رفیع رافائل اریه در ۲۹ مارس ۱۹۳۱ در تهران زاده شد. وی فرزند ارشد اقدس و و مُراد اریه بود که هفت فرزند داشتند.
او دوران جوانی را بین تهران و لانگ ایلند در نیویورک گذراند و به آموختن دانش در ایران، سوئیس و ایالات متحده آمریکا پرداخت و کارشناسی ارشد خود را در دانشگاه تهران به پایان رسانید.
رفیع و برادرش اسکندر به یاری پدرشان سرپرستی یک گروه صنعتی را که شرکتهای گوناگونی را در بر میگرفت به عهده گرفتند. این گروه صنعتی به تولید فراوردههای سرامیک، پلاستیک، پارچه، رزین، کفپوش، واینیل و همچنین دیگر مواد مصرفی میپرداخت. به دلیل گرداندن بیش از سی سازمانِ اقتصادی در کشور، اریهها جزو کارفرماهای بزرگ و ارزندهای در سراسر ایران به شمار میآمدند. از آنجا که این گروه صنعتی در تولید بخشی از فراوردهها در خاورمیانه بالاترین میزان تولید را داشت، پس از مصادره کلیه اموال خاندان اریه از سوی حکومت اسلامی، با توجه به سوددهی و احتیاج به تولیدات این صنایع، تعدادی از آنان همچنان به دست وابستگان حکومت کنونی ایران به کار ادامه میدهند.
پیش از انقلاب اسلامی سال ۱۹۷۹، رفیع اریه دست اندر کار پایان ساخت و ساز چندین شهرک در خارج از تهران بود از جمله یک شهرک مدرن بزرگ به نام «اقدسیه» که نام مادر دلبند وی بود.
کارهای خیریه، هنردوستی و پشتیبانی از هنرها نهاد بنیادی خانواده اریه به شمار میآید که در سرشت آنها بود و همچنین خدمت به همنوع و اجتماع را از خصوصیات بزرگ این خانواده یعنی مُراد اریه میبایست دانست. افزوده بر اینها، افتخار نمودن به میراث ایرانی- یهودی این خانواده و همچنین تعهد به برنامههای تجددخواهی محمدرضاشاه پهلوی فقید در پیشرفت ایران نوین را میبایست از دیگر سرشتهای رفیع اریه و برادر او اسکندر به شمار آورد. از دیگر نهادهای برجستهی این خانواده پشتیبانی فرزندان از خدمات سیاسی، اجتماعی و خیریه پدرشان است که سالیان دراز در سمت نمایندگی یهودیان در مجلس شورای ملّی در راه پیشبرُد دوران طلایی ایران، در خدمت بود. آن دوره قبل از انقلاب را همچنین دوره طلایی در تاریخچه یهودیانِ ایران میتوان نامید.
در طول زندگانی برونمرزی، آرزوی رفیع اریه چنین بود که بتواند همراه خانواده به میهن خود، ایران باز گردند تا مانند روزگاران پیشین، بار دیگر به خدمتگزاری خود ادامه دهند.
رفیع اریه در روز ۱۴ فوریه ۲۰۲۰، روز سن والنتاین، در شهرِ نوپُرت ایالت کالیفرنیا چشم از جهان بر بست. او که به شرق جاوید پیوسته، کنار پدر خود، مراد، خواهران و برادر خود، پوران و شهناز و اسکندر در آرامگاه خانوادگی در لانگ آیلند نیویورک به خاک سپرده شد.
بازماندگانِ آن زندهیاد، دو خواهر، هُما و مهین و همسرِ دلبند وی در بیست و پنج سال، اِلّ اریه، و دو فرزند آنان، سِرین نیلو بیست ساله، و بِرَد بیست ساله هستند. بازماندگانِ رفیع اریه از ازدواج نخستین، دو فرزند، یک پسر به نام جیسون و یک دختر به نام لورا و همچنین پنج نوه هستند.
*کیهان لندن درگذشت آقای رفیع رافائل اریه را به خانواده و بازماندگان وی تسلیت میگوید.