسسه ایران در هیچ کدام از لیستها قرار ندارد. در واقع شرایط اقتصادی ایران به نحوی است که کشور بسیار خطرناکی برای سرمایهگذاری محسوب میشود زیرا هیچ قانون مشخصی برای حفاظت از سرمایههای خارجی وجود ندارد.
منبع دومی که میشود به آن استناد کرد گزارش مجله معتبر اکونومیست است. این مجله به این مسئله اشاره میکند که با خروج آمریکا از توافق اتمی با ایران پیشبینی میشود سرمایهگذاری خارجی و صادرات نفتی از ایران متوقف و دچار فروپاشی شود.
این مسئله موجب بروز مشکلاتی در امور مالی میشود که دولت را با این مسئله مواجه میکند که دیگر نمیتواند بدهیهای بینالمللی خود را پرداخت کند و از کسری بودجه دولت، بخش امور مالی بانکی بیشترین آسیب را میبیند.»
نویسنده ادامه میدهد که بدهی بالای بانکهای ایران و اقتصاد آمرانه ناشی از دخالت مقامهای سیاسی در نظام بانکی و عدم توانایی بانکها در پرداخت وام، فرصتهای تجاری برای سرمایهگذاری را از بین میبرد و رشد اقتصادی متوقف میشود.
محمد الاحمد به این نکته نیز اشاره میکند که دولت ایران سیاستهای اقتصادی خود را روی هند و چین مترکز کرده تا فشار اقتصادی آمریکا را کاهش دهد. از سوی دیگر کشورهای اروپایی به دلیل تحریمهای آمریکا میترسند وارد بازار ایران شوند. در عین حال، قراردادهای میان ایران با چین و هند تهاتری [نفت در برابر کالا] است.
ایران دیگر نمیتواند سرمایهگذار خارجی جذب کند و درپی تکیه بر توان داخلی است. بسیاری از سرمایهگذارها از ایران فرار کردهاند. رویاهای آنها وقتی فهمیدند مخاطرات بازار ایران ارزش ریسک ندارد نقش بر آب شد.
نویسنده به گزارش کونومیست استناد کرده و مینویسد، محبوبیت حسن روحانی کاهش پیدا کرده است. او در جذب سرمایهگذاری خارجی و به راه انداختن پروژههای اقتصادی خصوصی که وعده داده بود ناموفق مانده است. همچنین روحانی نتوانسته جلوی دخالتهای سپاه در اقتصاد را بگیرد.
پرسش دیگر این است که چه کسی نفت ایران را خواهد خرید؟ میانگین تولید نفت این کشور ۲٫۵ میلیون بشکه در روز است در حالی که پس از خروج ترامپ از توافق اتمی تقاضا برای خرید نفت ایران به ۶۰۰ هزار بشکه کاهش پیدا کرده و اتحادیه اروپا نیز برای جایگزین کردن نفت ایران گزینههای مناسب دیگری دارد.
از دیگر مشتریان بزرگ نفت ایران کشورهای ژاپن و کره جنوبی هستند که آنها هم وابستگی به نفت ایران را کم کردهاند. واردات نفت کره از ایران ۴۰ درصد کاهش یافته. واردات نفت روزانه چین و هند ۱٫۳ میلیون بشکه است و حیات ایران وابسته به این صادرات است. هند اکنون در حال مذاکره با آمریکا برای کاهش نیمی از واردات نفت از ایران است. ایران با کاهش قیمت فروش نفت روی هر بشکه تخفیف حتی ۹۵ درصدی میدهد.
کارشناسان پیشبینی کردهاند در بهترین شرایط ایران قادر نخواهد بود بیشتر از ۱٫۷ میلیون بشکه در روز نفت بفروشد این در حالیست که ایران پیش از خروج آمریکا از برجام روزانه ۲٫۵ میلیون بشکه نفت میفروخت.
در این مقاله به تورم شدید در ایران نیز اشاره شده و آمده است که کاهش اعتبار ارزش ریال در مقابل ارزهای خارجی و گرانی و کاهش قدرت خرید مردم از دیگر بحرانهای اقتصادی ایران است. بنابراین اگر فرض کنیم که ایران بتواند در تولید داخلی به خود متکی باشد قدرت خرید مردم با توجه به نرخ تورم برای خرید همان کالا نیز کافی نیست.
تفاوت بین نرخ دولتی و آزاد ارز خطر بزرگی برای اقتصاد ایران به شمار میرود و منجر به سقوط ریال شده است. سقوط ارزش ریال باعث میشود مردم پول خود را به ارزهای خارجی تبدیل کنند. وقتی یک دولت کنترل خود را بر ارز از دست میدهد در واقع تسلط خود بر اقتدار و حاکمیتاش را از دست داده و در نتیجه تمام اعتماد مردم نیز از بین میرود. مردم میبینند بدون آنکه خودشان نقشی داشته و یا مقصر باشند داراییها خود را از دست میدهند و احتمالا بزرگترین اشتباه آنها این بوده که به حکومت باور داشتند.
محمد الاحمد در ادامه مینویسد، حقیقت این است که تهران عناصر حیاتی برای حفظ ثبات اقتصادی را ندارد و سیاستهای دولت نتوانسته زندگی قابل قبولی برای ایرانیها فراهم کند.
او در پایان این مقاله نوشته آمار روشنتر از هر کلمهای صحبت میکند. ۴۰ درصد مردم ایران زیر خط فقر زندگی میکنند و نرخ بیکاری بین جوانان به ۳۰ درصد افزایش پیدا کرده. طبق آمارهای جهانی بیشترین درصد معتادان در ایران هستند و این شرایط کشوری است که دارای چهارمین دخایر نفت خام در جهان است.
بطور منطقی وقتی تهران پیش روی مردم خود آیندهای نامعلوم همراه با درماندگی گذاشته نباید تصور کرد برای دیگران شادی و آسایش به ارمغان بیاورد.
رژیم ایران قرار است تا چند ماه دیگر در فوریه ۲۰۱۹ چهلمین سالگرد آنچه آن را انقلاب اسلامی نامیده جشن بگیرد اما در حقیقت چیزی برای هورا کشیدن ندارد.
*منبع: گلف نیوز
*نویسنده: علی عبدالله محمد الاحمد سفیر امارات در آلمان
*ترجمه و تنظیم از کیهان لندن
ولایتی، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام شنبه ۷ مهر در سخنانش به مناسبت «هفته دفاع مقدس?!» در دانشگاه آزاد گفت: «از یمنیها یاد بگیریم که چگونه در برابر تهدید و تحریم مقاومت میکنند. به جای لباس لنگ میبندد! و اسلحه به دست دارند! و چند تکه نان خشک دستشان است! با پای پیاده ! و سعودیها از دست اینها عاجز شدند.»
ولایتی افزوده بود: «اینکه دشمن به دنبال آن است که ما هستهای و موشکی نباشیم و در منطقه نیز بروز و ظهوری نداشه باشیم !، پاسخ ما این است که اینجا خانه ماست !? و اینها حق ما هستند!!! و اینگونه نیست که اجازه بدهیم انگلیس و آمریکا در منطقه باشند اما ایران نباشد!!.»
مخالفم!چرا که اعتقاد دارم این رژیم بطرز عجیبی در سرکوب و کنترل مردم و مخالفینش موفق بوده بطوریکه ملت برای دلار ۱۰۰/۰۰۰ ریالی جیغ و هورا میکشند و فراموش کرده اند سال ۹۰ شمسی دلار تنها ۱۰/۰۰۰ ریال بود!نقطه قوت اینها در سرکوب و به بند کشیدن هرگونه رای و نظر مخالف دقیقا نقطه ضعف محمدرضاشاه بود و سبک حکمرانی نرم خویانه و دموکراتیک وی باعث سقوط سلسله پهلوی شد
با سفیر امارات کاملا موافق هـستم .هـمکارى و هـمپیمانى ملت هـاى منطقه باعث پیشرفت و ابادانى خواهـد شد