در روزهای گذشته ناصر مکارم شیرازی در اقدامی شرمآور، اقدام به صدور فتوای ارتداد و سبالنبی علیه محمد تنگستانی یکی از نویسندگان و شاعران در تبعید ایرانی نموده است. این فتوا که در پاسخ به استفتای یک دانشجوی بسیجی صادر شده، عملا دستور قتل و سلب حیات یک انسان را داده است. ارتداد و سبالنبی از احکام واپسگرایانه و متعلق به اعصار سپری شده فقه مذاهب عمده اسلامی است که مروج خشونت ناموجه بوده و از منابع نقض حقوق بنیادین و آزادیهای اساسی انسانهاست. مکارم شیرازی در سالهای اخیر بر خلاف مواضع قبلیاش به مرجع مورد توجه نیروهای افراطی حکومتی تبدیل شده و از منادیان پر هیاهوی محدودیت در آزادیهای رسانهای، گردش آزاد اطلاعات، فضای مجازی و سبک پوشش زنان به شمار میآید. وی که متهم به ویژهخواری و بهرهبرداری از امتیازهای اقتصادی اعطایی از سوی نهاد ولایت فقیه است، با صدور این فتوا هدف وحشتپراکنی و ترویج خودسانسوری در بین نویسندگان و روشنفکران را دنبال میکند و در خیالی خام میپندارد با این تهدیدات میتواند جلوی گسترش دیدگاههای انتقادی و گفتگوی آزاد را بگیرد. اما وی و دیگر فقهایی که اینگونه میاندیشند و مقامات جمهوری اسلامی سخت در اشتباه هستند که با توسل به این ابزارهای ضد انسانی قادر باشند دیدگاهها و خطوط قرمز خودساختهشان را بر جامعه تحمیل کنند. ضرورت الغای احکام ارتداد و سبالنبی و دیگر مجازاتهای خشن و غیرانسانی شرعی مانند سنگسار بخش مهمی از کارزار علیه حکم اعدام هستند. احکام خشن فقهی برای همیشه باید به موزه تاریخ سپرده شوند.
همبستگی جمهوریخواهان ایران با محکومیت این فتوای خشونتآمیز، بدون اینکه به ارزیابی نظرات و نوشتههای آقای تنگستانی بپردازد، از حقوق شهروندی وی دفاع میکند. حق حیات بالاترین حق هر انسان است وتحت هیچ شرایطی نباید سلب شود. ما از همه نهادهای حقوق بشری بینالمللی و داخلی و نیروهای آزاداندیش ایران درخواست میکنیم به دفاع از حقوق شهروندی تنگستانی پرداخته و با ایجاد همنوایی اجازه ندهند آزادی بیان و حق حیات انسانها قربانی قیممآبی فکری و فرهنگی فقیهان شود. دولت بلژیک نیز در قبال حفظ امنیت آقای تنگستانی مسئولیت ویژه دارد و باید پیامدهای سنگین هرگونه اقدام عملی در این خصوص را به مقامات جمهوری اسلامی هشدار دهد.
هیئت اجرایی – سیاسی همبستگی جمهوریخواهان ایران
۱۷ اردیبهشت ۱۳۹۸ ( ۷ مه ۲۰۱۹)
این یک بیانیه عالى است.
تروریست ها حق بیان آزاد براى خشونت پراکنى ندارند و هرگونه دلیلى براى توجیح آن قابل قبول نیست.