در پی تهیه ویدئوها و عکس‌هایی از پاره کردن و آتش‌زدن کتاب و پاک کردن توالت با کاغذهای کتاب و ارسال آنها به نویسندگان، مترجمان و ناشران این آثار، ١۵ نویسنده و مترجم به پلیس فتا شکایت کرده و خواستار دیدار با وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی شده‌اند که هنوز پاسخی نگرفته‌اند!
برخی منابع خبری داخل ایران، از تهیه تصاویر و ویدئوهایی با محتوای پاره کردن و آتش‌زدن برخی کتاب‌ها، پاک‌کردن توالت با برگ‌های کتاب و ارسال آنها به نویسندگان، مترجمان و ناشران این آثار خبر داده‌اند. در پی این اقدام عجیب و نوظهور، ۱۵ نویسنده و مترجم به پلیس فتا شکایت کرده و دیدار با وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی برای رسیدگی فوری به این پرونده را درخواست کرده‌اند.
گویا آتش زدن کتاب‌ها و استفاده از صفحات آنها برای پاک کردن توالت توسط کسانی صورت گرفته که به محتوای این کتاب‌ها و کیفیت ترجمه‌ی آنها به فارسی نقد داشته و این شیوه را برای بیان «نقد ادبی» خود به کار برده‌اند!
درست است که سطح زبان گفتاری و نوشتاری در چهار دهه گذشته از جمله در آثار ترجمه شده سیر قهقرایی داشته و برخی از ترجمه‌ها انگار حاصل ماشین‌های ترجمه در اینترنت هستند بطوری که گذشته از اشکالات دستوری و تفاوت‌های فاحش با اصل اثر، قابل درک نیز نیستند اما شیوه‌ای که این «منتقدان» به کار گرفته‌اند بیشتر یادآور کتابسوزان‌های ضد آزادی و ضد فرهنگ است تا انتقاد نسبت به محتوا و یا نویسندگان و مترجمان این کتاب‌ها!
این افراد علاوه بر دشنام و به کار بردن کلمات رکیک در صفحه‌های شخصی این نویسندگان و مترجمان، گویا در پیام‌های خصوصی نیز آنان را به باد فحش گرفته و ویدئوی پاره پاره کردن و سوزاندن کتابهای آنها را برایشان ارسال کرده‌اند!
این شیوه‌ی نوظهور و ضد فرهنگ را ظاهرا کسانی انجام داده‌اند که اهل کتاب و کتابخوانی نیز هستند! با اینهمه، ناشران و نویسندگان این کتاب‌ها، این احتمال را نیز می‌دهند که عاملان این کتابسوزی‌ها و بی‌حرمتی‌ها، توسط اشخاص یا گروه‌هایی به کار گرفته شده‌اند که یا رقیب این نویسندگان و انتشاراتی‌ها هستند یا محتوای عرضه‌شده‌ی این کتاب‌ها به مذاقشان خوش نمی‌آید.
لیلی بخشی یکی از نویسندگان پیگیر این موضوع، آن را توهین به کتاب دانسته که نباید در قبال آن سکوت کرد. وی افرادی را که دست به چنین کاری زده‌اند گروهی خوانده که «به قیمت دیده شدن خودشان در حال تحقیر عده‌ای دیگر هستند. در کنار اینها، با آبروی چندین مترجم و نویسنده بازی کردند، باعث شدند چند نفر شغل‌شان را از دست بدهند، با فاش کردن اسکرین‌شات‌های غیرواقعی، مترجمان را در مقابل ناشران قرار دادند و میانه‌شان را بهم زدند. ضمن اینکه رفته رفته آسیب به کتابهای مختلف هم بیشتر می‌شد و گاهی طرفداری‌هایی می‌شد از بعضی کتاب‌ها که می‌توان آن را نوعی باندبازی دانست.»
نویسندگان، مترجمان و ناشرانی که با هجوم توهین‌ها و آتش زدن آثارشان روبرو شده‌اند، ضمن شکایت به دادسرا و پیگیری قانونی، استشهادی در ۴ صفحه تنظیم کرده و به امضای ۱۵ نویسنده، ناشر و مترجم رسانده‌اند که به دبیرخانه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی تحویل داده شده است.
از جمله کتاب‌هایی که چنین سرنوشتی یافته، کتاب «ویرانه‌های زیبا» یکی از پرفروش‌ترین کتابهای آمریکا نوشته‌ی جس والتر و با ترجمه فرناز کامیار است که به تازگی در ایران منتشر شده است.
این مترجم به روزنامه «شهروند» درباره انتشار تصاویر سوزانده‌شدن کتابش در فضای مجازی گفته است: «صحنه‌ها فوق‌العاده ناراحت‌کننده بود. دائم با خودم می‌گفتم من که اصلا با کسی مشکلی ندارم، چرا باید کسی یا گروهی چنین کارهایی را با کتابم بکنند؟»
چنین اتفاقی برای کتاب «نسیمی که بر ستاره‌ای وزید» نوشته جونگ میونگ لی با ترجمه‌ی مژگان رنجبر نیز افتاده است. به گفته‌ی وی، تصاویری برایش فرستاده شده که «در آن فردی کتاب را برده سمت دستشویی، ورق‌هایش را پاره می‌کند و با کاغذهای کتاب، لبه‌های توالت را پاک می‌کند. آهنگی هم گذاشته بود و همراه آن آهنگ، کاغذهای کتاب را پاره و مچاله می‌کرد و با کاغذهای آن، سطل آشغالش را تمیز می‌کرد.»
لیلی بخشی گفته است، «پیشتر با معاونت وزارت ارشاد و مسئول کمیته کتاب هم صحبت کرده بودیم. همزمان درخواست دیدار حضوری هم با وزیر داشتیم که هنوز انجام نشده است. ضمن اینکه سی‌دی مربوط به تصاویر کتاب‌سوزی و اتفاقات دیگر را هم پیوست کردیم. تمام اینها در حال حاضر تحویل دفتر وزیر فرهنگ و ارشاد داده شده است و حالا هم تصمیم گرفته‌ایم سکوت نکنیم؛ چون فکر می‌کنیم هر کس با هر قدرتی که دارد باید جلوی این ماجرا بایستد.»
اتفاقا وقتی اول خبر رو خوندم خوشحال شدم چون فکر کردم کتابهای مورد بحث قرآن و نهج البلاغه و مفاتیح الجنان بودن.
اتفاقا ایده ای عالی است برای چرندیاتی مثل تحریر الوسیله خمینی و رساله عملیه آخوندهای شیعه…ما هم بعد از این همین کار را بکنیم #احمد_کسروی
وقتی ج ا حرفی در عرصه اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی نداره به علوم بی مخ های حکومتی دستور میده بجای اجازه حرف و شعور
دعوا رو به لحاف ملا تقلیل بدند و تعزیه جدیدی راه بیندازند
دیگه تمومه ماجرا
درود بر ولیعهد ایران و ایرانیان