احمدی‌نژاد به ترامپ نامه نوشت تا «همگان در جریان امر قرار گیرند»!

محمود احمدی‌نژاد رئیس دولت‌های نهم و دهم جمهوری اسلامی نامه‌ای به دونالد ترامپ رئیس جمهوری ایالات متحده آمریکا نوشته است؛ نامه‌ای که پایگاه خبری حامی او «دولت بهار» آن را «تاریخی» خوانده و خودش درباره آن نوشته است «این یک اعتراضیه روشن و برحذرکننده از ناحیه یکی از آحاد ملت ایران و دیگر ملت‌های جهان است که منتشر خواهد شد تا همگان در جریان امر قرار گیرند!»

محمود احمدی‌نژاد همسو با آرمان و سیاست‌های نظام جمهوری اسلامی، در این نامه آمریکا را به «زورگویی و اعمال فشارهای سیاسی و اقتصادی بر ملت‌ها و تشدید فضای تنش و درگیری در منطقه» متهم کرده است.

او در این نامه‌ی طولانی به دونالد ترامپ تذکر هم داده و نوشته است: «آگاه باشید که ملت فهیم و شریف ایران و نیز افکار عمومی جهان درباره منطق فکری و منش عملی شما چگونه قضاوت خواهند کرد.»

رئیس دولت‌های نهم و دهم که خود کارنامه‌ای کاملا مردود در حوزه‌های مختلف اجتماعی، سیاسی و اقتصادی دارد به دونالد ترامپ نوشته پس از پیروزی در انتخابات «نکات ضروری برای تحقق وعده های داده شده را یادآور شدم» اما «در عمل، جهان رویکرد متفاوتی از دولت آمریکا مشاهده می‌کند.»

به نظر می‌رسد احمدی‌نژاد انتظار داشته دونالد ترامپ رویکردهایش را بر اساس توصیه‌های او تنظیم کند!

احمدی‌نژاد در این نامه نیز بار دیگر از هویت و تمدن و تاریخ ایران و کوروش بزرگ نام برده و از هویت ایرانی مایه گذشته است تا نظام اسلامی حاکم بر ایران را که چهل سال علیه هویت و تاریخ ایران عمل کرده، توجیه کند!

او در پایان این نامه برای ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکا نوشته است: «والسلام علی من اتبع الهدی»!

گفتنی است که محمود احمدی‌نژاد در نوامبر سال ۲۰۰۸ در اقدامی بی‌سابقه پیروزی باراک اوباما را به وی تبریک گفت و آن زمان نیز با هزینه کردن از «ملت ایران» نوشت: «ملت بزرگ و تمدن‌ساز و عدالتجوی ایران از تحولات اساسی، عادلانه و واقعی در سیاست‌ها و رفتارها استقبال می‌کند.» احمدی‌نژاد نخستین مقام رسمی جمهوری اسلامی است که پیروزی یک رئیس جمهور آمریکا را به وی تبریک گفت.

متن کامل نامه محمود احمدی‌نژاد به دونالد ترامپ به شرح زیر است:

«جناب آقای دونالد ترامپ
رئیس جمهور ایالات متحده امریکا

جنابعالی در تبلیغات انتخاباتی به صراحت از قصد خود برای پایان دادن به سیاست های سلطه‌طلبانه و یکجانبه‌گرایانه دولت آمریکا و قطع حمایت از ایجاد و ادامه فعالیت گروه‌های تروریستی خبر دادید.

همچنین اعلام کردید که به دنبال صلح، امنیت، عدم دخالت در امور دیگران و پایان دادن به جنگ و درگیری هستید و وعده دادید که تلاش خود را بر بهبود امور مردم آمریکا متمرکز خواهید کرد.

اینجانب در پیام تبریک به مناسبت انتخاب جنابعالی، نکات ضروری برای تحقق وعده‌های داده شده را یادآور شدم و برای شما در انجام آنها آرزوی موفقیت کردم.

اما متاسفانه در عمل، جهان رویکرد متفاوتی از دولت آمریکا مشاهده می‌کند. در دوره شما، سیاست فشار بر سایر ملت‌ها، دست‌اندازی به ثروت آنان و ایجاد تنش در مناطق مختلف جهان با هدف حل مشکلات داخلی آمریکا گسترده‌تر از قبل ادامه یافته است.

بزرگترین قراردادهای تسلیحاتی تاریخ که نمی‌تواند هدف و نتیجه‌ای جز ایجاد جنگ، کشتار مردم و تخریب کشورها داشته باشد توسط دولت جنابعالی بر دولت‌های حاشیه خلیج فارس تحمیل شده است.

شرایط زندگی و امنیت در یمن، سوریه، فلسطین و بخش‌هایی از آفریقا و آمریکای لاتین بسیار ناگوارتر شده است و میلیون‌ها نفر از جمله صدها هزار کودک در معرض انواع آسیب قرار گرفته‌اند.

برنامه تشدید فشار اقتصادی علیه ایران در حال پیگیری و جنگ روانی و تبلیغاتی در اوج است. هشدار می‌دهم که صحنه و ادبیات سیاسی به سرعت به آرایش برای درگیری سوق پیدا کرده است و بیم آن می‌رود که در آینده نزدیک شرایط از کنترل خارج شود. این در حالی است که به عنوان یک اصل انسانی همگان باید تمامی مساعی خویش را در جهت جلوگیری از هر نوع درگیری و تنش به کار بندند. چرا که در غیر این صورت در فردای نزدیک همه در پیشگاه خداوند و مردم مسئول خواهند بود.

به عنوان یک ایرانی و قطره‌ای از اقیانوس بی‌کران ملت بزرگ ایران، یادآوری چند نکته را لازم می‌بینم و امیدوارم که موثر واقع شود.

۱- ملت تاریخ‌ساز، تمدن‌آفرین و فرهنگی ایران، همواره منادی صلح، دوستی، آزادی و عدالت برای همگان و رابطه سازنده و احترام‌آمیز با همه ملت‌ها بوده است.

ملت ایران هیچگاه چشم طمع به سرزمین یا منافع دیگران نداشته است و در تاریخ پرافتخار او هرگز تجاوز و تعدی به دیگران مشاهده نمی‌شود.

وسیع‌ترین، بزرگترین و واقعی‌ترین حکومت در تاریخ بشری متعلق به ایرانیان و در پرتو حکومت نام‌آورترین حاکم جهان یعنی کورش کبیر شکل گرفته است. تاریخ، شهادت مرد و زن، کوچک و بزرگ و دوست و دشمن را درباره اقتدار و حاکمیت بلامنازعش بر بخش بزرگی از جهان، به روشنی و صراحت و بدون کمترین تردید به ثبت رسانیده و به عنوان یک افتخار بشری در پیش چشم جهانیان قرار داده است. آنچنان که نه تنها فراز و نشیب هزاره‌های زمان نتوانسته آن را به ورطه فراموشی سپرده و از اذهان آدمیان پاک کند، بلکه به موازات رشد و تکامل اجتماعی و سیاسی جوامع بشری، شان و جایگاه او هرچه تازه‌تر و شاداب‌تر در نزد عموم جهانیان و به ویژه اندیشمندان و متفکران نمود و ظهور یافته و می‌یابد. بدین ترتیب جریان زلال و ناب اندیشه و فرهنگ ایرانی، از دیرباز تا کنون، در مسیر تاریخی خود، جغرافیای انسانی را، به مثابه الگوی درخشان مدیریت متعالی و همزیستی مسالمت‌آمیز انسانی، روشن ساخته است و به عنوان یک نمونه تحقق یافته و متقن تاریخی، چراغ امید را در دل ملل مختلف برای دستیابی به صلحی پایدار در پرتو نظمی مشترک و «همه‌خواسته»، روشن نگاه داشته و می‌دارد.

اگر شکوه تمدنی پرشیا که ریشه در عمق اندیشه‌های الهی- انسانی ایرانیان و تکیه بر دستاوردهای بزرگ تاریخی پیشین ایرانی و بهره‌وری از تعاملات سازنده با اقوام و ملل مختلف آن دوران داشته است، (در نتیجه ضعف و ترس برخی مدیریت‌ها و حاکمان و نیز کج‌اندیشی، جهالت، قدرت‌طلبی و روحیه استکباری و دیکتاتوری زنگیان مست) به افول دچار نمی‌شد و بقا و دوام می‌یافت، آنگاه در پرتو صلح و دوستی پایدار جهانی و با تبادل اندیشه‌ها و تجربیات و مآلاً رشد سریع علم و فن‌آوری و آنگاه توسعه فهم و درک و تجربه عملی آموزه‌ها و مفاهیم روشنی‌بخش و حیات‌آفرین که اساس تعالیم انبیاء الهی و هدف اساسی مردان و زنان آزادیخواه و فداکار تاریخ بوده است، شخصیت جهانی بشر بسیار پیشتر از این شکل می‌گرفت.

با بالندگی و رشد بیشتر انسانی و در نتیجه نزدیکتر شدن آحاد انسان‌ها، زمینه‌های کدورت و خصومت (که ریشه در ضعف، کوچکی، جهالت، ترس و فاصله و جدایی آدمیان از هم دارد) برای همیشه از صفحه حیات بشر پاک می‌شد. در این صورت انتظار تاریخی بشر برای نیل به آرامش دائمی و دستیابی به زندگی شیرین، که نتیجه طبیعی عبودیت عالمانه و معرفت‌بنیان است با دمیدن روح بهار در کالبد انسان و جهان و هدایت و راهبری انسان کامل، بسیار زودتر به پایان می‌رسید.

علاوه بر بعثت انبیاء و بروز اولیاء الهی، ظهور تاریخی مصلحان بزرگ در بین ملت‌ها طی قرون و اعصار و به ویژه مشعل فروزانی چون کورش بزرگ، نشان داد که قدرت و اقتدار هیچ رابطه ذاتی با فساد و تباهی ندارد بلکه مؤلفه بنیادین «عدالت» به مثابه لازمه غیرقابل اغماض و اجتناب‌ناپذیر، برای نفی فساد و تباهی و تحقق سلامت و سعادت جوامع بشری، ضرورت دارد. جمع قدرت، صلابت، نیک‌اندیشی و خیرخواهی در این شخصیت تاریخی و نفوذ او در نفوس به گونه‌ای بود که آیندگان بر اساس روایت تمجید و حکایت تکریم شاهدان، در تعالی‌شان و جایگاه، او را تا سرحد پیامبری رفعت داده‌اند.

همین ملت بزرگ بارها و بارها، به خاطر ضعف، سستی و بی‌تدبیری برخی از حاکمان و یا فساد طبقه ممتازه حاکم و نیز طمع دشمنان غدّار به سرزمین زرخیز ایران، مورد هجوم، تجاوز و اشغال قرار گرفته است و گاه این اشغال سده‌ها طول کشیده است. در تمام این ادوار، ایرانیان اگرچه به واسطه شرایط حاکم مجال جنگ با متجاوزان و اخراج آنان را نیافتند، اما برای دفاع از سرزمین و حریم میهن، استقلال و منافع انسانی و قانونی خویش تا سرحد امکان با قدرت و صلابت ایستاده و هرگز به سلطه اجنبی رضایت نداده و کوشیده‌اند تا به هر طریق ممکن هویت اصیل، شریف و بزرگ خود را حفظ و از کیان و فرهنگ عمیق خویش از جان و دل حراست کنند.

از این رو ملت ایران آنجا که توانسته، با مقابله نظامی و اهدای جان و خون خویش به این مهم همت گماشت و هرگاه که با فراست دریافت که امکان تقابل قهریه ندارد، با کیاست و سیاست، از تلاش برای ماندگاری سرزمین و حفظ هویت تاریخی هیچ فروگذار نکرده است و با پافشاری بر عهد تاریخی و پیمان الهی خود در دفاع از ناموس و عزت و شرف ایرانی، از آزمایش‌های بزرگ تاریخ سرافراز برون آمده است.

در دوره اخیر، در جنگ دوم جهانی، ایران عملاً به اشغال قوای متفقین از جمله آمریکا درآمد. گرچه ایران پل پیروزی نام گرفت اما در حالی که سود جنگ را آمریکا و دوستانش بردند، زیان‌های گسترده جنگ از جمله فقر، دخالت بیگانه، اشغال و چپاول منابع ملی به ایران تحمیل شد.

به فاصله یک دهه، ملت بزرگ و تاریخ‌ساز ایران در برابر شرایط، نهضت عظیم و مردمی ملی شدن نفت را به پا کرد تا سلطه اجنبی را از سرزمین خود ریشه‌کن و راه پیشرفت و شکوفایی خود را هموار نماید.

دولت وقت آمریکا ناجوانمردانه در کنار دشمنان ملت ایران ایستاد و در سال ۱۳۳۲ شمسی و ۱۹۵۳ میلادی با یک کودتای سیاه، حرکت مردمی را سرکوب و برای مدت‌ها راه غارت ثروت این سرزمین را هموار و مسیر بالندگی ملت را مسدود کرد.

اما جریان عمیق آزادیخواهی، عدالت‌طلبی و تعالی‌جویی ایرانیان ادامه یافت و نهایتاً با پیروزی گسترده‌ترین انقلاب مردمی معاصر در سال ۱۳۵۷ شمسی و ۱۹۷۹ میلادی، ملت بزرگ ایران یک‌بار دیگر اراده خود را بر بدخواهان و دشمنانش تحمیل کرد.

دفاع قهرمانانه و ایستادگی ملت ایران در جنگ تحمیلی ۸ ساله صدام و قوای بعثی (که به تحریک و تشویق و پشتیبانی سیاسی، نظامی، اطلاعاتی و اقتصادی شرق و غرب و از جمله دولت های وقت آمریکا آغاز و ادامه یافت) و نیز مقاومت تاریخی ملت بزرگ ایران در حفظ هویت، زبان، آیین، سنت و فرهنگ غنی و متعالی ایرانی (که نتیجه آن زنده نگه داشتن نام عزّتمند و سرزمین پر افتخار ایران است) نشان داد که ملت هوشمند ایران همواره با درک شرایط تاریخی بهترین اقدام ممکن را به عمل آورده و می‌آورد.

عظمت حماسه ایرانیان زمانی روشن‌تر می‌شود که سرنوشت دیگر کشورهای بعضاً بسیار بزرگ را در شرایط مشابه مورد توجه قرار دهیم که چگونه هویت تاریخی ملی و حتی زبان خود را در تندباد حوادث تاریخی از دست داده و یا اساساً مضمحل شده‌اند.

این بند را بدین خاطر گفتم تا جنابعالی را با یادآوری عظمت و شکوه تاریخی ایرانیان یک‌بار دیگر به خود آورده و مطمئن سازم که ملت بزرگ ایران همانطور که در طول تاریخ نشان داده است هرگز در برابر ظلم یا تجاوز و یا اشغال سر تسلیم فرود نیاورده و در مبارزه با حکومت حاکمان مستبد، متکبر، فاسد و نالایق داخلی و یا حاکمان زورگو، متجاوز و اشغالگر اجنبی، راه خود را به سوی صلاح، فلاح، آزادی و رهایی، یافته و همواره خواهد یافت.

و نیز شما به خود آیید و بیندیشید که شما در مقایسه با حاکمیت جهانی ایرانیان و مدیریت مقتدرانه و در عین حال انسانی، عادلانه و بشردوستانه کورش کبیر، علیرغم برخورداری از جنگ‌افزارها و قوای نظامی هزاران بار قوی‌تر و مخرب‌تر، منطقاً و عملاً از چه جایگاهی برخوردارید و آگاه باشید که ملت فهیم و شریف ایران و نیز افکار عمومی جهانی درباره منطق فکری و منش عملی شما چگونه قضاوت خواهند کرد.

۲-  با ملاحظه آنچه که آوردم به شما تاکید می‌کنم که دست از اعمال فشار فزاینده اقتصادی بر ملت ایران و سازماندهی ساز و کارهای سیاسی زورمدارانه و یک‌جانبه و همراه کردن مدیران و حاکمان ضعیف و زبون برخی از کشورها در این جنایت خاموش، که با هدف تضییق در معیشت توده‌های مردم و کاستی در زندگی انجام می‌شود، بردارید.

محروم کردن افراد و شهروندان و اخلال در روند زندگی عادی و جاری آنان گناهی نابخشودنی است و مستوجب عقوبت سنگین از ناحیه خدا و مردمی است که در نتیجه اعمال این سیاست‌ها آسیب می‌بینند.

همچنین با تاکید بر این نکته که تسلیم کردن ملت ایران نه رویا بلکه خواب آشفته حاکمان زورمدار آمریکا است که هرگز تعبیری ندارد، به شما، به امید بیدار شدن، تذکر می‌دهم که شما حق ندارید با سوء استفاده از مشکلات اقتصادی و یا اجتماعی و یا سیاسی ناشی از کاستی در کیاست و فراست حکومت‌ها و دولت‌ها در اتخاذ درست و به موقع سیاست‌ها و یا ضعف در برنامه‌ریزی و یا اعمال جاهلانه برنامه‌های نادرست، و یا گاه با سوء استفاده از وجود عناصر وابسته و همراه در حاکمیت های ملی، بکوشید نقشه‌های پلید و ضد انسانی را علیه ملت‌ها به اجرا بگذارید.

در مورد ملت بزرگ ایران نیز به شما به صراحت تمام می‌گویم که شما حق ندارید به بهانه تغییر نظام یا تغییر در رفتار آن و یا به بهانه مخالفت با سیاست‌های داخلی، منطقه‌ای و یا جهانی آن، ملت بزرگ ایران را سپر بلا و وجه‌المصالحه اهداف خود قرار داده و اعمال هرگونه فشاری را بر او مباح بدانید. آگاه باشید که ملت بزرگ ایران هرگز این سیاست‌ها و اقدامات را فراموش نخواهد کرد.

۳-  بر این اساس به عنوان فرزند کوچک ملت ایران به جنابعالی اعلام می‌کنم و اطمینان می‌دهم که تلاش برای تحمیل هر شرطی که ناقض حقوق ملت ایران باشد، از اساس باطل و بیهوده است و دولت آمریکا و هر قدرت خارجی دیگر بداند که اگر تحت فشار، چنین شروطی به هر ترتیب و عنوان بر کشور تحمیل شود از منظر آحاد ملت بزرگ ایران و از منظر حقوق بین‌الملل و اصول کلی حقوقی که مورد احترام همه ملت‌ها است، از اساس فاقد اعتبار است و ایرانیان هرگز آن را به رسمیت نخواهند شناخت.

۴-  اطمینان دارم که مردم آمریکا، در صورت اطلاع، هرگز راضی نخواهند بود که جنابعالی از طریق تحمیل جنگ، کشتار، فقر و ویرانگری به سایر ملت‌ها اوضاع اقتصاد اساساً ورشکسته آمریکا را موقتاً سر و سامان دهید.

بطور معمول ملت‌ها از جمله دو ملت بزرگ ایران و آمریکا، هیچ مشکل تاریخی و یا تعارض منافع ندارند و بطور مسلم خواهان روابط و مناسبات دوستانه بر پایه تعاملات سازنده با یکدیگر هستند. این امر یک جریان سازنده طبیعی و فطری است و ریشه در آفرینش الهی و گوهر وجودی انسان دارد.

مشکلات و تعارضات همواره از ناحیه حاکمان قدرتمدار و تجاوزطلب بر ملت‌ها تحمیل می‌شود. چنین حاکمانی با اتخاذ تصمیمات و اعمال سیاست‌ها و اجرای برنامه‌هایی که از چنان روحیه‌ای نشات می‌گیرد، به منظور ارضای نفسانیت خود، به مشکلات و تعارضات بین کشورها دامن زده و از این رهگذر با ایجاد فاصله، قطع و یا محدودیت در روابط بین ملت‌ها ، آنان را از حقوق و منافع مشترک و گاه اختصاصی محروم می‌کنند.

اکنون که زندگی مردم در سراسر جهان در ارتباط متقابل با هم قرار دارد و آثار تصمیمات سیاسی و اقتصادی و فرهنگی همگان را تحت تاثیر قرار می‌دهد، ایجاد فاصله و اعمال محدودیت و یا قطع در روابط، علاوه بر تضییع حقوق و از بین رفتن منافع عموم ملت‌ها ، موجبات بروز سختی و مشکلات جدی برای آحاد مردم را به همراه می‌آورد. این ظلمی است که چنین حاکمانی بر ملت‌ها تحمیل می‌کنند و البته مسئولیت عواقب سوء گسترده آن نیز بر عهده آنان است.

در آینده نه چندان دور، که نزدیک شدن و اتحاد و پیوستگی بین‌المللی و بین‌الدولی جهان را در می‌نوردد، چنین حکمرانانی به خاطر نقش منفی و بازدارنده و یا کاهنده آنان در سیر تکامل تاریخی بشر، یا به دلیل نگاه حقارت‌آمیز عموم انسان‌ها به آنان ، بطور کل از حافظه جوامع حذف و یا به خاطر زیاده‌روی و نقش مخرب آنها، به یادآوری در زدن مثال‌های منفی محدود می‌گردند.

امروز حاکمان در سراسر جهان باید بکوشند با دست برداشتن از سیاست‌های انفصالی و جدایی طلب و با اتخاذ سیاست‌ها و رویه‌های مثبت و سازنده ، با اصل قرار دادن حق ارتباط و تعامل بین ملت خود با دیگر ملل، عوامل معدّ را تقویت و موانع را از سر راه بردارند. آنان باید قدر فرصتی را که در اختیار دارند ، با اولویت دادن به این امر مهم پاس بدارند و راه یک تاریخ افسوس و حسرت را بر زندگی شخصی و اجتماعی خود ببندند. آنان می‌توانند باریکه عمر خود را در الحاق به رود خروشان ملت‌ها و قطره وجودشان را در پیوست به اقیانوس انسان‌ها عظمت داده و جاودانه کنند.

برای دو ملت بزرگ ایران و آمریکا فرصت‌ها و راهکارهای زیادی برای تقریب و تعامل همه‌جانبه سیاسی، اقتصادی و فرهنگی وجود دارد که باید هرچه زودتر مورد توجه و اقدام قرار گیرد.

این یک اعتراضیه روشن و برحذرکننده از ناحیه یکی از آحاد ملت ایران و دیگر ملت‌های جهان است که منتشر خواهد شد تا همگان در جریان امر قرار گیرند.
والسلام علی من اتبع الهدی
رئیس جمهوری اسلامی ایران (۱۳۸۴-۱۳۹۲)
محمود احمدی نژاد
۱۳۹۸.۴.۳»