(+ویدئو) در حالی که وزارت آموزش و پرورش برای ورود به سامانه‌ی آموزش از راه دور تحت عنوان مدرسه «شاد» درج کد ملی را الزامی کرده، اکنون ۴۹ هزار کودک بی‌شناسنامه در معرض محرومیت از تحصیل و حتی ترک تحصیل قرار گرفته‌اند. بعلاوه گفته می‌شود بیش از ۲۰ میلیون از جمعیت کشور حاشیه‌نشین و فاقد امکانات زیرساختی نظیر اتصال اینترنت و موبایل‌های هوشمند هستند.
در پی شیوع ویروس کُرونا در ایران، دانش‌آموزان در سال تحصیلی ۹۹-۹۸ با تهدیدات تحصیلی بسیاری روبرو شده‌اند و وزارت آموزش و پرورش پس از دو ماه به تازگی پلاتفرم جدیدی تحت نام «مدرسه شاد» را رونمایی کرده و در یک پیام سراسری به همه والدین و دانش‌آموزان، اعلام کرده که این اپلیکشن را نصب کنند.
این اپلیکیشن با همکاری «همراه اول» و توسط دانشگاه صنعتی «شریف» طراحی و اجرا شده است.
در حالی که وزارت آموزش و پرورش طرح جدید آموزش از راه دور را با این اپلیکیشن رونمایی کرده ولی دانش‌آموزان بدون شناسنامه و عمدتا با پدر غیرایرانی و مادر ایرانی، با جمعیتی حدود ۴۹ هزار نفر، در معرض محرومیت از تحصیل و حتی ترک تحصیل قرار گرفته‌اند.
الزام درج کد ملی برای ثبت‌نام در کلاس‌های درس مجازی، جدا از اینکه دانش‌آموزان از امکاناتی چون اینترنت و موبایل‌های هوشمند برخوردارند یا نه، موجب شده تا کودکان کار و خیابان و ساکن محلات حاشیه‌نشین شهرها و جمعیت بزرگ بی‌شناسنامه‌ها در پی شیوع کُرونا با مشکل مضاعف مواجه شوند.
این اپلیکیشن مخصوص برگزاری کلاس‌های درس مجازی امکان ورود بدون کد ملی را به دانش‌آموزان نداده و در تبعیضی آشکار ابتدایی‌ترین حقوق شهروندان یعنی حق تحصیل و آموزش را از آنان گرفته است.
علاوه بر این وضعیت نابسامان، همین امروز وزارت آموزش و پرورش به آموزگاران در ابلاغیه‌ای اعلام کرد که باید تا پایان اردیبهشت‌ماه کار تدریس دروس را به پایان برسانند و هیچ محتوای درسی را هم نباید حذف و یا به سال آینده منتقل کنند.
نوید ادهم دبیرکل شورای عالی آموزش و پرورش دیروز تصمیم‌گیری درباره پایان سال تحصیلی با ستاد ملی مبارزه با کُرونا را اعلام و تأکید کرد که «امتحان پایان سال دانش‌آموزان از تمام مفاهیم درسی است و هیچ بخشی حذف نمی‌شود.»
این مشکل در حالیست که یک جمعیت ۲۰ میلیون نفری در حاشیه‌ی شهرها زندگی می‌کنند و فاقد زیرساخت‌های لازم چون آب و برق هستند و دسترسی آنها به اینترنت و گوشی‌های هوشمند، یک شوخی تلخ بیشتر نیست.
پیشتر نیز بارها، آموزگاران و خانواده‌ها از عدم دسترسی دانش‌آموزان و فرزندان خود در مناطق محروم و قشر ضعیف جامعه به اینترنت و موبایل خبر داده بودند و اینکه آنها از پرداخت ابتدایی‌ترین هزینه‌های زندگی عاجز هستند چه برسد به تأمین اینترنت و موبایل هوشمند!
دیروز خبرگزاری ایلنا در گزارش میدانی از وضعیت دانش‌آموزان روستای دشتک در استان فارس نوشت که آنان به دلیل نداشتن پوشش مناسب اینترنتی ناچارند خطر کُرونا را به جان بخرند و با ترک منزل و منطقه خود برای استفاده مناسب از اینترنت به گردنه خطرناک دشتک پناه بروند. شمار این دانش‌آموزان ۲۰۰ تن اعلام شده است.
این درحالیست که پیشتر وزیر آموزش و پرورش اعلام کرده بود که «تنها ۸۹۶ هزار و ۴۰۰ نفر معادل ۶.۹ درصد دانش‌آموزان به اینترنت دسترسی ندارند» اما طبق لایحه ۹۸ دولت، ۱۱ میلیون و ۱۳۸ هزار و ۲۴۳ دانش‌آموز در گروه «محروم» و در ذیل طرح جامع حمایت و ارتقاء پوشش تحصیلی مناطق محروم قرار گرفته‌اند. از این تعداد ۶۶۱ هزار دانش‌آموز به قدری فقیر و محرومند که حتی در این لایحه، یک ردیف بودجه برای کمک به بهبود تغذیه دانش‌آموزان مناطق محروم اختصاص یافته است.
با این وجود رضوان حکیم‌زاده معاون آموزش ابتدایی وزارت آموزش و پرورش درباره شیوه آموزش و خدمت‌رسانی به دانش آموزان محروم گفته است: «این وزارتخانه در جاهایی که امکان استفاده از فناوری و اینترنت نیست، از تلویزیون برای آموزش دانش‌آموزان استفاده می‌کند و این گامی در جهت عدالت آموزشی است.»
با این حال، سیستم آموزش از طریق صداوسیمای جمهوری اسلامی امکان برقراری ارتباط دانش‌آموزان با آموزگاران و طرح پرسش و پاسخ را ندارد و آموزش بطور یکسان و عادلانه به تمام دانش‌آموزان با وضعیت‌های اقتصادی متفاوت نمی‌رسد.
معاون آموزش ابتدایی وزارت آموزش و پرورش همچنین افزوده است: «از طریق راهبران آموزشی بسته‌های یادگیری تهیه شده است و به دانش‌آموزان مناطق روستایی و عشایری ارائه می‌شود. همچنین راهبران آموزشی، مواد آموزشی که بر روی تبلت آنها وجود دارد را به دانش‌آموزان مناطق محروم و روستایی آموزش می‌دهند تا جریان آموزش در مناطق محروم نیز به خوبی در جریان باشد.»
آنگونه که محسن حاجی میرزایی وزیر آموزش و پرورش گفته است تا کنون ۲۵۰ هزار کلاس در شبکه «شاد» تشکیل شده و بیش از ۲ میلیون و۹۰۰ هزار کاربر در این شبکه آموزشی ثبت‌نام کردند. با این حال، کارشناسان آموزش و پرورش معتقدند، دانش‌آموزان هر روز با یک شیوه جدید آموزشی روبرو می‌شوند و هنوز تکلیف آنان با اینکه چگونه با اپ «شاد» کار کنند، روشن نشده است.
