کارخانه معروف و قدیمی نکاچوب که در در دوران رشد و شکوفایی اقتصاد ایران تأسیس شد و یکی از بزرگترین کارخانههای تولیدی در استان مازندارن به شمار میرفت، پس از ماهها کش و قوس در نهایت تعطیل شده است. یکی از فعالان کارگری استان مازندارن میگوید این کارخانه را تعطیل کردهاند تا زمینهای آن را برای ویلاسازی و برجسازی بفروشند.
کارخانه نکا چوب در سال ۱۳۴۸ در شهرستان «میاندورود» استان مازندارن به عنوان یکی از بزرگترین واحدهای تولیدی استان مازندران تأسیس شد. بیش از ۲۰۰۰ کارگر در این کارخانهی معروف اشتغال داشتند. در سالهای گذشته اما طی روند «خصوصیسازی»، این کارخانه نیز به بانک ملی واگذار شد و مانند بسیاری دیگر از واحدهای تولیدی و صنعتی که با این شکل «خصوصیسازی» تعطیل شدند، چرخ تولیدش از کار افتاد.
این کارخانه از مدتها پیش در کش و قوس تعطیلی بسر میبرد و اکنون به گفته نصرالله دریابیگی دبیر اجرایی «خانه کارگر» استان مازندران این کارخانه تعطیل شده است.
نصرالله دریابیگی گفته است که این شرکت یکی از بزرگترین واحدهای تولیدی در استان مازندران بوده و بیش از ۲۰۰۰ کارگر داشته است. از مهمترین فعالیتهای تولیدی این واحد، تولید مبل و صندلی و نئوپان و استخراج چوب از جنگل بوده است.
نکاچوب سابقا زیر نظر سازمان جنگلها، مراتع و آبخیزداری کشور بود. به خاطر بدهیهایی که بر دوش دولت بود، طی فرآیند خصوصیسازی، این شرکت به بانک ملی واگذار شد. در حال حاضر هم، تعداد نیروهایش در حدود ۶۵۰ تا ۷۰۰ نفر است.
دریابیگی توضیح داده است که با وجود واگذاری به بخش خصوصی، دستمزد حدود ۵۰۰ نفر از کارگران از سوی سازمان جنگلها- به واسطه قراردادهایی که مدیریت این شرکت با سازمان جنگلها منعقد میکرد- پرداخت میشد اما با اتمام قرارداد در ابتدای اردیبهشت ماه سال جاری، این سازمان با این استدلال که دیگر قادر نیست دستمزد این افراد را پرداخت کند، دیگر حاضر به تمدید قرارداد نشده و این مسئله موجب اعتراض بحق کارگران شده است.
این فعال کارگری گفته است هدف بانک ملی از تعطیل کردن نکاچوب، بهرهبرداری از آن زمینها برای اهدافی غیرتولیدی است. میخواهند کارگران را از کار بیکار کرده و در زمینهای بجای مانده از شرکت، برجسازی و ویلاسازی کنند!
پیشتر نیز فردین فردوسیپور مدیرعامل شرکت نکاچوب درباره علت تعطیلی این کارخانه گفته بود که «متولی [مسئول] نکاچوب خود وزارت جهاد کشاورزی بوده و این شرکتی نیست که خودسرانه از بدنه دولتیاش جدا شده باشد. اساس آن هم بر حفظ و احیاء جنگلها بوده است. در سال ۹۲ نکاچوب بابت رد دیون وزارت جهاد کشاورزی به بانک ملی واگذار شد اما متاسفانه وزارت کشاورزی آن را در شرایط بسیار بد و آسیبخوردهای واگذار کرده است. به حدی که تعداد پرسنل آن از حدود سه هزار نفر به حدود ۶۰۰ نفر تقلیل یافته است.»
مدیرعامل شرکت نکاچوب تأکید کرده بود: «سیلی که اخیرا آمد به زراعت و باغداری عده قابل توجهی از مردم و کارگران این شرکت لطمات بسیار زیادی را وارد آورد. حال در یک چنین شرایطی مسئولان مربوطه قرارداد یاد شده را هم تمدید نمیکنند. ما هم دیگر نمیدانیم که چه باید بکنیم. این مسئله شرایط بسیار سختی را برای کارگران و آینده شرکت رقم خواهد زد. من هم نمیدانم چه جوابی باید به کارگران نکاچوب بدهم.»
گفتنی است با تعطیلی این کارخانه نه تنها صدها کارگر شاغل در آن بیکار میشوند بلکه کارگران زیادی که در شرکتهای مرتبط با نکا چوب فعالیت داشتند مانند کارگران واحدهای حمل و نقل، نیز امنیت شغلی خود را از دست خواهند داد.
در مازندران برخی پاسدار ها به سوریه و لبنان سفر کرده برگشتن و هفتصد شعبه و شرکت اقتصادی در بهشهر, نکا و ساری ثبت کرده که اگر این هفتصد شرکت به عنوان جز به کل بشوند نفت و منابع سرشار نکا تماما دست حزب الله سوریه و لبنانی میفتد. عربستانی ها هم سیصد شعبه تاسیس کرده بودند که خود حکومت آن ها باطل اعلام کرد چون خبر داشتند برخی سادات مازندران با سعودی ها رو هم ریخته بودن برای غارت منابع مازندان.
بسیاری از مراتع و سرزمین های مردم را غصب کرده آن را محدوده خصوصی اعلام کردند, همان زمین خواری.
خلاصه اینجا بدجوری بخور بخور راه افتاده است!
ماجرای خصوصی سازی از این قرار است.
وقتی قرار داد برجام بسته شده بود سپاه پاسداران و نیروهای امنیتی, حکومتی سراسر فیلتر گذاری کرده بودند که “مانع از غیر خودی باشند” که وقتی طرف های معامله های تجاری از خارج وارد میشوند آنان دست اول قرار داد ها را بسته که حکومت هم از هجوم سرمایه گذاری ها لطمه نخورد!
روزی که روحانی در سازمان ملل سخنرانی کرد و گفت درهای کشور برای تجارت باز است همزمان است با پدیده سی هزار شرکت ثبت شده (در ظاهر خصوصی اما فقط خودی های دستچین شده) و کسی پشت میز نشسته که معلوم نیست این شرکت چه کاره هست? ترامپ با مشت کوبید توی تقار آخوند های حکومتی و سپاهیان و نیرو های امنیتی تجاری!