نایب رئیس خانه صنعت، معدن و تجارت ایران گفته است تولید چغندر قند و واردات آن به شدت کاهش یافته و تعدادی از کارخانههای قند و شکر استان خراسان رضوی تعطیل شده است.
بازار شکر در ایران ماههاست با بحران روبرو شده و در کنار افزایش بیش از صد درصدی قیمت، در اکثر فروشگاهها نیز یافت نمیشود!
در شرایطی که طی ماههای گذشته تنها پاسخ مقامات به وضعیت بحرانی بازار شکر در ایران «احتکار» و اقدامات «دلالان» بوده است اما اکنون نایب رئیس خانه صنعت، معدن و تجارت ایران گفته است تولید چغندر قند و واردات آن به شدت کاهش یافته و تعدادی از کارخانههای قند و شکر استان خراسان رضوی تعطیل شده است.
حسن حسینی نایب رئیس خانه صنعت، معدن و تجارت ایران گفته است: «علت افزایش قیمت و نابسامانی در بازار شکر را کاهش تولید چغندر قند و واردات است. بیشترین تعداد کارخانههای قند و شکر در استان خراسان رضوی واقع است که از بین آنها دو واحد تولیدی به دلیل مشکلات تعطیل شده و حتی برداشت بهاری چغندر قند نیز مشکل واحدهای تولیدی را برطرف نکرده است.»
وی گفته است که «علاوه بر کمبود شکر، کاهش روغن مایع و جامد و آرد مشکلاتی را برای واحدهای تولیدی ایجاد کرده است.»
از سوی دیگر بهمن دانایی دبیر انجمن صنفی قند و شکر ایران نیز گفته است: «در ماههای ابتدای سال گذشته به دلیل خشکسالی حقابه بخشی از مزارع نیشکر قطع شد که در پی آن شاهد خشک شدن حداقل ۳۰ درصد از مزارع این محصول بودیم، همچنین به دلیل بارندگی در ماههای پایانی سال برداشت نیشکر به تاخیر افتاد، علاوه بر این موارد سیلهای اخیر بخشی از مزارع نیشکر را زیر آب برده است و در مجموع این عوامل موجب خلاء بزرگ عرضه شکر در بازار شد و در پی آن گرانی این کالا اتفاق افتاد.»
این در حالیست که دولت و ستاد تنظیم بازار در مدتی که شکر نایاب شده مدام وعدههای توخالی به مردم میدهند و از ارزان شدن قیمت شکر «به زودی» خبر میدهند.
در هفتههای گذشته نیز مقامات دولتی از جمله وزیر صمت، رئیس سازمان حمایت و مسئولان اتاق اصناف، بارها در رسانه ملی ظاهر شدند و قول کنترل شرایط و عدم هر گونه کمبود کالاهای اساسی را در بازار دادند اما نه تنها شکر بلکه بسیاری از کالاهای اساسی دیگر یا نایاب شدهاند و یا قیمت آنها مدام در حال افزایش است.
خبرگزاری تسنیم نیز در گزارشی میدانی از وضعیت بازار شکر نوشته است «اگر این روزها سری به بازار مولوی بزنید، صدای ساز ناکوک آن را به وضوح خواهید شنید و در بازار مولوی که مرکز بزرگ عرضه اقلام اساسی از جمله شکر بود، حتی یک کیلو شکر هم یافت نمیشود و بجای شکر، برگههای سفید دستنویس یا تایپ شدهای را خواهید که دید پشت شیشه مغازهها چسبیده و با خط درشت رویش نوشته «شکر نداریم؛ لطفاً سوال نپرسید.»