کارگران مجتمع تولیدی هپکو اراک روز چهارشنبه چهارم دی‌ماه در اعتراض به عقب افتادن دوباره حقوق‌ها و مزایا اعتصاب کرده و تجمع اعتراضی برگزار کردند. این تجمع قرار بود روز پنجشنبه پنجم دی‌ماه نیز برگزار شود اما مأموران امنیتی با تهدید کارگران از برگزاری تجمع جلوگیری کردند.
کارگران مجتمع تولیدی هپکو روز چهارشنبه چهارم دی‌ماه با دست کشیدن از کار، اعتصاب و تجمع اعتراضی برگزار کردند. این اعتصاب در اعتراض به عدم پرداخت دو ماه حقوق صورت گرفت. مسئولان کارخانه پیشتر وعده داده بودند حقوق کارگران عقب نیافتد.
یکی دیگر از دلایل اعتصاب کارگران روشن نشدن وضعیت سهامدار این کارخانه است. سازمان خصوصی‌سازی مدتهاست قرار است سهامدار کارخانه که عامل بروز مشکلات فراوانی در کارخانه شده را تعیین تکلیف کند.
محمدتقی آبایی هزاوه مدیرکل تعاون، کار و رفاه اجتماعی استان مرکزی در ارتباط بااعتصاب کارگران هپکو به خبرگزاری ایلنا گفته است: «کارگران هپکو حقوق آبان و آذر را هنوز نگرفته‌اند؛ البته در شرکت‌های بزرگ مرسوم است که معمولاً حقوق‌ها را با یک ماه تاخیر می‌پردازند ولی کارگران هپکو در مجموع دو ماه حقوق نگرفته‌اند و به همین دلیل، روز گذشته، تجمعی در حدود صد نفر برگزار کردند.»
آبایی هزاوه نیز تأکید کرده که «بحث حقوق معوق مطرح است اما کارگران بیشتر از هر چیز دیگر، دغدغه تعیین تکلیف سهامدار را دارند؛ با توجه به اینکه سازمان خصوصی‌سازی مقرر بوده تعیین تکلیف سهامدار را زودتر مشخص کند و هنوز این اتفاق نیفتاده، کارگران نگران شده‌اند و دست به اعتراض صنفی زده‌اند.»
کارگران معترض هپکو می‌‍گویند با وضعیتی که سازمان خصوصی‌سازی با واگذاری این کارخانه ایجاد کرده آنها امنیت شغلی ندارند و این موضوع از عقب افتادن حقوق‌ها هم برایشان مهمتر است.
کارگران معترض هپکو پیشتر و در مهرماه بیانیه‌ای درباره راه حل برون‌رفت از مشکلات کارخانه منتشر کرده و نوشتند: «راه برون‌رفت شرکت از این وضعیت، تعیین تکلیف یکباره سهامدار عمده و معرفی او است که این مساله حدود سه سال است شرکت را معطل نگه داشته است، متاسفانه مسئولان گویا به دنبال پاک کردن صورت مسئله هستند و با معرفی مدیرعامل جدید می‌خواهند خواسته‌های کارگران را به حاشیه برانند.»
بلایی که مقامات جمهوری اسلامی به عنوان «خصوصی‌سازی» بر سر کارخانه هپکو آورده‌اند در بیشتر واحدهای کوچک و بزرگ تولیدی و صنعتی که خصوصی‌سازی شده‌اند تکرار شده است.
در کارخانه هپکو، سهامدار یک سال پس از عهده‌دار شدن مسئولیت، بیش از ۲۸۰ میلیارد تومان ماشین‌آلاتی را که قبلا در کارخانه ساخته شده بود به فروش رساند و از همان سال ۱۳۸۷ روند تولید ماشین‌آلات راه‌سازی هپکو کاهش یافت. وضعیت تا به آنجا پیشرفت که در سال ۱۳۹۱ تولید کارخانه کاملاً متوقف شد و شرکت به جوشکاری در برج‌های تهران روی آورد. سهامدار همچنین یک سال بعد تمامی سهام شرکت را به نام خود سند زد.
در زمان خرید هپکو، چشم‌اندازی که ارائه شد، این بود که هپکو در سال اول ۱۲ میلیارد تومان، در سال دوم ۱۶ میلیارد تومان، در سال سوم ۲۳ میلیارد تومان، در سال چهارم ۳۲ میلیارد تومان و در سال پنجم ۴۵ میلیارد تومان سود خواهد داد. به عبارت دیگر قرار بود این مجموعه ظرف پنج سال ۱۷۵ میلیارد تومان سود بدهد، اما در عمل اینگونه نشد بلکه تولید کاهش یافت و کارگران با ماه‌ها حقوق معوقه روبرو شدند.
اکنون محمدتقی آبایی هزاوه می‌گوید مشکلات هپکو حتی به دفتر رئیس جمهور، رئیس قوه قضاییه و رئیس مجلس شورای اسلامی نیز رسیده است. او تأکید دارد هپکو بلاتکیف است و این وضعیت دیگر نمی‌تواند ادامه یابد.
