(شرق الاوسط) عبدالرحمن الراشد تحلیلگر عرب در مطالبی در شرق‌الاوسط به بررسی سیاست‌های جمهوری اسلامی و سخنان محمدجواد ظریف از جمله در سفر اخیرش به آمریکا پرداخته است.
این تحلیلگر عرب می‌نویسد، محمدجواد ظریف، وزیر خارجه جمهوری اسلامی ایران، اخیرا طی سفری به آمریکا که به بهانه شرکت در نشست سالانه مجمع عمومی سازمان ملل متحد در نیویورک صورت گرفت، از ویزای دیپلماتیک خود استفاده کرد تا شاید بتواند از طریق مصاحبه با چند رسانه خبری و برخی مراکز پژوهشی در ایالات متحده، حمایت شماری از نخبگان این کشور را از رژیم تهران فراهم کند.
ظریف در این سفر بیش از هر چیز به ترمیم چهره شکسته خود در داخل ایران نیاز داشت تا جلب حمایت از سوی آمریکایی‌ها برای خودش به مثابه «معامله‌گری موفق»! او خیلی تلاش کرد تا بضاعت خود را همانگونه که به اتحادیه اروپا و دولت اوباما فروخت این‌بار نیز به آمریکایی‌ها بفروشد غافل از اینکه این دفعه شخصیت‌های بسیار قوی حزب جمهوریخواه به هیچ عنوان حاضر به شنیدن حرف‌های وی بدون عقب‌نشینی کامل نظام ایران و تقدیم امتیازاتی حقیقی از سوی تهران به غرب از جمله متوقف کردن دخالت‌ها در امور کشورهای منطقه و توقف فعالیت‌های موشکی و اتمی نیستند.
از مصاحبه‌های متعدد محمدجواد ظریف یکی هم مصاحبه وی با «آسیا سوسایتی» در نیویورک است که آن را انتخاب کرده‌ام تا برخی مسائلی را که وی مطرح کرده بررسی کنیم. البته شناخت انگیزه‌های هجوم تبلیغاتی محمدجواد ظریف در آمریکا در این شرایط بسیار ساده است چرا که رژیم افراطی جمهوری اسلامی بر اثر تحریم‌های اقتصادی آمریکا و افزایش نارضایتی و اعتراضات داخلی علیه فقر و بدبختی و جنگ‌های بیهوده برون‌مرزی، در مرحله بسیار دشواری از زندگی خود بسر می‌برد.
محمدجواد ظریف در این مصاحبه سخنانی مفصل و طولانی در رابطه با سیاست تبلیغاتی تهران در منطقه و غرب ایراد کرده و در اینجا تلاش می‌شود آن را در چند بخش مورد بررسی و بحث قرار دهم.
وزیر خارجه جمهوری اسلامی ایران بطور علنی ادعا کرد که ایران در برابر یک توطئه از سوی رهبران گروه «ب» (بولتون، بن سلمان، بن زاید و بنیامین نتانیاهو) قرار دارد و به قول او آنها تلاش می‌کنند تا قبل از رسیدن انتخابات ریاست جمهوری آمریکا جنگی علیه ایران به راه اندازند تا ترامپ پیروز شود.
ظریف بر این باور است که با اشاعه سوء ظن و شک و تردیک در طرز فکر اغلب آمریکایی‌ها نسبت به رفتار رژیم ایران می‌تواند تفرقه‌ای میان طرفداران ترامپ در آمریکا ایجاد کند یا برخی را علیه ترامپ برانگیزد. بدون تردید سیاست ترامپ به نفع سه کشور سعودی، امارات و اسرائیل است و البته به نفع آمریکا و کشورهای دیگر منطقه نیز هست به این دلیل که سیاست علنی و اعلام شده واشنگتن مورد قبول اغلب کشورهای جهان و خاورمیانه است چرا که ایالات متحده خواستار توقف دخالت‌های رژیم ایران در امور کشورهای منطقه و عدم حمایت تهران از جنگ‌افروزی و تروریسم جهانى و تبدیل این حکومت به دولتی صلح‌آمیز است.
وزیر خارجه جمهوری اسلامی ایران با مطرح کردن مسئله توطئه گروه «ب» تلاش می‌کند که از بحث درباره اصل اختلافات و اساس مشکل فرار کند به همین دلیل درباره مهمترین خواسته دولت ترامپ از ایران یعنی متوقف کردن کامل ذخیره‌سازی اورانیوم سخنی نگفت و مهمترین مسئله اختلاف بر سر توافق هسته‌ای را نادیده گرفت.
دومین خواسته آمریکا از تهران متوقف کردن فعالیت خصمانه رژیم جمهوری اسلامی و شبه‌نظامیان وابسته‌اش در منطقه است که محمدجواد ظریف در این مورد نیز که یکی از مهمترین اختلافات میان واشنگتن و تهران است هیچ سخنی به میان نیاورد. محمدجواد ظریف مانند یک بندباز ناوارد می‌خواهد توجه مردم آمریکا را از اصل قضیه به مسائل حاشیه‌ای منحرف کند.
هدف اصلی رژیم ایران تسلط بر شرق عراق، سوریه، لبنان، کشورهای عربی خلیج و یمن است. فرمانده سپاه قدس ده‌ها هزار شبه‌نظامی از کشورهای مختلف را به سوریه گسیل کرده است. تمام کشورهای منطقه و جهان بطور مشترک از این رویکرد توسعه‌طلبانه رژیم افراطی ایران نگرانند. متاسفانه توافق اتمی اوباما با ایران با رفع تحریم‌های تجاری و مالی و اعطای بیش از ۱۰۰ میلیارد دلار به تهران راه توسعه‌طلبی بیشتر رژیم جمهوری اسلامی را هموار کرد.
محمدجواد ظریف در این مصاحبه همچنین از وجود توطئه‌ای علیه کشورش سخن گفت؛ او با استناد به جواب پمپئو که در پاسخ به سئوال خبرنگاری که از او پرسیده بود، آیا آمریکا توطئه‌ای علیه تهران دارد…گفته بود: «اگر توطئه برای تهران داشتم شما را از آن مطلع نمی‌کردم»، گفت که آمریکا توطئه‌ای علیه ایران دارد و بدون آنکه دلیلی برای این ادعا ارائه دهد گفت، گروه «ب» به دنبال طرح توطئه‌ای برای تشویق آمریکا به جنگ علیه ایران هستند. محمدجواد ظریف بر وجود توطئه اصرار داشت اما هیچ اشاره‌ای به دلایل اصلی رسیدن اوضاع منطقه به این وضعیت خطرناک نکرد. چه «توطئه» یا تحریم علیه تهران در کار باشد یا نباشد، محمدجواد ظریف می‌داند که اگر رژیم متبوعش تنها ۲ شرط یعنی متوقف کردن برنامه اتمی و رفتار خصمانه و توسعه‌طلبانه در منطقه را قبول می‌کرد، ما اکنون چنین بحرانی در منطقه نمی‌داشتیم. محمدجواد ظریف بر وزن ناچیز خود در ساختار رژیم اسلامی تهران به خوبی آگاه است و می‌داند که هیچ تاثیری در تصمیم‌ها و ترسیم سیاست‌های استراتژیک تهران ندارد. او تنها یک کارمند ساده است که بارها به حاشیه رانده شده تا جایی که حتی از نشست اخیر رهبر جمهوری اسلامی ایران با بشار اسد و سلیمانی خبر نداشت و به آن دعوت نشد! وی بعد از این اهانت یک استعفای چند ساعته داد و سپس آن را پس گرفت. طریق توییتر که در ایران ممنوع است و تنها برای رهبران رژیم آزاد است، استعفا داد و سپس استعفایش را پس گرفت.
تمدن و توافق اتمی
عبدالرحمن الراشد در بخش دیگری می‌نویسد، ظریف گفت: « طی ۴۰ سال خدمتم به جمهوری اسلامی برای اولین بار است می‌بینم یک عضو شورای امنیت [آمریکا] دیگران را به نقض «JCPOA» [برجام] فرا می‌خواند و تهدید‌می‌کند که در صورت عدم پایبندی دیگر اعضای شورای امنیت آنها را مجازات می‌کند.»
درست است که آمریکا تهدید به مجازات تجاری کسانی کرده که با ایران معامله کنند اما ایالات متحده مانند رژیم آقای محمدجواد ظریف مخالفانش را بطور وحشیانه‌ای به قتل نمی‌رساند و ترور نمی‌کند و مناطق زندگی آنها را ویران نمی‌کند. کشتار مخالفان سوری، لبنانی و یمنی نمونه بارز عملکرد جمهوری اسلامی ایران است.
محمدجواد ظریف همچنین گفت: «نمی‌خواهم شما را به گذشته و تاریخ برگردانم؛ ما امپراتوری بزرگی داشتیم که برای مدت زمان طولانی بیشتر از تاریخ آمریکا بر جهان حکمرانی کرد و در نهایت از بین رفت بنابراین باید به راه حلی برسیم تا ضمن عملکرد جدیدی امپراتوری شما عمر بیشتری داشته باشد.»
مقامات رژیم ایران همیشه به تاریخ امپراتوری قدیم پارس افتخار می‌کنند.
اول اینکه این فخرفروشی مقامات تهران بسیار خندهآور و شبیه طنز است چون رژیم جمهوری اسلامی هیچگونه ارتباطی نه از حیث ویژگی‌های فرهنگی و نه از حیث ویژگی‌های تمدنی با امپراتوری قدیم ایران ندارد.
دوم اینکه تمدن‌های باستانی مانند تمدن اسلامی- عربی، فرعونی، یونانی، رومی، بابلی، چینی، مایا، پارس و غیره نمی‌تواند توجیهی برای دخالت در امور داخلی کشورها یا حمله به مرزها و نقض حاکمیت دیگر کشورها باشد؛ همانگونه که آیت‌الله‌های تهران می‌خواهند و رفتار می‌کنند.
محمدجواد ظریف افزود: «درباره توافق هسته‌ای بحث زیادی کردیم من فکر نمی‌کنم آمریکا یا ایران، توافق بهتر از این توافق به دست بیاورند؛ البته این توافق نه مورد رضایت من بود و نه جان کری آن را دوست داشت اما این بهترین توافق بود که ما با پنج نفر نماینده قدرت‌های بزرگ در ژنو امضا کردیم. این توافق شامل منافع مبتنی بر رقابت نه تنها آمریکا و ایران بلکه بین آمریکا و متحدان اروپایی آن و بین آمریکا، روسیه و چین است.»
واقعیت اما این است که در توافق اتمی اوباما، اموال هنگفت و امتیازات فراوانی به رژیم ایران داده شد از جمله اجازه اقامت فرزندان رهبران جمهوری اسلامی ایران در ایالات متحده آمریکا؛ اما در مقابل هدیه جمهوری اسلامی به غرب چیزی جز شبه‌نظامیان حزب‌الله لبنان، عصائب اهل حق عراق، حوثی‌های یمن، فاطمیون شیعه افغان نیست! همه اینها گروه‌هایی از مافیای مرگ، ویرانی و جنگ در منطقه و تهدیدکننده صلح و ثبات و آرامش منطقه و جهان هستند. بعلاوه، رژیم ایران پس از توافق اتمی نسبت به مرحله قبل از این توافق بسیار گستاخ‌تر و ویرانگرتر عمل کرده است.
محمدجواد ظریف گفت: «تحریم‌ها بر اقتصاد ما تأثیری منفی گذاشت و دولت ایالات متحده مردم ایران را هدف قرار داده همان مردمی که پس از امضای برجام برای حمایت از ما به خیابان‌ها آمدند و شادی کردند!»
درست است که بخشی از مردم ایران با خوشحالی از توافق هسته‌ای به خیابان‌ها ریختند و شادی کردند اما همان مردم وقتی متوجه شدند که رژیم جمهوری اسلامی اموال و ثروت آنها را برای حمایت و مسلح کردن شبه‌نظامیان در بیرون از مرزهای ایران هدر می‌دهد باز هم به خیابان‌ها ریختند و علیه سیاست‌های رژیم تهران اعتراض کردند.
محمدجواد ظریف همچنین گفت: «تحریم‌ها زیان‌های زیادی بر ما وارد خواهد کرد اما باعث تغییر سیاست ما نخواهد شد.»
اتفاقا باید گفت با وجود اینکه تحریم‌های ایالات متحده هنوز اولین مراحل را طی می‌کند اما ما شاهد کاهش فعالیت‌های رژیم ایران در سوریه، عراق و لبنان هستیم تا جایی که حسن نصرالله از طریق یک پیام تلویزیونی از اعضای حزبش خواست هزینه‌های خود را کاهش دهند! ما انتظار داریم طی یک و نیم سال آینده تحریم‌ها تاثیرات بیشتری بر رژیم ایران و فعالیت‌هایش بگذارد. این تاثیرات منفی شاید باعث شود که رژیم تهران به افراط‌گرایی مذهبی، جنگ و هرج و مرج ۴۰ ساله در منطقه و جهان پایان دهد.
*منبع: شرق الاوسط
*ترجمه و تنظیم از کیهان لندن
اخه جمهوری باکتری مارکسیت اسلامی اخوندی کلا چند مثقاله که وزیر خارجه اش اق مم جواد بخواد وزن کشی بکنه . اون حتی اینروزها نخودآش سید علی گدای توده ای با ملاقات اسد جنایتکار هم حساب نمیشه.
از احمدی نژاد و دار ودسته اش ، روحانی و ظریف بیشتر عامل ویرانی و غارت شدند.
جواد جارو کش برو داداش بزار باد بیاد! ههههه
البته چوب این خریت را خورد و دوره نخست وزیریش تمام نشده توسط مرکل برکنار شد . البته جناب رفیق پوتین برای حفظ نفوذش در المان گرهارد شرودر برکنار شده را در هییت مدیره گاز پروم روسیه ا حقوق چند ده هزار دلاری و و و .
مسافرت های آق مم جواد ما را بیاد اخرین سفرهای طارق عزیز وزیرخارجه صدام میاندازد . بیجاره حتی به واتیکان ودست بوسی پاپ رفت تا با وعده کمک پرداخت چند صد ملیون دلاری به واتیکان جلوی حمله نظامی امریکا به عراق را بگیره اماموفق نشد. هرچند با رشوه به چپهای اروپاو با حمایت پشت پرده روسها توانستند تظاهرات چند ده هزار نفری برعلیه جنگ در المان برگزار کنند وحتی صدر اعظم المان هم به این تظاهرات پیوست و برعلیه جنگ با عراق اعلام مخالفت کرد اما موفق به جلوگیری امریکا نتوانست بشود .