هیئت مدیره خانه موسیقی نسبت به «دخل و تصرف غیرقانونی و تحریف کلام» سرود میهنی «ای ایران» توسط سازمان تبلیغات آستان قدس رضوی، اعتراض کرد و خواستار برخورد قانونی با خاطیان شد.
اعضای هیات مدیره خانه موسیقی به نمایندگی از جامعه موسیقی کشور در بیانیه‌ای نسبت به دخل و تصرف غیرقانونی و تحریف کلام سرود میهنی «ای ایران» اعتراض کرده و خواستار برخورد قانونی با خاطیان شدند.
خانه موسیقی در بیانیه‌ای که در این رابطه منتشر کرده آورده است: سرود زیبا و ملی «ای ایران» که به ثبت ملی رسیده جزو میراث معنوی ایران شناخته شده و همچون دیگر آثار ملی ارزشمند و غیر قابل تغییر است و به هیچ عنوان نمیتوان در آن دخل و تصرفی ایجاد کرد.»
خانه موسیقی در این بیانیه خواستار واکنش مقتضی سازمان میراث فرهنگی کشور به عنوان مسئول اصلی آثار ملی در کشور نسبت به این «حرکت زشت» شده است.
در این بیانیه سرود «ای ایران» را مورد وثوق مردم ایران خوانده که «میلیون‌ها نفر از ایرانیان در سراسر گیتی با آن خاطره دارند و نسبت به آن عشق می‌ورزند.»
خانه موسیقی «تحریف و جایگزینی هر کلام دیگری بر روی آن آهنگ» را «جعل و تحریف یک ترانه ملی و خاطره‌انگیز» دانسته که «نه تنها احساسات میلیون‌ها ایرانی را جریحه‌دار خواهد کرد بلکه پیگرد قانونی خواهد داشت.»
در بخش دیگری از این بیانیه آمده است که هیات مدیره خانه موسیقی ترانه جایگزین شده بر روی این آهنگ را «به نوعی وهن بخش دیگری از تعلقات مذهبی مردم ایران دانسته و معتقدند اینگونه کارها نه تنها کمکی به تحکیم مبانی عقیدتی و دینی مردم نمیکند بلکه بر ضد خودش عمل خواهد کرد.»
سازمان تبلیغات آستان قدس رضوی به تازگی ویدئویی را منتشر کرده که با سوء استفاده از موسیقی و سرود میهنی «ای ایران» با متنی مذهبی به مدح امامان شیعه پرداخته است. انتشار این ویدئو علاوه بر واکنش منفی از سوی مردم و کاربران در شبکه‌های اجتماعی، اعتراض گلنوش خالقی دختر روح‌الله خالقی آهنگساز این سرود را نیز به دنبال داشته است.
باور کنید تکراری نبود. این دفعه دوم است این اتفاق برایم میافتد. با تشکر…
کیهان لندن، چرا سیستم شما نظرات مرا قبول نمیکند و آنها را تکراری میانگارد در صورتیکه اینگونه نیست!؟
این عمل از نظر اخلاقی و هنری نه تنها یک “دزدی ادبی” بلکه یک “جنابت و خیانت ملی” و هم یک “بی اخلاقی” تمام عیار هم محسوب میشود. ولی جای هیچ گونه تعجب نیست چون اینها تماما از جمله خصوصیات باند گردانندگان ج.ا. میباشد – همانگونه که انقلاب ۵۷ را از مسیر اصلی آن ربودند – و ملت ایران ساکت ماند!؟ بر هر هنرمند، هنر دوست، موسیقی دان، و ایرانی اصیل واجب است تا با جدیت به این موضوع اعتراض بنمایند. در غیر اینصورت، این ۲ اتفاق خواهد افتاد: ۱- مطمءن باشیم که این آخرین از این نوع دزدی و شرارت ها نخواهد بود. ۲- سکوت ملت “آگاه” ایران تنین صدای بسیار بلند تری از سکوت همان ملت “آگاه” ایران در سال ۵۷ که آگاهانه تصمیم به سکوت گرفت خواهد بود که میتواند به نتایج بسیار زشت تری هم بینجامد.
دزدی ادبی که شامل موسیقی هم میشود یکی از پست ترین دزدیهای موجود است. این نه تنها دزدی است، بلکه بمعنی واقعی “خیانت” هم میباشد! نتیجگیری: ج.ا. تمامی این صفات را – به اضافه صفت های پست تر دیگری را به یدک میکشد. انتظار دیگری را نمیتوان از او داشت. هر موسیقی دان، هنرمند و هنر دوست ایرانی- اگر یک قطره غیرت داشته باشد، باید به این خیانت و معضل عظیم، بصورت جدی و قاطع اعتراض نماید. در غیر اینصورت، دو اتفاق بیشتر نخواهد افتاد: ۱- نمین همان سکوت آنان – و بقیه ایرانیان در بهمن ۵۷ که منجر به تولد نامبارک ج.ا. – که خود آن را میشود
یک “دزدی عظیم سیاسی قرن ۲۰ بشمار آورد، و ۲-