اختلاف میان میزان درآمد بازنشستگان و هزینه زندگی در ایران موجب شده برخی از بازنشستگان به سوی مشاغل کاذب چون دستفروشی روی بیاورند و یا به عنوان آبدارچی و نگهبان مشغول به کار شوند.
مهدی مجیدی نایب رئیس کانون بازنشستگان تهران روز چهارشنبه ۳۰ امرداد ۱۳۹۸ با اشاره به اینکه برخی بازنشستگاه حتی مجبور به گدایی شده‌اند، گفته است که «شرایط اقتصادی به اندازه‌ای نامناسب است که مردم با مشکلات بسیاری روبرو هستند و در این بین بازنشستگان که مستمری ناچیزی دریافت می‌کنند، برای تأمین نیازهای خانواده خود ناچار هستند به مشاغلی همچون دستفروشی و آبدارچی روی بیاورند و بدتر اینکه برخی از این افراد دست نیاز به سوی مردم دراز می‌کنند.»
مهدی مجیدی افزوده است که «بازنشستگان از نظر سنی در شرایط ابتلا به انواع بیماری‌ها هستند و بیشتر از قشر جوان باید تحت درمان و مراقبت‌های درمانی قرار بگیرند بنابراین وقتی یک بازنشسته نتواند هزینه‌های زندگی خود و خانواده‌اش را تامین کند، دچار افسردگی می‌شود و همین فشار روانی بر جسم آنها نیز اثرات منفی خواهد گذاشت. در نتیجه هزینه‌های درمانی بازنشستگان نیز افزایش خواهد یافت.»
رئیس کانون بازنشستگان تهران گفته است که «حقوق و مزایا با حداقل میزان ممکن تعیین می‌شود و در بحث حقوق بازنشستگان نیز ماده ۹۶ و ۱۱۱ قانون تأمین اجتماعی متأثر از ماده ۴۱ قانون کار است که این ماده قانونی نیز بر اساس حداقل‌ها بحث می‌کند، در حالی که باید بر واقعیت‌های جامعه چشم باز کنیم و سبد خانوار را ملاک تعیین دستمزد و حقوق قرار دهیم.»
وی با تأکید بر اینکه مسئولان باید بدانند که حقوق یک میلیون و ۵۰۰ هزار تومانی پاسخگوی نیازهای ۱۰ روزه یک خانواده چهار نفره هم نیست، گفته است: «حقوق به اندازه‌ای ناچیز است که هزینه درمان، آموزش و تفریحات سالم از زندگی افراد حذف شده و تنها به معیشت می‌پردازند بنابراین یک بازنشسته مجبور می‌شود برای تأمین نیازهای حداقلی مانند اجاره خانه و خوراک، به شغل دوم روی بیاورد.»
مهدی مجیدی با ابراز تاسف از اینکه بازنشستگان را به عنوان سرایدار، آبدارچی در شرکت‌ها یا بنگاه‌های معاملات املاک یا پادویی مغازه و مشاغلی از این دست جذب می‌کنند، گفته که «اگر بازنشستگان نتوانند این قبیل مشاغل را پیدا کنند یا شرایط مورد تأیید را نداشته باشند، مجبور به دستفروشی می‌شوند که البته دستفروشی هم چالش‌های خاص خودش را دارد.»
نایب رئیس کانون بازنشستگان تهران افزوده است: «مأموران سد معبر شهرداری گاهی با دستفروشان برخوردهایی می‌کنند که این برخوردها با بازنشستگان غیرقابل تحمل است و موجب می‌شود شخصیت بازنشستگان زیر سوال برود.»
او درباره بازنشستگانی که به دستفروشی روی آورده‌اند گفته است: «دیده شده در برخی موارد که بازنشستگان توان انجام کار نداشته یا نتوانسته‌اند کاری پیدا کنند و شرمنده اعضای خانواده خودشان هستند، ناچار به درخواست از مردم رو می‌آورند که نه تنها برای خودشان بلکه برای خانواده و جامعه آنها موجب سرافکندگی است.»
به عقیده این فعال بازنشستگان اگر دولت ساز و کاری را پیاده کند که بازنشستگان بتوانند گوشت، سیب زمینی، پیاز، برنج، میوه و دیگر کالاهای اساسی را با قیمتی متناسب با درآمدشان تهیه کنند، آنها مجبور نخواهند شد به مشاغل کاذب یا سخت مانند آبدارچی و پادویی و نگهبانی روی بیاورند.
با این وجود به نظر می‌رسد مشکل بازنشستگان تنها خرید کالاهای اساسی خوراکی نیست؛ آنها در زمینه تأمین هزینه درمان نیز با مشکلات زیادی روبرو هستند.
مجید سبزعلیان یکی دیگر از اعضای هیئت مدیره کانون بازنشستگان تهران در این‌باره گفته است که با توجه به تورم و گرانی‌های به وجود آمده، حقوق ناچیز بازنشستگان پاسخگوی هزینه‌های درمان آنها نیست بطوری که اگر یک بازنشسته تمام حقوقش را هم برای هزینه‌های درمانی اختصاص دهد، باز هم جوابگو نیست.
او با بیان نمونه‌ای گفته است که یکی از بازنشستگان که مبتلا به سرطان شده و به کانون مراجعه کرده بود گلایه می‌کرد که تمام حقوقش را صرف خرید داروهای شیمی‌درمانی می‌کند و از سقف خدمات درمانی بیمه آتیه‌سازان حافظ نیز استفاده کرده و سازمان تامین اجتماعی نیز حاضر نیست خدمات درمانی کاملی در این زمینه ارائه کند.
مجید سبزعلیان همچنین به شلوغ بودن بیمارستان‌های تامین اجتماعی اشاره کرده و گفته است: «این بازنشسته مبتلا به سرطان که برای دریافت کمک به کانون مراجعه کرده بود به دلیل آنکه بیمارستان‌های تهران شلوغ بود، خودش در بابل زندگی می‌کرد و از خانواده دور شده بود تا بتواند از خدمات یک بیمارستان در بابل استفاده کند. این بازنشسته اعلام می‌کرد که بیمارستان‌های تهران مانند فیاض بخش و میلاد به اندازه‌ای شلوغ است که اگر قرار باشد از خدمات این بیمارستان‌ها استفاده کند شش ماه دیگر هم نوبت به او نخواهد رسید.»
گفتنی است سال‌هاست بازنشستگان خواستار همسان‌سازی حقوق هستند که در صورت اجرایی شدن این مصوبه، حقوق بسیاری از آنها در همسان شدن با دیگر بازنشستگان افزایش خواهد یافت. با این وجود طی یکی دو سال گذشته و با توجه به تورم شدید گرانی چندصد درصدی کالاهای اساسی، فعالان بازنشستگان معتقدند که حتی در صورت همسان‌سازی نیز باز حقوق بازنشستگان نمی‌تواند با تورم همراهی کند.
در همین رابطه حسین غلامی کارگرِ بازنشسته و فعال صنفی بازنشستگان تأمین اجتماعی گفته است که «بازنشستگان بانک‌ها، صنعت نفت، خودروسازان و لشکری‌ها میتوانند کاری انجام دهند و معیشت خود را بهبود ببخشند اما ما کارگران بازنشسته نمی‌توانیم؛ حتی کشوری‌ها هم با اینکه حقوقشان بسیار ناچیز است ولی وضعیتشان از ما کارگران بازنشسته به مراتب بهتر است.»
او با بیان این مقدمه گفته که اگر بحث همسان‌سازی در هر قالبی مطرح است، افزایش آن باید از سطح تورم بیشتر باشد؛ چون امروز عقب‌ماندگی حقوق نسبت به تورم بسیار زیاد است؛ اگر به فرض بخواهند همسان‌سازی را اجرا کنند و پس از شش ماه و یک سال، بیست درصد هم به حقوق بازنشستگان اضافه شود، باز هم با توجه به تورم موجود فایده‌ای ندارد.
انی کارگر بازنشسته تأکید کرده است که برای انجام صحیح و واقعی همسان‌سازی، نیاز به یک برنامه ساختاری و کابردی هست که بتواند در کوتاه‌مدت و بلندمدت، معیشت کارگران بازنشسته را بهبود ببخشد.
“بازنشستگان دستفروشی، نگهبانی یا پادویی و برخی حتی و گدایی می‌کنند”
اشکالی نداره
بگذار بفهمند چرا انقلاب کردند؟
چرا مملکت را به دست آخوند دادند؟
چرا نسل ما را فدا کردند؟
باشد تأ تنبیه شده و اسلام عزیز را خوب بشناسند
“استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی” با ۹۸% رای مثبت
جیگرم کباب شد. لطفاً از این تصاویر ساده عبور نکنید دوستان. به خدا کمرشکن است. باور کنید انسان باید همه ی آبروی خودش را کنار بگذارد تا یک تابلو جلوی دوچرخه اش بزند و تقاضای کمک بکند. کسانی که میتوانند باید به این افراد کمک کنند. کاملاً مشخص است که اینها فریبکار نیستند، محتاج اند.
انسان که به این مرحله می رسد دیگر خودش را هم دوست ندارد. درد بزرگی است.
خواهش میکنم در این باره فیلم «منم، دنیل بلیک» را ببینید. بسیار زیبا، تلخ و تأثیرگذار است.
I, Daniel Blake 2016
عادت کردن امت مسلمان شیعه به
خفت و خوارى و بدبختى و مصیبت (فرهـنگ اسلامى )??