مردم ایران اینک هم زیر فشار طاقت‌فرسای فقر، بیکاری و هزینه‌های فزاینده زندگی رنج می‌برند و هم به شدت نگران شعله ور شدن جنگ‌اند. مردم کشورهای همسایه نیز در این بیم و نگرانی شریک‌اند. همگان می‌دانند وقتی دیپلماسی به پایان می‌رسد جنگ آغاز میشود. مردمان این منطقه خاطرات بسیار تلخی از جنگ، ویرانی و تبعات اقتصادی و اجتماعی و انسانی آن دارند. حوزه خلیج فارس در ماه اخیر بسان انبار باروتی در آمده است که اندک جرقه‌ای بتواند در آن شعله‌ای بیافروزد.
ما جمعی از فعالان سیاسی و مدنی با گرایش‌های مختلف قبل از هر چیز از بن‌بست دیپلماسی و آغاز جنگی ویرانگر که پیش و بیش از هر چیز باعث مرگ هزاران نفر از هموطنان‌مان و آسیب‌دیدگی و احیانا آواره شدن صدها هزار نفر از آنان شده و زیرساخت‌های اقتصادی کشور ما را نابود خواهد نمود، احساس نگرانی میکنیم.
ما شاهد کارشکنی در روند دیپلماسی و تحریک جنگ‌افروزانی در دولت آمریکا و اسرائیل و برخی کشورهای منطقه مانند عربستان به موازات تندروهای داخل ایران و برخی اپوزیسیون همگام با دولت آمریکا هستیم که مرتبا در تنوری که می‌خواهند نان جنگ بپزند، هیزم می‌ریزند. خروج زورمدارانه و یکجانبه دولت آمریکا از توافق برجام و برخی دیگر از معاهدات بین‌المللی و اعمال سیاست‌های سیادت‌طلبانه و واپسگرایانه، نظم جهانی را به قانون جنگل نزدیک کرده است.
ما از افکار عمومی جهان و نهادهای مستقل بین‌المللی می‌خواهیم که سردمداران دو کشور را به کاهش تنش بخوانند و آنان را دعوت به مذاکره بی‌قید و شرط کنند.
«مذاکره» تسلیم نیست. نفس گفتگو واجد هیچ معنای منفی نیست. مذاکره بی‌قید و شرط طرفین یک نزاع می‌تواند اهداف مختلفی داشته باشد. از جمله مدیریت بحران، جلوگیری از جنگ‌های ناخواسته، ارزیابی واقعی اهداف طرف مقابل بدون واسطه‌ها و تبلیغات رسانه‌ای و رجزخوانی‌های از راه دور، تنش‌زدایی، بازی با کارت‌های واقعا موجود و… و در صورت امکان حل و فصل آن دسته از اختلافاتی که هزینه کمتری برای دو طرف دارند و در نهایت حل و فصل مسالمت‌آمیز اختلافات. در مورد مشخص ایران نیز همانگونه که قبلا هم دلسوزان مردم و میهن بارها یادآوری کرده‌اند این مذاکرات می‌تواند با پایداری و صرفا از موضع حفظ منافع ملی (نه بلندپروازی‌های بی‌پشتوانه) دنبال شود. ضمن آنکه راه بازگشت همیشه باز است. رویگردانی از مذاکره به قدرت‌های دیگر امکان می‌دهد که با کارت حکومت ایران به سود منافع خویش و به زیان منافع ملت ایران بازی کنند.
اکنون با طرح میانجیگری ژاپن فرصت مناسبی برای تحقق این امر پدیده آمده است که نباید این فرصت از دست برود.
نظم حاکم بر جهان ناعادلانه است. همگان آشکارا شاهد اعمال استانداردهای دوگانه در سطح جهانی به‌خصوص از سوی دولت آمریکا و اراده دولت این کشور برای دیکته کردن سیاست‌هایش نه تنها بر کشورهای منتقد و مخالف خود بلکه بر دولت‌های هم‌پیمان خویش در اروپا و دیگر نقاط جهان هستیم و زورمداری و جنگ‌افروزی دولت ترامپ و متحدان منطقه‌ای‌اش را به صراحت محکوم میکنیم . اما به همان روشنی بر این باوریم که که نمی‌توان با اعمال ناعدالتی و تبعیض و فساد در داخل، با استانداردی دوگانه داعیه مبارزه با ظلم و ناعدالتی در منطقه و جهان را داشت. بر همین اساس معتقدیم سیاست خارجی‌ای که حکومت ایران به ویژه در منطقه در پیش گرفته باید به صورت ساختاری تغییر کند. همین رویکرد نادرست است که زمینه را برای زیاده خواهی قدرت‌های سیادت‌طلب جهانی برای تهدید زندگی روزمره اقتصادی مردم ایران و وضعیت مخاطره‌آمیز کنونی و خطر درگیری نظامی فراهم آورده است.
این سیاست باید از داعیه‌های جهانی و منطقه‌ای به حوزه ملی تغییر یابد. نگاه گشایشگری سیاسی و توسعه‌گرایی اقتصادی جایگزین نگاه عقیدتی و امنیتی شود. دفاع از «منافع ملی» باید سرلوحه سیاست خارجی ایران قرار گیرد.
تحقق آزادی، دموکراسی، عدالت اجتماعی و همبستگی ملی در داخل بر هر امر بیرونی اولویت دارد. پذیرش حق فعالیت آزادانه و مسالمت‌آمیز احزاب و گرایش‌های مختلف سیاسی و مدنی در داخل و رفع تبعیض سیاسی، طبقاتی، جنسیتی، مذهبی و اتنیکی مهمترین و ملی‌ترین راه برای تقویت امنیت ملی و حراست از مرز و بوم ملک و ملت در برابر گزند خارجی است.
بهترین طریق «نه» گفتن به جنگ، «آری» گفتن به دموکراسی و همبستگی ملی و رفع تبعیض در داخل است.
ما معتقدیم سیاست خارجی کشور باید با رضایت، رأی و تمایل اکثریت مردم ایران مشخص و مدیریت شود. بخش زیادی از مردم ایران بارها و از جمله در چند انتخابات گرایش و نظر خویش را برای تنش‌زدایی با جهان و منطقه اعلام کرده‌اند. حکومتگران نمی‌توانند و نباید نظر خویش را که اکثریت ملت ایران مخالف آن هستند، مبنای سیاست خارجی قرار دهند. مراجعه مستقیم به افکار و آراء عمومی می تواند این امر را تائید کند.
بر این اساس ما هم مردم ایران و هم افکار عمومی جهانی و نهادهای بی‌طرف و مستقل بین‌المللی را مورد خطاب قرار داده و از همگی می‌خواهیم با احساس نگرانی از جنگ، طرفین را به مذاکره بی‌قید و شرط فرا بخوانند.
خواست ما آن است که مردم ایران و فعالان سیاسی و مدنی با احساس مسئولیت خطیر ملی «مذاکره بی‌قید وشرط» را به هر شکلی که می‌توانند به حکومتگران دو کشور اعلام و ترغیب کنند.
ما بسان دیگر ملت‌های جهان مردمی صلحجو هستیم. خواهان تنش‌زدایی در منطقه و جهانیم. فرهنگ کهن ما نشان داده است که نوعدوست و انساندوست هستیم و نه زیر بار ظلم و زور داخلی و مباشران آن می‌رویم و نه تسلیم و پذیرای تجاوز و زورگویی کشورهای خارجی و همدستان‌شان می‌شویم.
اسامی‌امضاکنندگان بیانیه به ترتیب حروف الفبا:
ابراهیم اصغرزاده – احترام حبیبی – احمد پورمندی – احمد حمیدزاده – احمد علوی – احمد کریمی‌حکاک – احمد مظفری – احمد‌هادوی – احمد منتظری – اسفندیار کریمی – اسماعیل ختائی – اسماعیل زرگریان – اشکان اشکان – اقدس کشوری – اکبر دوستدار – امیرساسان شرفی – امیر اعتدالی – امیر مهرورز – ایرج واحدی پور – آرش احدی مطلق – آرش عاشوری – آزاده کیان – آسیه امینی – آینده آزاد – بهاره هدایت – بهرام امامی – بهرام رفیعیان – بهروز بیات – بهروز خلیق – بهروز شاکرمی – بهروز کاظمی – بهزاد احمدی نیا – بیتا محمدی – بیژن افتخاری – بیژن پیرزاده – پرتو نوری علاء – پروانه آل بویه – پروانه حسینی – پروین فهیمی(اعرابی) – پروین ملک – پیمان عارف – توران همتی – جعفر قدیم خانی – جلال جلالی زاده – جلال سرفراز – جلال کیابی – جمشید خون جوش – جهانگیر محمدزاده – چهراز نیرهدا – حامد کیان – حجت سلطانی – حسن جعفری – حسن فرشتیان – حسن نیرومند – حسن یوسفی اشکوری – حسین کروبی – حسین بحیرایی – حسین کاظمیان – حمیدرضا جلایی پور – حنانه نبوی – خالد توکلی – خدیجه مقدم – خسرو بندری – داود رمضانزاده – رحمانقلی قلی زاده – رسول بوداقی – رضا جعفریان – رضا جوشنی – رضا شیرازی – رضا علوی – رضا علیجانی – رضا مسموعی – رضوان مقدم – روحی سجادی – زهرا ربانی املشی – زهره تنکابنی – زهره حری نجف آبادی – زهره مظفری – زیبا میرحسینی – ژاله گوهری – ژاله لکنر گوهری – ژانت آفاری – ژیلا سیاسی – ژیلا موحد شریعت پناهی – سروش دباغ – سعید برزین – سعید منتظری – سعیده منتظری – سکینه حبیبی – سمیرا جمشیدی – سودابه ضیایی – سولماز ایکدر – سهراب رزاقی – سهیل اعرابی – سهیل دولتشاهی – سید محمد اولیایی فرد – سیامک سلطانی – سیاوش قائنی – شمیلا زمانی – شهراد نورکجوری – شهرام فداکار – شهره سلطانپور – شیلا کلامی – صادق انشایی – صادقه شیردل – صدیقه وسمقی – طاهره غلامی‌نژاد – عباس صادقی – عبدالحمید معصومی‌تهرانی – عبدالعلی بازرگان – عبدالله ناصری – عبدالله نظری – عزیزکرملو – عصمت بهرامی – عطا محمدی – علامرضا نعمتی – علی اکبر موسوی (خوئینی) – علی تقی پور – علی حاجی قاسمی – علی شاکری – علی عراقی – علی کشتگر – علی کلائی – علی مزروعی – علی نیکجو – عماد الدین باقی – عیسی سحرخیز – غلامحسین حبیبی – فاطمه هدایت – فرحناز محمدی – فرخ نگهدار – فرود سیاوش پور – فروغ طیاری – فرهاد داودی – فرهاد فرجاد – فریدون بابائی خامنه – فریده تنکابنی – فرید اشکان – فیروز قریشی – قاسم رحمانی – کاظم علمداری – کامران امیری – کاوه داد – کبری سلیمان نژاد – کمال ارس – کورش پارسا – کیانوش راد – کیوان شکوری – گرجی مرزبان – لیدا فاضلی – لیلا ایپکچی – مازیار شکوری گیل چالان – ماندانا زندیان – مجتبی آقا محمدی – مجتبی لطفی – مجید هوشیار – مجید سیادت – مجید عبدالرحیم پور – محبوبه بهمنی – محبوبه عباسقلی زاده – محمد ابراهیم زاده – محمد برقعی – محمد تقی کروبی – محمد رحمانی – محمد صادق جوادی حصار – محمد معین – محمد منتظری – محمد نقی بیگ زاده – محمدجواد اکبرین – محمدرضا محمودی – محمدنور خرمى – محمود جعفری – محمود صادقپور – محمود کرد – محمود لطفی کمال – محموی سیدی – مختار عالمی – مرتضی صادقی – مزدک عبدی پور – مژگان رأفت – مسعود باستانی – مسعود شب افروز – مسعود فرشیدی – معصومه شاپوری – ملیحه محمدی – ملیحه زهتاب – منصور سحر خیز – منصوره امامی – منصوره شجاعی – منظر ضرابی – منوچهر رحیمی‌دوراهی – منوچهر مختاری – منوچهر نوروزیان – مهدی امینی – مهدی خدایی – مهدی فتاپور – مهدی ممکن – مهدی نخل احمدی – مهدی نوربخش – مهرانگیز کار – مهرانه فاتحی – مهین فهیمی – مهین محمدی – میثم قهوه چیان – میرحمید عمرانی – مینا مجدزاده – میلاد ملک – نادر تقی زاده – نادرهاشمی – ناصر آذرافروز – ناصر فهیمی – ناصرآملی – ندا بلورچی – نریمان مصطفوی – نسرین فرهادی – نور محمد امراء – نیره توحیدی – وحید فرخنده خوی -هادی سبحانی -هایده مغیثی – هژیر عطاری – هما هودفر – یاسر میردامادی – یعقوب مشرق زمینی – یوسف رشوندی
ماهم جمعی از دلسوختگان جمهوری مارکسیست اسلامی اخوندی با این ۲۲۵ نفر بی بی سی نشان که از دیوار سفارت امریکا بالا رفتن را در این اعلامیه از هر دو جهان حمایت میکنیم . ۱- روح الله خمینی ۲- نورالدین کیانوری ۳- صادق خلخالی . ۴- محتشمی پور ۵- پور محمدی . ۶- ابراهیم ریسی ۷ – صادق و علی و جواد و محمد و فاضل لاریجانی ۸ – خوده علی خامنه ای ۸ – سردار عارف نشان سلیمانی ۹ – ارزال و اوباش بسیج ۱۰- عمه جان بی بی سی بهنود نشان ۱۱- دباغ مهاجرانی نشان ۱۲ جمیع شیپور چیان و محمد بوقی های استادیوم سیرک اخوندی . امید واریم روزی از جنگل اعلامیه ها و بیانیه های بی ثمر چهل ساله نجات پیدا کنید .
۲- چرا در دی ماه ۹۶ مردم در سراسر ایران فریاد میزدند ٬ رضا شاه روحت شاد …
شعار رضا شاه روحت شاد به تنهایی سکولار بودن و جدایی دین از سیاست و امنیت و مدرن سازی و ابادی و ازادی و توسعه را با خود دارد . ( جنگ جنگ جنگ نمیخواهیم … امنیت ٬ ازادی٬ ابادی ٬ حق مسلم ماست … شاه باید برگردد . شاه باید برگردد . ) رضاه شاه روحت شاد .
۱-اکثر اسامی امضا کنندگان مثل اسامی دفتر تلفن و خدمه تهیه فیلم که در اخر فیلم پخش میشه نا شناخته هستند . البته تعدادی اسامی مدافع و شیپورچی مارکسیست قلابی بی بی سی نشان هم دیده میشود . علاج نجات ایران و ایرانی فقط و فقط باز گشت به حکومت سکولار شاهنشاهی پهلوی ایرانساز می باشد . تا زمانی که جرعت نکنید با شعار سراسری ملت ٬ رضا شاه روحت شاد همدل و همصدا شوید صد هزار بیانیه و اعلامیه بدهید در بر همین پاشنه غارت و سرکوب و دیکتاتوری خواهد چرخید .
شروع کننده جنگ علیه مدنیت، جهان و آمریکا جمهورى اسلامى است.
مثل این که شما شرط تعیین مى کنید که جمهورى اسلامى به جنایت هایش علیه بشریت ادامه دهد و مذاکره هم بکند براى بقا و ادامه جنایت.
من هم با مذاکره موافقم با این بیان:
تا حد تسلیم در مقابل تمدن بشرى که معیارش دوستى با آمریکا و غرب است جمهورى اسلامى تلاش کند مذاکره کند.
سرزمین اشغالى آمریکا و اسرائیل را که سفارت دو کشور است به آنان باز گرداند.
از بیان این مسایل شما عاملان جنگ علیه مدنیت شرمنده اید که از بیان واضح آن پرهیز مى کنید.
این افراد که هـنوز دلبسته و دلباخته رژیم جمهـورى نکبت اسلامى هـستند
باعث خجالت و سر افکندگى هـر ایرانى است
??????????????????????????????????