برنامه موشک‌های بالستیک جمهوری اسلامی بر روابط ایران با اروپا و کشورهای غربی سایه انداخته است. شورای امنیت سازمان ملل متحد به درخواست سه کشور اروپایی (فرانسه، بریتانیا و آلمان) نشستی در پشت درهای بسته جهت بررسی برنامه موشک‌های بالستیک جمهوری اسلامی تشکیل داد، که البته بدون اتخاذ تصمیمی در این رابطه به کار خود پایان داد. تهدید روسیه و چین، دو عضو شورای امنیت به وتوی هر قطعنامه‌ای در محکومیت فعالیت‌های موشکی ایران، باعث شد که کشورهای اروپایی از هرگونه رای‌گیری پرهیز کنند.
فرانسه آزمایش موشکی میان‌برد با قابلیت حمل کلاهک هسته‌ای را «اقدامی تحریک‌آمیز و برهم زننده ثبات» خواند. اگنس فون‌مول، سخنگوی وزارت خارجه فرانسه، آزمایش این موشک از سوی جمهوری اسلامی را محکوم کرد و اقزود «این اقدام با قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت سازمان ملل متحد سازگار نیست». وی از مقامات تهران خواست فورا هرگونه فعالیت موشکی بالستیک با قابلیت حمل کلاهک هسته‌ای را متوقف کنند.
نگرانی اروپا
قبل از فرانسه، وزیر خارجه بریتانیا، جرمی هانت، در توئیتی از این آزمایش موشکی ابراز نگرانی کرده و آن را تحریک‌آمیز خوانده بود. جرمی هانت، که به تازگی از ایران بازدید کرده است، در حساب کاربری خود در توئیتر می‌نویسد: «عمیقا نگران آزمایش موشک میان‌برد ایران هستیم. این آزمایش را تحریک‌آمیز و در تضاد با قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت می‌دانیم. حمایت ما از برجام به هیچ‌وجه از نگرانی ما در رابطه با برنامه موشکی بی‌ثبات کننده ایران نمی‌کاهد. این برنامه باید متوقف شود.»
قبل از این دوکشور اروپایی، آمریکا در همین رابطه هشدار داده بود. مایک پمپئو وزیر خارجه آمریکا گفته بود «آزمایش این موشک که قادر است کل خاورمیانه و بخش‌هایی ار اروپا را هدف قرار دهد، نقض صربح قعطنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت است». مایک پمپئو در سفری که اخیرا به بروکسل داشت، از مقامات اتحادیه اروپا خواست جمهوری اسلامی را به خاطر آزمایش موشکی که امنیت برخی از کشورهای اروپایی را نیز به خطر می‌اندازد، تحریم کنند.
مقامات سیاسی جمهوری اسلامی، از محمدجواد ظریف تا بهرام قاسمی ادعا می کنند که آزمایش‌های موشکی اخیر هیچکدام از قطعنامه‌های شورای امنیت را زیر پا نمی‌گذارند، در حالی که قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت که در حمایت از توافق هسته‌ای به تصویب رسیده، جمهوری اسلامی را از توسعه موشک‌هایی که قابلیت حمل کلاهک هسته‌ای دارند منع میکند. البته مقامات نظامی ایران مانند ابوالفضل شکارچی سخنگوی نیروهای مسلح، با لحنی تهدید‌آمیز می‌گویند «آزمایش موشکی و توسعه موشکی در دستور کار ما قرار دارد و ادامه خواهد یافت و حاضر نیستیم از هیچ کشوری در این زمینه کسب مجوز کنیم.»
بحران در روابط ایران و اروپا
روابط جمهوری اسلامی با کشورهای اروپایی به سردی گراییده است. مقامات جمهوری اسلامی اگرچه ابراز امیدواری می‌کنند که اروپا به وعده‌های خود برای ایجاد ساز و کاری که فروش نفت ایران را تضمین کند، و تحریم‌های آمریکا را به نوعی دور بزند، عمل کند ولی منکر مشکلاتی که در این زمینه وجود دارد نمی‌شوند. ناامیدی مقامات جمهوری اسلامی را می‌توان از تغییر لحن آنها دریافت. حسن روحانی برای دومین بار در هفته‌های اخیر تهدید به بستن تنگه هرمز و جلوگیری از تردد کشتی‌های نفتکش کرد. رئیس دولت «تدبیر و امید» در شاهرود گفت: «آمریکا بداند نفت خود را می‌فروشیم و خواهیم فروخت و قادر نیست جلوی صادرات نفت ایران را بگیرد و باید بداند اگر روزی بخواهد جلوی نفت ایران را بگیرد نفتی از خلیج فارس صادر نخواهد شد.»
حسن روحانی نخستین بار در سفر به سوئیس و در جریان دیدار با گروهی از ایرانیان مقیم این کشور تهدید به بستن تنگه هرمز، که بخش عمده نفت تولید شده در کشورهای حاشیه خلیج فارس برای صادرات به دیگر کشورها از آن عبور میکند، کرد. این تهدید‌ها زمانی صورت می‌گیرد که به گفته محمدباقر نوبخت رئیس سازمان برنامه و بودجه، در ماه‌های اخیر «فروش نفت ایران نسبت به سال گذشته از دو و نیم میلیون بشکه در روز به یک میلیون بشکه کاهش پیدا کرده است». و این تنها صادرات نفت نیست که کاهش پیدا کرده است. احمد دنیادور از اعضای انجمن فولاد ایران در روزهای گذشته اعلام کرد که اتحادیه اروپا از تمدید قرارداد خرید فولاد از جمهوری اسلامی خودداری میکند.
تهدید هسته‌ای
رد پای این نگرانی و ناامیدی را می‌توان در توئیت‌های لابیگران جمهوری اسلامی در داخل و خارج از کشور هم یافت. پوریا آسترکی در توئیتی می نویسد: «با شکست برجام، بدعهدی و بی‌عملی طرف مقابل، ایجاد توانایی برای ساخت بمب (اتمی) باید به مطالبه‌ای عمومی تبدیل شود… حالا زمان مواجهه طرف مقابل با ترس است». حمزه غالبی که پناهنده سیاسی در فرانسه و از میهمانان ثابت شبکه بی‌بی‌سی است، در حساب کاربری توئیتر خود می‌نویسد: «برای اینکه مذاکره با آمریکا به نتیجه برسد باید بتوانیم گزینه نظامی را از میز آمریکا حذف کنیم… یک راه بیشتر نداریم و آنهم دستیابی به توانایی تولید سلاح هسته‌ای و توانایی تولید موشک قاره‌پیما است». حسین درخشان، که با ویزایی در زمان باراک اوباما به آمریکا رفت نیز در توئیتی پیشنهاد میکند «ما فقط امکان تهدید اروپا رو داریم در حد مهاجرت، مواد مخدر و فوقش اختلال موقت صدور نفت خلیج فارس!»
اروپا اگرچه به خاطر مسائل امنیتی و منافع اقتصادی می خواهد به نوعی به روابط خود با جمهوری اسلامی ادامه دهد، ولی نه می‌تواند و نه می‌خواهد روابط دیرینه خود با آمریکا را در این راه قربانی کند. مایک پمپئو در سفر اخیر خود به بروکسل در ملاقات با فدریکا موگرینی مقام ارشد سیاست خارجی و امنیت اروپا، به صراحت گفته است که اروپا باید بین جمهوری اسلامی و آمریکا یکی را انتخاب کند. اگر دولت‌های برخی از کشورهای قدرتمند اروپایی (فرانسه، آلمان و بریتانیا) هنوز در این زمینه مردد هستند، برخی دیگر ( کشورهای اروپای شرقی) صریحا اعلام کرده‌اند که حاضر به ادامه روابط با جمهوری اسلامی در شرایط کنونی نیستند. کشورهای دیگر (اتریش، ایتالیا، اسپانیا و هلند) نیز بر این نظر هستند که باید به صورت قابل توجهی روابط با تهران را کاهش داد و با چراغ خاموش حرکت کرد.
ناامیدی از اروپا
خبرهایی که از بروکسل می‌رسند، برای جمهوری اسلامی ناامیدکننده هستند. «ساز و کار ویژه»ای که فدریکا موگرینی قول راه‌اندازی آن را داده است، نه تنها با مشکلات لجستیک روبروست و تا کنون هیچ کشوری آمادگی خود برای میزبانی از آن را اعلام نکرده است، بلکه به گفته منابع اقتصادی اروپا اگر هم قدم به مرحله عمل بگذارد، باز نخواهد توانست مهمترین خواست جمهوری اسلامی یعنی فروش نفت و گاز را برآورده کند. یک منبع اقتصادی ایتالیایی به کیهان لندن می گوید: «در بهترین حالت این ساز و کار ویژه خواهد توانست پنجره‌ای را برای شرکت‌های کوچک و آنهم برای معاملاتی محدود بگشاید». یک دیپلمات اروپایی این ساز و کار ویژه را «اقدامی سمبلیک با هدف زنده نگه داشتن برجام» می‌خواند. به گفته همین دیپلمات «آمریکا با اقدامات محدودی که به نوعی فروش فرآورده‌هایی که تحریم نیستند مانند دارو، غذا، محصولات کشاورزی و چند قلم دیگر به جمهوری اسلامی را دربر بگیرد مخافت چندانی ندارد، چون هدف نابودی اقتصاد ایران و یا محکوم کردن مردم این کشور به گرسنگی نیست بلکه هدف ایجاد شرایط چنان سختی است که جمهوری اسلامی را به زانو درآورد و پای میز مذاکره بکشاند.»
احمد رأفت
حسین درخشان، که با ویزایی در زمان باراک اوباما به آمریکا رفت نیز در توئیتی پیشنهاد میکند «ما فقط امکان تهدید اروپا رو داریم در حد مهاجرت، مواد مخدر و فوقش اختلال موقت صدور نفت خلیج فارس!»
چه جالب، همه این نکات را رئیس جمهور طی این چند روز بیان کردند حتی مواد مخدر را!
چند سوال پیش پا افتاده از طرف یک هموطن داخل کشور از سیاسیون با تجربه و کار کشته خارج از کشور:
۱ – ایا اقتصاد ورشکسته دلیل سقوط نظام در اینده خواهد شد ؟ ( پس چرا در کشور های ونزوئلا وزامبیا و……) اینگونه نشد ؟ شما بزرگواران معطل چه هستید ؟.
۲ -جناب اقای موسویان رئیس جبهه ملی ایران ایا روانشاد دکتر محمد مصدق مخالف سلطنت و موافق جمهوری بود ؟ اگر ایشان موافق مشروطه پارلمانی بودند چرا شما مخالف وی رفتار میکند ؟
۳ – اگررفتار و سیاست رئیس جمهور فعلی امریکا همانند شش رئیس جمهور قبلی دوران انقلاب بود شما اکنون چه میکردید ؟ نمیخواهید از این فرصت طلایی استفاده کنید ؟ ایا فردا پاسخگوی تاریخ خواهید بود ؟
فعلا این سه مورد را پاسخ دهید تا طرح سوالات بعدی ……..
اکثر مردم گرفتار داخل کشور منتظر دو چیز هستند :
اول – بیشتر شدن تحریمها و معلوم شدن اثرات مخرب ان بر اداره کشور و تسلیم اروپا در برابر امریکا و شکست برنامه نجات برجام .
فعلا انچه که مشخص شده با گذشت بیش از یکماه از شروع مرحله دوم تحریمها قیمت دلار و سکه حدود سی درصد کاهش یافته و روند رشد قیمت اجناس هم کند شده است . زبان ملاها و دولتیان قدری دراز تر شده و وضعیت کج دار و مریض حاکم است .
دوم – ببینند که ایا در وضعیت نیروهای اپوزیسیون خارج از کشور تغییر اساسی ایجاد میشود و اینکه همانند چهاد دهه گذشته روششان را ادامه میدهند .
انگاه مجددا از مردم داخل کشور انتظاراتان را ارزیابی نمایید ؟!!