کتایون حلاجان (+عکس) – ویتری Vietri Sul Mare روستایی کوچک است که به خاطر کارهای سرامیکاش معروف است. روستایی کنار دریا با مردمانی آرام که معمولا تمام بعد از ظهر را در خواب هستند.
با فاصله کمی از این روستا، روستای دیگری هست به نام اوگلیارا Ogliara که در آن یک نمایشگاه گروهی شامل آثار نقاشی، سرامیک و مجسمه برپاست. پنج هنرمند حاضر در این نمایشگاه از ملیتهای مختلف هستند.
ویلیام پاپالِئو William Papaleo نقاش است و در نیویورک متولد شده. حدود ۲۵ سال است که ساکن ایتالیاست. او همچنین استاد زبان انگلیسی در دانشگاه سالرنوSalerno است. نقاشیهای او بیشتر از طبیعت است تا خیابانهای پیچ در پیچ و آسمانخراشهای نیویورک. گفتنی است که او شعر کلاسیک فارسی را نیز بسیار خوب میشناسد و در این باره میگوید که اولین بار که شعری از مولانا خوانده به شدت تحت تاثیر قرار گرفته و فکر کرده که با این شاعر چه نزدیکی بسیاری دارد. از همین رو، رومی یکی از شاعران مورد علاقه اوست و وی دنیای مولانا را خیلی خوب میشناسد و ادبیات فارسی را میستاید. نمایشگاه فردی ویلیام پاپالِئو آوریل گذشته در نیویورک برگزار شد.
چهار هنرمند دیگر این نمایشگاه عبارتند از: ژان پیر Jean Pierre Duriez نقاش فرانسوی است، او نیز در ایتالیا زندگی میکند. پاتریسیا گریکو Patrizia Grieco مجسمهساز ایتالیایی است. وینچنزو لیگوری Vincenzo Liguori نقاش ایتالیایی است. دبورا ناپولیتنو Deborah Napolitano طراح و مجسمهسازایتالیایی است.
نینو التیلیو Nino Altilio مسئول و برنامهریز این نمایشگاه در گفتگویی با کیهان لندن میگوید: این نمایشگاه با ایده جدیدی همراه است. ما سعی داریم قوانین برگزاری نمایشگاه و نوع عرضه آثار هنری را کمی تغییر دهیم.
او به شدت با نوع نگرش گالریدارها که سعی میکنند بیشتر آثار هنرمندان شناخته شده را به نمایش بگذارند، مخالف است و میگوید: خب، عده خاصی از این نوع نمایشگاهها دیدن میکنند و آثاری را میخرند و فقط درصد بسیار کمی از آثار فروخته شده سهم هنرمند میشود و اکثر آنها پول چندانی برای تامین مخارج زندگیشان ندارند و در شرایط سختی زندگی میکنند؛ این، داستانیست که سالهای سال است در گالریّها تکرار میشود.
نمایشگاه این پنج هنرمند، فقط به این روستا یا شهرِ کوچک ختم نمیشود، این هنرمندان سعی دارند در چند شهر بزرگ نیز نمایشگاه برگزار کنند.
فرق نمایشگاه این پنج هنرمند با سایر نمایشگاهها این است که با مردم عادی ارتباط مستقیم دارند و هر کسی میتواند به نمایشگاه بیاید، آثار را ببیند، نقد کند و اگر تمایل داشته باشد به قیمت نه چندان گرانی آنها را خریداری کند؛ ضمن اینکه تمام پول اثر فروخته شده متعلق به خود هنرمند است.
نینو التیلیو مسئول نمایشگاه در ادامه گفتگوی خود با کیهان لندن در توضیح هزینه اولیه و تامین مخارج نمایشگاههای بعدی گفت: هر هنرمند مقدار کمی هزینه میکند، به عنوان مثال برای این نمایشگاه هر پنج هنرمند حدود۷۰ گلدان سرامیک را نقش زدند، با هزینه بسیار کم در کارخانهای که یک اتاقش را به عنوان آتلیه به رایگان در اختیار آنان قرار داد، و سپس تمام گلدانها در چند روز اولیه بازگشایی به قیمت مناسبی فروخته شد و این پول برای هزینههای بعدی گروه کنار گذاشته شد.
لازم به یادآوری است که هنرمندان هیچ هزینهای برای اجاره محل نمایشگاه پرداخت نمییکنند. آنها معتقدند که در یک خانه شخصی یا در یک کارخانه مخروبه نیز میتوان نمایشگاه برگزار کرد و اساسا نیازی به عرضه آثار در گالریهای گران نیست.
نمایشگاههای بعدی این گروه در پاریس، رُم، ناپل و نیویورک خواهد بود.
نینو معتقد است ثروت هر هنرمند در ذهن اوست و هنرش با او به همه جا سفر میکند و در هر جایی که امکانی برای زیست وجود داشته باشد میتواند اتراق کرده و اثرش را خلق کند، هنرمند سرزمین ندارد.
شبِ تهیه این گزارش، دهکده در جشن بود و مردم به دیدن آثار در نمایشگاه نیز میآمدند. جالب است که بدانید مردم در اینجا به هر بهانهای جشن و سرور بر پا میکنند و تا نیمههای شب مینوشند و میرقصند و پای میکوبند.
نقاشیهای ژان پیر دوریز و مجسمههای پاتریسیا گریکو
نقاشی های ویلیام پاپالِئو و گلدانهای سرامیک کار گروهی
مجسمههای پاترسیا گریکو و نقاشیهای وینچنزو لیگوری
طراحی ظروف از دبورا ناپلیتنو
چشماندازهایی از منطقه