جکی ولکات نماینده آمریکا در سازمانهای بینالمللی، جمعه پنج ژوئیه (۱۴ تیر)، خواستار برگزاری نشست ویژه شورای حکام آژانس بینالمللی انرژی اتمی برای بحث در بارهی برنامههای اتمی جمهوری اسلامی ایران شد.
https://www.youtube.com/watch?v=Y54c4vxPsZw
به گزارش رویترز، دفتر نمایندگی آمریکا در سازمانهای بینالمللی در بیانیهای اعلام کرد «امروز [جمعه پنجم ژوییه ۲۰۱۹] جکی ولکات سفیر آمریکا در سازمانهای بینالمللی در وین، مطابق قواعد و رویههای شورای حکام آژانس بینالمللی انرژی اتمی خواستار برگزاری نشست ویژه این شورا برای بحث درباره جدیدترین گزارش مدیرکل آژانس درباره برنامه اتمی ایران شد.»
ولکات مدعی است دولت آمریکا «قویاً» از آژانس بینالمللی انرژی اتمی و فعالیتهای راستیآزمایی این نهاد بینالمللی در ایران حمایت میکند.
یک سخنگوی آژانس بینالمللی انرژی اتمی اعلام کرد جلسه شورای حکام این نهاد بینالمللی ساعت ۱۴:۳۰ (به وقت محلی) روز ۱۰ ژوئیه (۱۹ تیر) برگزار خواهد شد.
جمهوری اسلامی ایران، برای اروپاییها خط و نشان کشیده که اگر تا ۱۶ تیرماه کانال مالی اینستکس عملیاتی و فروش نفت ایران از سر گرفته نشود به سمت کاهش بیشتر تعهدات برجامی و همچنین تولید پلوتونیوم خواهد رفت.
علیاکبر ولایتی مشاور علی خامنهای در امور بینالمللی گفته «به نسبتی که اروپاییها در جهت نقض برجام پیش بروند، ما هم در همان جهت واکنش نشان خواهیم داد؛ یعنی اگر آنها از تعهدات خودشان کم کنند، ما هم کم میکنیم.»
این در حالیست که رهبر جمهوری اسلامی مرتب میگوید «نه جنگ میشود، نه مذاکره میکنیم!» وی صرفاً بر لزوم «مقاومت» در برابر تحریمها تاکید میکند. آمریکا اما برای ۱۲ شرط یا مورد را برای رسیدن به یک توافق جدید مطرح کرده و میگوید کارزار فشار حداکثری را تا تغییر رفتار جمهوری اسلامی ادامه خواهد داد.
با فرض درست از کار درآمدن پیشبینی خامنهای در معادلهای که از «جنگ» و «مذاکره» در آن خبری نیست، مجهول این معادله همانا میزان مقاومت رژیم ایران در برابر تهدیدات در برابر آنچیزیست که هر دو طرف آن را «جنگ اقتصادی» میخوانند. تحریمهای آمریکا با حداکثر میزان هوشمندی و محدودیتی که برای جمهوری اسلامی ایجاد میکند بعید است بر اقتصاد فردی کارگزاران نظام صدمهای وارد آورد تا آنها را وادار به تغییر رفتار کند اما بیتردید اثرات مخربی برای اقتصاد کشور خواهد داشت که از یک سال پیش پس از خروج آمریکا از برجام با نوسانات شدید ارزی خود را نشان داد. به این ترتیب ادامه مسیر فعلی و افزایش فشار تحریمها در یک معادله دو مجهولی خلاصه میشود: یکی، توان و مقاومت نظام در مقابل فشارها و دیگری زمان لبریز شدن کاسه صبر مردم رسیدن به «نقطه جوش» جامعه.
اینهمه در شرایطی است که در مقایسه با برجام و مذاکرات پیش از آن تا رسیدن به توافق و امضای آن، چهار سال پیش در چنین روزهایی، در ژوییه سال ۲۰۱۵، چین و روسیه دو شریک استراتژیک ایران نقش پررنگی برای پیشبرد آن معامله داشتند اما اکنون عقبنشینی آنها را نمیتوان نادیده گرفت. چنانکه محمد مسجدجامعی دیپلمات و سفیر پیشین جمهوری اسلامی در مراکش دربارهی سیاست روسیه در قبال ایران میگوید، «روسیه تمامقد در کنار سوریه و ونزوئلا ایستاد، اما بعید است به همانگونه در کنار ما بایستد.» نگرانیهای تهران آنجا بیشتر میشود که ولادیمیر پوتین رئیس جمهوری روسیه، اواسط ماه مه، با اشاره به از هم گسیخته بودن برجام تاکید کرد، «ایرانیها باید بدانند که زیاد روی ما حساب باز نکنند. روسیه اداره آتشنشانی نیست و نمیتوانیم به همه کمک کنیم.»
۲۴ آذر سال ۱۳۹۴، شورای حکام آژانس بینالمللی در نشستی ویژه، با اکثریت آرا به قطعنامه پیشنهادی گروه ۱+۵ برای مختومه شدن پرونده ابعاد احتمالی نظامی برنامه اتمی ایران رای مثبت داد و پرونده رژیم ایران پس از حدود ۱۲ سال بسته شد اما حالا پس از آنهمه فراز و نشیب، حسن روحانی در شرایطی گرفتار آمده که احمدینژاد در آن گیر افتاده بود.
به صحنه اوردن و نقش ، این مبارک سرخ و سیاه ، تئاتر سیاه بازی ۷ خواهران و داستان حکومت مارکسیست اسلامی ، همین بوده ، تخریب هویت ایرانی ، و در قفس نگه داشتن افکارشان ، و نوکری غارتگران جهانی . رضا شاه روحت شاد.