بحران خلیج فارس برای برخی کارشناسان روزهای آستانه جنگ جهانی اول را تداعی میکند. به ویژه در قطر و امارات متحده عربی بیم انفجار تنش میان جمهوری اسلامی و آمریکا فزونی یافته است. هفته‌نامه اشپیگل در آلمان با اشاره به پژوهش تازه «گروه بحران بین‌المللی» با عنوان «لحظه ۱۹۱۴» در گزارشی می‌نویسد که اوضاع خلیج فارس و تنگه هرمز زنگ خطر را در این گروه علمی- تحقیقاتی به صدا در آورده است.
گروه بحران بین‌المللی در پژوهش تازه خود که چند روز پیش از توقیف دومین نفتکش از سوی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در تنگه هرمز منتشر شد، به این نتیجه رسیده که وضعیت بلاتکلیف به وجود آمده میان ایران و غرب، همان شرایطی را تداعی میکند که به جنگ جهانی اول منتهی شد. اکنون تنها یک اشتباه کوچک می‌تواند ابتدا خاورمیانه و سپس مناطق دیگری از جهان را درگیر بحران کند.
اشپیگل آنلاین در همین رابطه می‌نویسد که روابط دوستانه میان قطر و جمهوری اسلامی ایران نیز که جنبه عملگرایانه دارد، نمی‌تواند برای همیشه گرم بماند. اما از سوی دیگر امارات متحده عربی می‌کوشد از طریق مذاکره با ایران مانع بروز درگیری نظامی در تنگه هرمز شود.
در صورت بروز یک درگیری نظامی، کشورهای کوچک و ثروتمند خلیج فارس در شبه جزیره عربستان، قطر و امارات متحده عربی بیش از همه بازنده خواهند بود. اقتصاد ملی آنها وابسته به این است که راه دریایی آنها از طریق تنگه هرمز و حریم هوایی آنها بر فراز خلیج فارس باز بمانند.
اینهمه در حالیست که قطر خود را برای مسابقات جام جهانی فوتبال در سه سال دیگر نیز آماده میکند. جنگ با ایران می‌تواند برگزاری و پخش جهانی این مسابقات را به خطر بیاندازد. تنها همین دلیل کافی است که رهبری قطر علاقه‌ای به تشدید تنش نداشته باشد.
قطر، یک شریک عملگرا
قطر از میان همه حکومت‌های پادشاهی خلیج فارس بهترین مناسبات را با حکومت ایران دارد. برخلاف عربستان سعودی و امارات متحده عربی، دوحه با قاطعیت از توافق هسته‌ای با تهران استقبال کرد. همچنین پس از آنکه در سال گذشته‌ایالات متحده آمریکا به صورت یکطرفه این توافق را لغو کرد، قطر از سایر طرف‌های توافق خواست که به آن وفادار بمانند.
قطر و ایران به لحاظ اقتصادی نیز با یکدیگر همکاری دارند. آنها به صورت مشترک از منابع نفت و گاز میدان پارس جنوبی که بزرگترین ذخائر گاز جهان را در خود دارد، بهره‌برداری میکنند. در مورد بهره‌برداری از گاز، باید دو کشور بطور دقیق با یکدیگر مذاکره کنند تا استحکام زیرزمینی منطقه را به خطر نیاندازند. علاوه بر این، شرکت‌های دولتی قطر از سال ۲۰۱۴ در زمینه نوسازی صنایع نفت و گاز ایران به‌این کشور کمک کرده‌اند.
مناسبات دوستانه میان زمامداران دوحه و تهران یکی از دلایل تحریم قطر از سوی عربستان سعودی و امارات متحده عربی در سال ۲۰۱۷ بوده است. برخلاف ریاض و ابوظبی، که مناسباتشان با رژیم ایران به دشمنی کشیده شده، قطر می‌کوشد متحد جمهوری اسلامی باقی بماند، اما این مناسبات بیشتر عملگرایانه است.
دولت قطر خرابکاری در کشتی‌های تجاری و توقیف یک تانکر بریتانیا در تنگه هرمز از سوی حکومت ایران را خطری برای منافع اقتصادی خود می‌داند. در میانه ماه ژوییه امسال امارات یک پایگاه دریایی جدید را افتتاح کرد. هدف ایجاد این پایگاه مراقبت بهتر از مرزهای آبی این کشور است. دوحه به گونه‌ای نمادین فرمانده نیروهای دریایی آمریکا در خاورمیانه، آدمیرال جیم مولی، را به مراسم گشایش این پایگاه دعوت کرد.
چرخش تدریجی سیاست دوبی و ابوظبی
امارات متحده عربی نیز در صورت بروز جنگ چیزهای زیادی را از دست خواهد داد: امارات، توریست و دانشجویان را از سراسر جهان به خلیج فارس جذب میکند. طرفداران موتورسواری به مثابه ورزش از ده سال پیش به اینسو می‌توانند به تماشای مسابقات «یاس مارینا» در ابوظبی بروند؛ دوستداران هنر قادرند گرانبهاترین آثار هنری موزه لوور را در امارات تماشا کنند و دانشجویان جوان امکان یافته‌اند در شعبات محلی سوربن فرانسه و دانشگاه نیویورک به تحصیل بپردازند.
ابوظبی به عنوان بزرگترین امیرنشین در میان هفت امارات متحده عربی یک سیاست تهاجمی خارجی هم در پیش گرفته است. در سال‌های گذشته محمد بن زاید ولیعهد ابوظبی و حاکم پشت پرده امارات متحده عربی میلیاردها دلار صرف تجهیزات جنگی کرده تا بتواند سیاست خارجی خود را پیش ببرد:
–امارات متحده عربی و قطر از گروه‌های درگیر جنگ در لیبی و سودان بر سر کسب قدرت پشتیبانی میکنند.
–امارات متحده عربی همراه با عربستان سعودی نیروی محرکه تحریم سیاسی و اقتصادی کشور همسایه خود قطر هستند.
–تا چند هفته پیش امارات متحده عربی نیروهای خود را در یمن مستقر کرده بود تا در کنار عربستان سعودی علیه شیعیان حوثی تحت پشتیبانی ایران بجنگند.
عقب‌نشینی بخشی از نیروها از سرزمین جنگزده‌ی یمن در هفته‌های گذشته نخستین نشانه آن است که تصمیم‌گیرندگان امارات متحده عربی، برخلاف ریاض که به شدت از سوی آمریکا پشتیبانی می‌شود، مایل نیستند به تنش پرهزینه با ایران بیشتر ادامه بدهند.
این تاکتیک جدید پس از نخستین حمله به نفتکش‌ها در خلیج فارس، که دلایل و عوامل آن هنوز توضیح داده نشده است، آشکار شد. عربستان سعودی ایران را مسئول دانسته، اما امارات متحده در آغاز تنها از «یک بازیگر دولتی» نام برد.
در آخرین هفته ماه ژوییه امسال، امارات متحده هیئتی را با هدف مذاکره بر سر امنیت تنگه هرمز به ایران فرستاد. این نخستین دیدار مقام‌های امارات و ایران از شش سال گذشته بود.
به نظر می‌رسد که ابوظبی نیز از ترس وقوع یک سناریوی هولناک در تنگه هرمز، در حال حاضر به کندی یک چرخش ۱۸۰ درجه را در مسیر نزدیک شدن به مواضع قطر آغاز کرده است: جلوی جنگ با ایران باید بدون قید و شرط گرفته شود.
*منبع اشپیگل آنلاین
*ترجمه و تنظیم: جواد طالعی
ببو خودتی مردک ۱۰۰۱٫
به مردمی که ۴۰ سال در خفقان زندگی کردن اینجوری توهین نکن. آهن هم اگر بود زنگ میزد!
۵۷ رو یادتونه؟اول خمینی و بالاخواه های داخلیش پاشدن بعد نم نم غرب و شرق عالم از شاه بریدند و درست یا غلط به پشتیبانی از خمینی و هم تیمی هاش پرداختند. میخوام یک کلام بگم که مطمئن باشید تا ملت بَبوی ایران خودشون پاشنه کفششون رو بالا نکشند و قیام نکنند هیچ تغییری در موازنه قوا رخ نخواهد داد
طالبان در قطر دفتر و نمایندگی داره .احتمالا بودجه هم از قطر میگیره بالاخره دفتر ودستک خرج داره
جمهوری اسلامی که جای خود دارد
قطر هم دنبال بازیهای سیاسی و منافع خودش هست
البته دنبال تقابل با عربستان هم هست چون قدرت سیاسی و مالی بالایی داره
نویسنده محترم این مقاله شدیدا دلی در گرو جمهوری اسلامی داره.
امریکا امروزه برای تسخیر ایرانی که ۹۰٪ مردمش خواهان سرنگونی رژیم تروریستی اخوندی غاصب کشورشان هستند اصلا احتیاج به ۵۰۰ هزار سرباز ندارد . به جایش ۱۰ هزار پهبباد مرگ افرین برای تعقیب توسط زاتلیت و نابودی سران رژیم و ده ها هزار موشک کروز برای پادگانها و تاسیسات نظامی و اتمی و نفتی و پلها و تاسیسات برق در پایگاه های قطر و امارت و عمان و عربستان مسلح در وضعیت اماده بادش نارنجی منتظر وضعیت قرمز هستند را اماده دارد . واین نقل وانتقالات نظامی که روزانه مخارجش ملیارد دلار میباشد فقط برای قصه سازی و ، اکشن رسانه ها انجام نمی شود . دیر و زود داره ولی سرنگونی حتمی رژیم اخوندی سوخت و سوز نداره .
اگر منظور از جنگ عملیات نظامی همچون حملات هوایی و دریایی است،بعید است اینگونه عملیات نظامی منجر به جنگی تمام عیار شوند. اسراییل پوزه رژیم را در سوریه به خاک مالیده، در عراق پایگاه های سپاه و گروه های نیابتی را مورد حمله قرار داده و حتی در خاک ایران عملیات نظامی انجام می دهد، که هیچیک منجر به واکنشی از سوی رژیم در حد محکوم کردن لفظی نشده، مقابله به مثل که بماند. بنظر می رسد، رسانه های اروپایی در مورد قدرت نظامی رژیم غلو می کنند و توان تروریستی آن را با توان نظامی اشتباه گرفته اند. قدرت نظامی رژیم بسیار ضعیف است. نیروی هوایی اش از نیروی هوایی امارات ضعیف تر و نیروی دریایی اش از نیروی دریایی عربستان ضعیف تر است. نیروی زمینی اش هم که قابل بحث نیست.
گزارش گروه بحران و گزارش اشپیگل در مورد آن گزارش ظاهرا فرض را بر این گرفته اند که بحران کنونی ممکن است به جنگ با خلافت شیعه منجر شده و تبعات فاجعه باری را بوجود آورد. اگر منظور از جنگ war است ، نشانه های آن بچشم نمی خورد زیرا جنگ در این تعبیر نیاز به خضور نیروی زمینی قوی ( با حداقل پانصد هزار سرباز) از سوی آمریکا و متحدانش جهت درگیری در زمین و ورود به خاک ایران دارد.ضمن اینکه تا پایان دوره اول ریاست جمهوری ترامپ بعید است آمریکا اصولا طرحی برای جنگ تمام عیار داشته باشد.
۲- شکر خدای را درخت کهنه جهل و خرافات فقهی اسلامی اینبار برای همیشه در حال سوختن و نابود شدن است . پس از ۱۴۰۰ سال ، الیت جامعه و نسل جدید و جوانان این کشور باستانی و اصیل برای نخستین مرتبه با چشمانی باز به دنبال بازگشت به جامعه جهانی و حقوق و بشر و برپائی حکومت سکولار و دموکراسی شاهنشاهی مشروطه برای ایران است تا دوباره با حکومت شاهنشاهی پهلوی ایرانساز برای ادامه طرحهای ابادانی و عمران وتولید و اموزش و پرورش ایران و ایرانی را همانند رضا شاه و محمد رضا شاه شکوفا سازد . فرهنگ سازی مثل آبی که نیاز روزانه جسم ، بدان محتاج است ، احتیاج مدوام و ضروری برای رشد اهداف مشترک همه می باشد . رضا شاه روحت شاد .
۱- رسانه های فارسی زبان اروپائی که هزینه انها را دولت هایشان پرداخت میکنند ۱۰۰٪ در جهت منافع کاگزارنشان ، خبر و تحلیل سیاسی و تاریخی و فرهنگی ساخته پرداخته مورد نظر را ازطرفی پخش میکنند و روی دیگر سکه کاری انها ، سردر گم نگه داشتن مخاطبانشان است تا نتوانند دوباره به ازدی و رفاه نسبی و تحصیل رایگان و زندگی استاندار دوران با ثبات وامنیت نوسازی پهلوی فکر بکنند و یل خواسته به ان دوران را داشته باشند ، خوشبختانه با وجود عصر اینترنت خیلی سریع جعلیاتشان برملا می شوند ،و ملت ایران حکومت شاهنشاهی سکولار پهلوی را دوباره با افتخار به خاطر اعمال انجام شده برای نو سازی ایران توسط این خاندان بر کرسی قدرت برای ادامه نوسازی و باسازی ایران خواهد نشاند .
در کل بیش از ۴۰ سال است که آلمانها با تمام قوا و در تمام زمینه ها چه بطور علنی و چه مخفی از نظام فاشیستی شیعه حاکم بر ایران حمایت بدون مرز را در دکترین خارجی خود قرار داده اند به دلائل بسیار که ریشه در تاریخ شکستهای آلمانها در دوجنگ جهانی و دست نکشیدن از رویای تسلط کامل بر اروپا و سپس خاور میانه ، و با یارگیریهای جدید بعد از اتحاد دو آلمان و با پس زدن آمریکا و انگلیس و جایگزینی یاران دوران جنگ سرد با چین و روسیه پوتین که با روحیه تهاجمی و تسلط بر کل جهان با دکترین لیبرالیسم و بازار آزاد سودای حذف آمریکا و انگلیس از صدر جدول به درجه چهارم یا پنجم ولی تکبر و ویروس نژاد برتر از آنجایی که از این کشور زودودنی نیست و در لایه های پنهان تفکر آلمانی از ریشه ای قوی برخوردار است آلمانها را به درجه ای از رذالت سوق داده که بطور علنی مدافع ارزشهای اسلام شیعی گردیده و در مقابل متحدین دیروز خود قرار داده است ! اما سرانجام این سیاستهای ضد آمریکایی آلمانها دودش یکبار دیگر به چشم آنها خواهد رفت . انگلستان با درک تاریخی و دارا بودن متفکرینی که هیچگاه جو گیر نمی شوند راه خود را از چند سال پیش از اتحادیه دروغین اروپایی که آلمانها در واقع آقاو رئیس آن هستند جدا کردند و علائم اولیه آن را در نزدیکی با آمریکا مشاهده میکنیم .
“بحران خلیج فارس برای برخی کارشناسان روزهای آستانه جنگ جهانی اول را تداعی میکند”!!!
انگار آلمان هم تحلیلگران و کارشناسانی مانند رایفی پور و ازغدی و بهنود دارد.
جنگ با ایران (متاسفانه) با این روندی که جمهوری اسلامی پیش گرفته قطعی است فقط دیر یا زود دارد، مگر اینکه بتوانید جمهوری اسلامی را وادار کنید که به طور اساسی تغییر ماهیت دهد یا کلا کنار برود (همین سیاستی که آقای ترامپ در پیش گرفته است) و الا با مماشات کردن با جمهوری اسلامی هیچ وقت به طور کامل و دائم به آرامش نخواهید رسید
تحلیل اشپیگل..در واقع رنجنامه ..و التماس در خواست رژیم اخوندی هستش ..و دیگر هیچ..انگار داره با قاقالیلی بچگانه..گول بزند حاکمان کشورهای حاشیه خلیج فارس..را….کشورهای حاشیه بهتر میدانند…چه سیاستی اتخاذ کنند