فرد پروانه – آرمین امیری یک ایرانی- آمریکایی هنرپیشه، تهیه‌کننده، رستوراندار و در گذشته، صاحب دیسکو در نیویورک بوده که دیسکویش به خاطر شرایط سخت ورود معروف بوده است.
شهرت آرمین امیری به خاطر بازی نقش دوم در فیلم‌های «کشتی‌گیر» (با حضور میکی رورک) و «جاده‌ی رزرویشن» (در کنار یواخین فینیکس، مارک رافالو و جنیفر کانولی) است.
امیری در حال حاضر به تیم تهیه‌کننده فیلم «شب» پیوسته که از ژانر روانشناسی ترسناک و به زبان فارسی با زیرنویس انگلیسی است. امیری در کنار جفری آلارد، آلکس بریتو و جری استورلاکیس تهیه‌کننده این فیلم هستند.
«شب» نخستین اثر از کوروش آهاری کارگردان آمریکایی- ایرانی است. فیلم در سال ۲۰۱۹ در کالیفرنیا فیلمبرداری می‌شود.
کیهان لایف با آرمین امیری درباره فیلم «شب» وهمچنین فعالیت‌های هنری‌اش گفتگو کرده است.
– لطفا در مورد فیلم جدیدتان به ما بگویید.
-ما در حال کار بر روی یک فیلم هیجان‌انگیز و ترسناک به نام «شب» در کالیفرنیا هستیم. طرح و داستان این فیلم در یک شب اتفاق می‌افتد. طرح و محتوای فیلم بسیار شبیه به فیلم ترسناک «شاینینگ» از استنلی کوبریک است.
داستان این فیلم در مورد یک زوج و دختر یک ساله آنهاست که در هتلی گرفتار شده‌اند و یک پدیده‌ی موذیانه وادارشان کرده تا با رازهایی رو در رو شوند که تا کنون از هم پنهان می‌کردند.
این فیلمنامه را میلاد جرموز و کوروش آهاری نوشته‌اند. شخصیت اصلی این فیلم را شهاب حسینی برنده جایزه بهترین بازیگر نقش مرد در فیلم «فروشنده» بازی می‌کند. ما نام دیگر بازیگران فیلم را به‌موقع اعلام خواهیم کرد.
قصد داریم «شب» را به جشنواره‌های مهم فیلم بفرستیم و خوشحالیم که تری جرج را به عنوان مشاور تولید در کنار خود داریم. او به عنوان نویسنده و کارگردان در فیلم‌های اخیر هالیوود از جمله «هتل روواندا»، «برخی پسران مادر» و «به نام پدر» حضور داشته و نیز بطور مستقل فیلم‌هایی تولید کرده. تخصص و مهارت او در این زمینه برای ما ارزشمند است.
– شهاب حسینی ستاره‌ای بزرگ در ایران و در غرب نیز شناخته شده است؛ چگونه با او همکاری دارید؟
-من زمانی از طرفداران شهاب بودم و اکنون مدتی‌ست که با هم دوست شده‌ایم. او در مورد این پروژه به من مراجعه و مرا به کارگردان معرفی کرد. بعد از چند جلسه ملاقات تصمیم گرفتم با آنها همکاری کنم.
– برخی از سبک‌های فیلم ترسناک در ایران وجود دارد اما این ژانر در سینمای ایران نسبتاً کم است. چه ارزیابی از این موضوع دارید؟
-ایرانیان فرهنگی غنی و قدیمی دارند و ما برخی از داستان‌های ترسناک و شگفت‌انگیز را داریم که از آنچه عرفان می‌نامیم آمده. با «شب» امیدواریم که ذهن همگان را دگرگون کرده و و این سبک را دوباره به ژانری عمومی و محبوب تبدیل کنیم.
– شما هم به عنوان بازیگر و هم به عنوان تولیدکننده فعالیت کرده‌اید. کدامیک را ترجیح می‌دهید و چرا؟
-در حال حاضر هیچ ترجیحی ندارم که نویسنده باشم یا بازیگر و یا تولیدکننده؛ پیشتر برخی پروژه‌های تلویزیونی و فیلم تولید کرده‌ام که تا زمان حاضر این کار و تولید برنامه ادامه داشته اما برای مدت طولانی تولیدی که یک کار خلاقانه باشد نداشتم.
– کی تصمیم گرفتید دنبال حرفه فیلمسازی بروید؟
-من در ایران به دنیا آمدم و تا ۱۴ سالگی آنجا بزرگ شدم. والدینم هنوز ساکن ایرانند و آخرین باری که ایران بودم ۲۸ سال پیش بود. در وین و اتریش و سپس در مدرسه هنر اکت سانفرانسیکو درس خواندم. بعد به نیویورک رفتم تا حرفه بازیگری را دنبال کنم.
تا جایی که می‌توانم به خاطر بیاورم علاقه شدیدی به بازیگری داشتم و به عنوان نوجوان در نمایش‌هایی که در مدرسه در تهران اجرا می‌شد شرکت می‌کردم. بطور طبیعی شیفته و علاقمند سبکی از داستان‌ها هستم که نشانگر موقعیت انسان‌ها باشد. در این رسانه‌ها یک شکلی از جادو وجود دارد که اجازه می‌دهد آنچیزهایی همزمان احساس شوند و درک و تسکین یابند که در زندگی عادی و طبیعی اجازه اظهار شدن و بیان ندارند.
*منبع: کیهان لایف
*ترجمه: کیهان لندن
این شهاب حسینی مثل حشره های هرزه هر روز سرش رو توی یک علفزار می کنه. هیچکس یادش نرفته که ایشون برای دستبوسی خامنه ای به بیت رهبری رفت. هیچکس یادش نرفته که این “هنربند” با موقعیتی که دارد و میکروفونی که به دستش دادند هرگز در طول این ۴۰ سال حکومت ننگین ، برای مردم رنج کشیده و فقیر و تحت فشار زبان نبود. هنرمند واقعی آن است که همراه و همدل با توده ها ، زبان درد و رنج آنها باشد و نه فقط برای شهرت و محبوبیت و ثروت به حرامزادگی رو بیاورد. . شهاب خان مردم با شعورند.فکر نکن همه چیز فراموششان می شود. نوبت شما هم خواهد رسید که پرده هایتان کنار رود و نیت شما هم مشخص شود. فقط آدم باش …همین!.
ایکاش من هم بجای درس ودانشگاه از همون سنین نوجوانی میرفتن دنبال کارهای هنری مثل نوازندگی و خوانندگی و هنرپیشگی اونوقت الآن بجای اینکه با ماهی ۱۵۰ دلار درآمد هر روز مرگ رو جلوی چشمانم ببینم می تونستم زندگی مرفه و خوبی داشته باشم.لعنت و نفرین بر نظام ناکارآمد و فَشَل آموزشی ایران که انگیزه و امید و توانایی همه رو میسوزونه