یک اقتصاددان با انتقاد از شیوه اداره کشور توسط حسن روحانی گفته که اقتصاد را فامیل و دوستان رئیس‌جمهور اداره میکنند.
جمشید پژوهان روحانی هم مثل همه روسای جمهور از کسانی در اقتصاد کمک گرفته که در جریان انتخابات به او کمک کرده‌اند و به دنبال متخصص‌ترین افراد نرفته است.
جمشید پژوهان استاد پیشین اقتصاد در دانشگاه علامه طباطبایی در گفتگو با روزنامه «جهان صنعت» گفته که یکی از مشکلات اقتصاد ایران را عدم تعادل در برنامه‌ریزی و سیاستگذاری‌های اقتصادی ارزیابی کرده و گفته است که علت این عدم تعادل نبود نبود تشکیلات یا شورایی در کشور است که دید بلندمدت به اقتصاد داشته باشد.
به عقیده این اقتصاددان هر دولتی که انتخاب می‌شود، می‌خواهد در همان زمانی که سرکار است، نوارها را قیچی کنند و سیاست‌هایش را به نتیجه برساند.
جمشید پژوهان توضیح داده است که «مشکل دولت‌های ما این است که دید بلند مدت به اقتصاد نداشته‌اند. در واقع اشکال اصلی همین است که سبب شده مشکلات اقتصادی ما ساختاری باشند. برای حل مشکلات ساختاری هم نیاز به دانش خرد اقتصاد و تخصیص منابع است. این دو مولفه در بلند مدت و یا متوسط مدت جواب می‌دهند. این یک بحث کلی است که دلیل عدم موفقیت ما در تمام این چند دهه در زمینه اقتصادی شده است.»
به عقیده این اقتصاددان «حسن روحانی از دوستان و آشنایان خود در تشکیل کابینه استفاده کرده است و به دنبال متخصص‌ترین افراد نرفته است. مشکل اساسی این است که به قدری مسائل سیاسی و مسایل روزمره در فکر و ذکر آقای روحانی و دولتش هست که بر سیاست‌های صحیح غلبه می‌کند.»
جمشید پژوهان افزوده است: «روحانی بیش از سایر روسای جمهور سیاسی بوده است. او نتوانست وعده‌های خود را به نتیجه برساند. در واقع دولت او بیشتر از سایر دولت‌ها در حوزه اقتصادی مأیوس کننده بوده است.»
او با انتقاد از مقاماتی که می‌گویند تحریم‌ها بی‌اثر بوده گفته است: «کسانی که گفته‌اند تحریم‌ها در اقتصاد ایران نقش نداشته، یا به مردم دروغ می‌گویند یا توانایی تشخیص ندارند. ما کشوری هستیم که از قرن‌ها پیش اقتصادمان متکی به تجارت بوده است. به جای اینکه تولید کننده باشیم، تاجر هستیم. از گذشته چنین بوده، الان هم شرایط همین است. ما به عنوان یک واردکننده بسیار بزرگ، با تحریم‌ها دچار مشکل می شویم. بخصوص برای کالاهای نهاده‌ای. زمانی‌که واردات ما ۱۰۰ میلیارد دلار بود، بیش از ۷۰ درصد آن کالاهای واسطه‌ای برای بخش صنعت بود.»
https://kayhan.london/1398/05/19/%d8%af%d8%b1-%d8%b3%db%8c%d8%a7%d9%87%da%86%d8%a7%d9%84%d9%87%e2%80%8c%db%8c-%d8%aa%d8%ad%d8%b1%db%8c%d9%85%d8%8c-%d8%a7%d9%81%d8%aa%d8%ae%d8%a7%d8%b1-%d9%86%d8%b8%d8%a7%d9%85-%d8%a8%d9%87-%da%86
جمشید پژوهان گفته ایران چون کشوری تولیدکننده نیست در نتیجه با اجرایی شدن تحریم‌ها آسیب دیده و چون نفت ایران به عنوان اصلی‌ترین و مهمترین صادرات ایران تحریم شده است در نتیجه واردات هم با مشکل روبرو شده و دیگر ایران قادر به وارد کردن کالاهای مورد نظرش نبوده است.
او همچنین توضیح داده است که «اگر ما می‌توانستیم کالاهای با کیفیت و ارزان تولید کنیم، دچار شرایط کنونی نبودیم، چون منابع آن را داریم. این بحث مفصلی است. وقتی سیاست‌های درستی برای انجام این کار و اصلاح اقتصاد نداریم، بدون شک سیاستگذاری ما در تشدید وضع بد اقتصادی موجود موثر خواهد بود و تحریم در کوتاه مدت می تواند تاثیر منفی خود را بگذارد.»
جمشید پژوهان در بخش دیگری از این گفتگو و درباره روش‌های درنظر گرفته شده برای مدیریت اقتصادی از سوی جمهوری اسلامی گفته است که «در اقتصاد اصلا تقابلی وجود ندارد. اقتصاد یک علم مثبته است؛ مثل شیمی یا فیزیک. در اقتصاد نظریه‌های اقتصادی یکی است. ممکن است در نُرم‌ها تفاوت باشد، اما در تئوری‌ها نه. الان دیگر در دنیا اصلا چنین تقابلی به لحاظ دیدگاه‌های اقتصادی نداریم و امروز دیگر این حرف‌ها را نمی‌زنند. در ایران گروهی که اقتصاد بلد نیستند، خود را اقتصاددان می‌دانند. چون دانش اقتصادی ندارند، در نتیجه مدل‌های اقتصادی را بلد نیستند و مدعی هستند که تقابل فکری وجود دارد. با این دستاویز راحت‌تر می‌توانند طرف مقابل را تخطئه کنند و خود را اقتصاددان صاحب فکر معرفی کنند. بسیاری از این افراد اصلا الفبای اقتصاد را بلد نیستند، اما خیلی هم اسم در کرده‌اند.»
جمشید پژوهان تأکید کرده که «اقتصاد ایران نیاز به تحول دارد؛ در نتیجه اقتصاددان باید به دنبال پیشگویی تحولات برود و راهکارهایش را پیدا کند. متاسفانه ما دانش و توانایی گسترده را در ایران در حوزه اقتصاد نداریم. هر آن‌چه وجود دارد، ادعاهای غیرقابل اثبات است.»
این اقتصاددان معتقد است که روند حاکم بر تصمیم‌گیری‌ها نه تنها در اقتصاد بلکه در سیاست نیز به همین شکل است: «در سیاست هم همین وضعیت حاکم است. تصمیم‌های سیاسی توسط مقاماتی گرفته می‌شود که مسلط به مسائل سیاسی نیستند و بیشتر با شعارها آشنا هستند تا راهکارهای سیاسی. ما نشان دادیم که در هر مرحله‌ای که اختلافات بالا گرفته، وقتی وارد مذاکره شده‌ایم، ضرر کرده‌ایم. از جمله می‌توان به ماجرای گروگان‌گیری و جنگ ایران و عراق اشاره کرد.»
جمشید پژوهان در پاسخ به این سوال که «دولت ادعا می‌کند به دلیل اینکه تنها ۶۵ درصد اقتصاد را در اختیار دارد، در نتیجه تصمیم‌گیری‌ها به طور کامل در اختیارش نیست» گفته است «این‌طور نیست؛ سیاستگذار اصلی در اقتصاد ایران دولت است. به خاطر دارم که در ادوار گذشته برخی از وزرا از من مشورت خواستند، ولی هیچ کدام این مشاوره‌ها را اجرا نکردند. مثل موضوع اصلاح قانون مالیات‌های مستقیم. سیستم مالیاتی ما از ۴۰ سال پیش همین است. من در این مدت ۴۰ سال به وزرای اقتصاد مشورت دادم. پایه مالیاتی به نام مالیات مجموع درآمد را پیشنهاد کردم که اکثر کشورهای دنیا آن را در قوانین‌شان دارند. چون ستون مالیات است. شیوه کار این بود که همه سازمان‌ها هر سال ترازی را به سامان مالیاتی برای سود و زیان خود ارائه میکنند.»
امام علی هم با اون ید وبیضا برای خلافت ناچار بود بیعت بگیره
آنوقت این آقایان اصل رو ول کردند چسبیدن به نخود و لوبیا
عزیز شما که میتونی مصاحبه کنی و آنها هم چاپ میکنند بگو مردم ولیعهد رو میخواهند و بس
اینها هم همینقدر که زنده از ایران فرار کنند و دست مردم بهشون نرسه شانس آوردند
بروید گم شید تو نجف و کربلا و لبنان مشغول خرید دخترهای بدبختی که با پول بشما میفروشند
ایران و اقتصاد و آینده مردمش بخوره تو کله بی مغزتان -مفهوم شد
درود بر ولیعهد ایران و ایرانیان
دکتر پژوهان یک شومن است. خودش و هم مسلکانش از این ناراحتند که چرا اختیار اقتصاد را دست ما متخصصان نمیدهند و هیچکس دیگر هم نباید از اقتصاد حرف بزند چون کمتر از ما متخصص است. جدیدا فهمیدم در زمینه سیاست و تاریخ معاصر هم کم الکی نیست. ساختار اقتصاد ایران فاسد است نه فک و فامیل حسن روحانی. پژوهان هم بیاید همین آش است و همین کاسه. براندازیم